ถ้ามีคนเลี้ยงอาหารแล้วผมสั่งของแพงๆกินผมผิดเหรอครับ ตามหลักแล้วต้องทำตัวยังไงครับ?

วันนี้พี่ที่ทำงานพาพวกผมไปเลี้ยงร้านอาหารกลางๆไม่ได้หรูมาก แต่ผมสั่งพวกปู กุ้ง ที่ราคาต่อจาน 950+ ในขณะที่คนอื่นๆสั่งแต่ละเมนูอย่างละไม่เกิน400กันทั้งนั้น คำถามคือทำไมเขาต้องมองเหมือนไม่พอใจผมคือดูจากสายตาก็รู้ พอขึ้นรถมาเพื่อนผมก็มาว่าหัดมีมารยาทบ้าง(พี่คนนั้นไม่ได้อยู่บนรถ) ผมตกใจมากมันขนาดนั้นเลยเหรอ??? ในเมื่อพี่เขาบอกเองว่าเต็มที่อยากกินไรสั่งมื้อนี้พี่เลี้ยงคือตัวเองพูดเองอะว่าอยากกินไรสั่ง คือถ้าคุณเอ่ยปากจะเลี้ยงคุณต้องดูมั้ยว่าเมนูที่แพงที่สุดในร้านเท่าไหร่แล้วมาคำนวณว่าไหวมั้ย ไม่ใช่อยากจะเลี้ยงแล้วไม่ดูเงินในกระเป๋าตัวเอง..ว่าไปไกลละเข้าประเด็นดีกว่าอยากทราบว่าผมไม่มีมารยาทแบบที่เพื่อนบอกจริงมั้ย แต่ในความคิดผมผมว่าไม่นะก็เขาบอกจะเลี้ยงแล้วบอกเราสั่งไรก็ได้??? หรือถ้าผมผิดจริงแล้วสิ่งที่ควรทำคืออะไรสั่งแต่ของถูกๆเหรอหรือว่ายังไง อยากฟังความเห็นครับ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 96
ปกติเลี้ยงใครผมมักจะพาไปเลี้ยงบุฟเฟ่ต์นะ คนกินก็สบายใจไม่ต้องห่วงว่ากลัวหักหน้าคนเลี้ยง คนเลี้ยงก็ไม่ต้องกังวลว่าจะมีพวกแบบจขกท.
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 3




• บัวมีสี่เหล่า แต่ละคนถึงไม่สามารถเข้าใจอะไรในเรื่องเดียวกันได้ในแบบเดียวกัน แต่ถึงจะไม่เข้าใจ ในวัยเรียนมาจนทำงานฝึกงานแล้ว ก็ควรจะได้เรียนรู้อะไรมาบ้างโดยเฉพาะเรื่อง “ความเกรงใจเป็นสมบัติของผู้ดี” เคยได้ยินมั้ย ถูกสอนกันมาตั้งแต่เด็กนะ และผู้ดีในที่นี้ไม่ได้หมายถึงคนที่ต้องเกิดในชาติตระกูลที่สูงด้วย เมื่ออยู่ร่วมในสังคมกับคนอื่นโดยเฉพาะคนที่เค้ามีน้ำใจหยิบยื่นให้ ก้อควรจะรู้จักเกรงใจ มันเป็นมารยาทพื้นฐาน และต่อไปนี้ถ้าไม่มีใครชวนอีกก็อย่าได้แปลกใจ •


• ก้ า น บั ว บ อ ก ลึ ก ตื้ น     ช ล ธ า ร •


ความคิดเห็นที่ 7
มันเป็นมารยาทสังคมขั้นพื้นฐานเลยนะครับเรื่องนี้
ความเกรงใจเป็นสมบัติของผู้ดี  

คุณอาจจะเติบโตมา แบบไม่เคยมีใครสั่งสอนเรื่องนี้ การที่มีเพื่อนคอยเตือน คุณน่าจะขอบคุณเขานะครับ  

มาตั้งกระทู้ก็ดีตรงที่ จะได้อ่านความคิดเห็นที่หลากหลาย
แต่จะมีประโยชน์ที่สุด คือ เอากลับไปคิดพิจารณาดีๆ

ถ้าคนเลี้ยง เขามีความสุข ยินดีจ่าย ก็ถือว่ามื้อนี้รอดตัวไป
แต่คุณบอกว่า เขาทำหน้าเหวี่ยงใส่คุณ   เท่ากับว่า เขาไม่มีความสุขนะครับ  

ในเมื่อครั้งนี้ พลาดไปแล้ว ก็ควรจำไว้เป็นบทเรียน

ความรู้สึกเสียหน้า เพราะถูกเพื่อนๆ แสดงท่าทีรังเกียจ
คุณจึงพยายามโยนความผิดไปที่คนเลี้ยง อ้างว่า เขาไม่บอกงบก่อน  เขาหน้าใหญ่  ฯ
มันจะช่วยให้คุณสบายใจแป๊ปเดียวแหละครับ  

ถ้าลึกๆในใจคุณ ไม่รู้สึกเลย ว่าตัวเองทำผิด  และบ่มเพาะนิสัยแบบนี้ในตนไปเรื่อยๆ
ก็อย่าแปลกใจ ที่ภายหน้า จะรู้สึกว่า ตัวเองเข้ากับใครเขาไม่ได้ทไม่มีใครอยากคบ

