คือเราเป็นค่ะเราร้องไห้ง่ายมากๆ
แม้เรื่องไม่ควรจะร้องไห้อยู่ๆก็ร้องไห้
ก็เป็นบ่อยๆแม้อยู่คนเดียว
ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน
เวลาร้องแล้วมันอายคนนะคะ
ถ้าอออกไปข้างนอก

นั่งกินข้าวอยู่ๆก็ร้องกลั้นน้ำตาไม่ไหวจริงๆค่ะ
เห็นอะไรก็ร้อง บางทีฟังเพลงในร้านอาหาร
ก็จะร้องกลั้นน้ำตาไม่ไหว 
ยิ่งกลั้นน้ำตากลั้นมันก็ยิ่งจะร้อง 
บางทีฟังเสียงอะไรที่ดังๆก็จะร้อง

เราไม่ค่อยโอเคตรงนี้เลยมันดูอ่อนแอเกินไป
เราไม่อยากร้องไห้ง่ายๆขนาดนี้เลยเราคิดว่า
บางคนเห็นอาจมองว่าเราแสร้งทำ 

เราต้องทำยังไงดีคะ
เรามีโอกาสเป็นโรคซึมเศร้าไหม
เราเป็นแบบนี้นานมากแล้ว
แต่เราไม่กล้าบอกใครพอคนรอบข้างเห็น
เขาก็ถามเป็นอะไรแค่นั้น

หลายครั้งที่น้ำตามันไหลเราจะก้มหน้า
ทำเป็นแบบเอามือจับๆหน้าแบบเนียนๆ
มันคงเป็นเรื่องปกติสำหรับคนที่อ่อนแอมั้งคะ

ป.ล.ขณะพิมพ์เราร้องไห้ไม่รู้สาเหตุ