คือวันนี้โรงเรียนเรามีกิจกรรมเยอะมากๆเราก็อยู่กับเพื่อนสนิทปกติในช่วงเช้า เราสนิทกะเขามากที่สุดในกลุ่ม(กลุ่มเรามี11คน)เรียกได้ว่าสนิทแค่คนเดียวนั่นแหละเพราะเราเงียบๆไม่เข้าสังคม แต่เขาสนิทกับทุกคน คือเรื่องมีอยู่ว่า พอมาช่วงบ่ายเขาให้เรียนปกติแล้วทีนี้วันนี้เขาเลือกประธานนักเรียนกันในช่วงบ่าย พอคาบ6ก็ให้ไปดูผลการเลือกได้แต่เพื่อนเราไม่ไปจะทำงานอยู่บนห้องเราก็โอเคกลุ่มเราอยู่บนห้องเกือบหมด บางคนก็ไปเล่นวอลเลย์ไรงี้อ่ะนะเพราะคาบมันว่าง แล้วเพื่อนเราไม่คุยกะเราเลยเราทำงานกลุ่มอยู่คนเดียวแต่เขานั่งหัวเราะกับเพื่อนคนอื่นจนเรานอยด์(หวงเพื่อนมั้ง)พอเราทำงานในส่วนของเราเสร็จ(งานกลุ่ม)เราก็นอยด์มากๆเขาไปอยู่กับเพื่อนคนอื่นแล้วทิ้งเราไม่แม้แต่เรียกหาเราเลยแยกตัวออกมาคนเดียวเขาก็ไม่แม้แต่มาหาเรา เราอยู่แบบนั้นจนเพื่อนในกลุ่มพูดว่าลงข้างล่างดีกว่าทุกคนเเล้วเพื่อนสนิทเราพูดว่าขออยู่บนนี้นะ(อันที่จริงก็มีคนอยู่บนนี้อยู่2-3คน)แล้วเขาบอกเราว่าอยู่บนนี้นะอย่าเพิ่งลงเราก็พยักหน้าเพราะตอนนั้นงอนอยู่พอสักนิดทุกคนเริ่มลงเพื่อนเราก็ลุกลี้ลุกลนบอกว่าลงด้วยเราก็เริ่มงงว่าตามเพื่อนทำไม ไหนบอกไม่ลง แล้วเปลี่ยนใจไม่บอกเราเลย ปล่อยเราอยู่บนห้องคนเดียวเราก็ลองใจไม่เดินตามเขาก็เดินไม่สนใจจนถึงบันไดเขาก็ถึงถามว่าไหนเรา เราเลยถามว่าไหนบอกอยู่บนห้อง(จังหวะนั้นเรางอนมากค่ะเพราะเรารู้สึกเหมือนคนรับใช้ตามไปทุกที่เขาบอกให้ไปก็ไป)เขาหัวเราะแล้วบอกว่าไปกับพวกนี้ดีกว่า เราอารมณ์เสียมากพอลงถึงข้างล่างก็ไม่มีใครสนใจเราเลยสักคนในกลุ่มเราเลยไปนั่งร้องไห้ข้างหน้าคนเดียวพอเพื่อนสนิทชวนคุยเราก็ไม่มีรีแอคอะไรถามคำตอบคำ(ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน)พอมาตอนกลับบ้านปกติเราเดินกะเขาแต่ครั้งนี้เขาเดินกับคนอื่นแล้วในกลุ่มไม่มีคนถามความรู้สึกเราเลย จนกลับบ้านเราคิดว่าตัวเองผิดเรื่องนี้แต่แก้ไขนิสัยนี้ไม่ได้สักที พอเกิดอาการนี้จะรู้สึกแย่มากๆ แล้วตอนพิมพ์เราร้องอยู่ค่ะ เรากลัวเพื่อนไม่คบกลัวไปหมด เราทำตัวเราเองรึเปล่าก็ไม่อาจรู้มันว่างไปหมด เลยมาตั้งกระทู้ถามค่ะว่าสิ่งที่เราทำมันงี่เง่าแล้วผิดไหม?