ตอนนี้ แม่อายุ 61 เราอายุ 30  น้องอายุ 21 
บ้านเราอยู่ 3 คน มีแม่ มีเรา มีน้อง พ่อเราเสียไปแล้ว ตั้งแต่เราอายุ 15
เราเริ่มทำงานช่วยแม่หาเงินตั้งแต่ตอนอายุ 16 จนถึงตอนนี้ เราพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ชีวิตครอบครัวดีขึ้น แต่น้องเรากลับตรงกันข้ามมองแค่ชีวิตกับอนาคตของตัวเอง อยากใช้ชีวิตของตัวเอง มันเลยทำให้เรารู้สึกเสียใจ เสียดายเวลา เสียดายความพยายาม เสียดายอนาคตของตัวเอง ว่าสิ่งที่เราทำให้มันมาตลอดแมร่งโคตรไร้ค่า ตอนนี้เรารู้สึกเหมือนเป็นคนโง่ ที่ไม่รู้จักเห็นแก่ตัวบ้าง ถ้าตอนนั้นเห็นแก่ตัวบ้างคงจะไม่ต้องมานั่งนอยด์กับชีวิตของตัวเองแบบนี้ เมื่อไม่กี่วันนี้มันบอกอยากใช้ชีวิตของตัวเองบ้างไม่ต้องมายุ่งได้มั้ย เรานี้ถึงขั้นอึ้งพูดไรไม่ออกในใจได้แต่คิดว่าแล้วชีวิต 10 กว่าปีที่ผ่านของกูละ กูทำไร ทำไมไม่ไปใช้ชีวิตของตัวเองว่ะ ตอนนี้รู้สึกเกลียดน้องตัวเองมาก 

อยากได้ความเห็นที่ทำให้ก้าวผ่านความรู้สึกนี้ไปให้ได้