สวัสดีควันนี้เราจะมาเล่าเรื่องของเรากับเพื่อนสนิทคนนึ่ง(เเต่ตอนนี้ไม่สนิทกันเเล้ว)
เข้าเรื่องเลยละกันนะ
เรามีเพื่อนสนิทคนนึ่งที่สนิทกันมากตนได้เป็น คู่จิ้น ประจำโรงเรียนอ่ะ คือแบบเวลาไม่มีคาบเรียนหรือว่าคาบว่างอ่ะก็จะมาหากัน
บ้างครั้งเราก็โดนเรียนไปบ้านมัน ไปเที่ยวกันไรงี้ เราตัวติดกันเเทบจะตลอด
มาโรงเรียนพร้อมกัน กลับบ้านพร้อมกัน หลังเลิกเรียนถ้าวันไหนไม่ไปเดินเล่นห้างเราก็จะรอกันเพื่อออกไปซื้ออะไรกิน หน้าโรงเรียน
เราโครตเเค่มันเลยอ่ะ (เเต่เราไม่ได้ชอบกันนะ)เราชอบเดินจับมือกัน บางครั้งก็ป้อนข้าวกัน กินน้ำหลอนเดี่ยกัน แลกโทรศัพกันเล่นเกมส์
ชอบฟังเพลงใส่หูฟังคนละข้างกัน ง่ายๆเลยคือทำตัวเหมือนเเฟนอ่ะเเต่ต่างคนต่างมีเเฟนเเล้วนะ ไม่รู้ดิไม่ชอบเวลาที่มันไปสนิทกับใครมากกว่าเราอ่ะ
โรคห่วงเพื่อนมั้ง 5555555 เเต่มีเหตุกานณ์หนึ่งที่ทำให้เราจำได่ไม่ลืมคือ วันนั้นเราทะเลาะกับเเฟนเราก็นั่งร้องไห้คนเดียวช่ะ เเล้วมันก็มานั่งข้างๆถามว่าเราเป็นอะไร เราก็เล่าๆ สักพักนึ่งมันก็เอาหน้าเราไปเช็ดเสื้อมันเเล้วมันก็พูดว่า "กูไม่อยากเห็นเพื่อนที่กูรักต้องไปร้องไห้ใส่เสื้อคนอื่นนอกจากกู"
เเล้วมันก็ปลอบเรา มันไม่ยอมเข้าเรียนเพื่อเรา  
เดี่ยวมาต่อพรุ่งนี้นะ