แต่ถ้าเอาไปคิดดูดีๆ หลังจากอารมณ์เย็นลงแล้วเห็นความผิดตน
นั่นจะมีประโยชน์กับคุณที่สุดครับ  ถ้าคุณเปลี่ยนนิสัยได้ ก็จะยังอยู่ในสังคมได้อย่างสบายใจ
เรื่องนี้ อย่างมากเขาก็เอาไปนินทากันสักพักแหละครับ
ความคิดเห็นที่ 60
ผมต้องถามยังงี้ก่อนครับ  

ที่บ้านไม่ได้สั่งสอนหรอครับ   เรื่องพวกนี้   จริงๆ ท่าเรื่องพวกนี้  เป็นเรื่อง พื้นฐาน    และผมว่า   ก็ไม่รู้อีกหลายเรื่อง

เช่นเวลาคนให้ของ  ร่วมถึงเรื่องอื่นๆ


อะ ผมจะมาสอนแล้ว  

1.เวลามีคนจะเลี้ยง  ด้วยมารยาทแล้ว   ให้ปฏิเสธก่อน เพราะเค้าอาจจะบอกว่าเลี้ยง เป็นมารยาท    เงินไม่ได้เสกขึ้นมาได้     ต้องทำงานเหนื่อยกว่าจะได้มา  

2. กรณี ที่มีคนบอกว่า จะเลี้ยง เราก็เลือกอันถูกสุด หรือกลางๆ  ถ้าเราอยากกินแพงๆ  เราบอกชัดเจน ว่าขอจ่ายเอง  

ถ้าไปกับเพื่อน  แล้วเพื่อนสั่งพอๆ กัน  400   ให้เรา ออกส่วนต่างเอง

3. คนมีมารยาท เค้าจะบอกว่า อยากสั่งอะไรก็สั่งเลย  ถ้าเค้าเสียมารยาท เค้าด่า กลางโต๊ะอาหารแล้ว  

“โห้ย พอกุเลี้ยง สั่งเต็มที่เลยนะ   หัดเกรงใจบ้างดิ  ไม่ต้องกินแพงๆ นี้ดูเพื่อนกินสิ เอาราคาแค่นี้พอ”

ให้เค้าพูดตรงๆ แบบนี้ รับได้ไหม      

4. ขนาดเพื่อนมาพูดตรงๆ ว่าหัดมีมารยาทบ้าง   ยังไม่รู้ตัว  ตกใจ ว่าขนาดนั้นเลย    มาถามใน pantip.

ลองคิดดูว่า ถ้าเราเลี้ยงผู้หญิงคนนึง แล้วมาสั่งขนาดนี้   ผู้หญิงคนนั้น ก็คือพวกขุดทอง      

ปล. เรื่องง่ายๆ ใจเค้าใจเรา   ถ้าเรา งง  แยกไม่ออก   ควรไม่ควร
คิดง่ายๆ  

1.อย่าไปให้คนอื่นเลี้ยง
2. อย่าไปรับของจากคนอื่น
3. ถ้าไม่เดือดร้อนจริงๆ อย่าไปขอความช่วยเหลือจากใคร
4.ไปกินเลี้ยง ออกเงินเองตลอด
5. ไม่ว่าใครจะบอกว่าเลี้ยง  หรือ  ให้ของ  ไม่รับทั้งสิ้น
    5.1 ถ้าจะเลี่ยงรับไม่ได้จริงๆ  จะต้องซื้อของคืน เลี้ยงคืน  

แค่นี้เลย ง่ายๆ
ความคิดเห็นที่ 6
เรื่องมารยาทนี่ไม่รู้ไม่ผิดค่ะเพราะแต่ละคนโตมาไม่เหมือนกัน เมื่อรู้แล้วว่าสังคมที่เราอยู่เค้าปฏิบัติแบบไหนเราก็ปรับตัวได้คืะ

คนพาไปเลี้ยงเค้าคงสามารถจ่ายได้แหละค่ะ และถ้าไม่ใช่เพื่อน หรือ ญาติพี่น้องที่สนิท ไม่มีใครมากำหนดงบประมาณกันโต้งๆ หรอกค่ะ เพราะคนที่มีความเกรงใจอยู่แล้วจะยิ่งเกร็งค่ะ มันจะกินไม่อร่อย

มารยาทของคนกิน ก็ต้องดูตามบริบทไปค่ะ ถ้าอาหารจานเดียว ส่วนใหญ่เจ้ามือจะสั่งก่อนค่ะ คนอื่นๆมักไม่สั่งแพงกว่าเจ้ามือจนเกินไปค่ะ (เหมือนกำหนดงบประมาณทางอ้อม) หรือถ้าเป็นจานกลาง ก็ควรถามคนเลี้ยง เป็นมารยาทบ้าง เช่น พี่ทานเมนูนี้ไหมครับ  พี่ชอบทานอาหารทะเลไหมครับ สั่งปูดีไหมครับ มีหลากหลายวิธีในการสั่งของที่อยากกินแบบให้เกียรติคนเลี้ยงค่ะ

อ้อ ของแพงในบริบทนี้ ไม่ใช่หมายถึงแพงเกินกำลังคนเลี้ยงค่ะ แต่เป็นความแพงเมื่อเทียบกับรายการอื่นๆในเมนูอาหารค่ะ

ถ้าถึงขั้นเพื่อนทักคงต้องพิจารณาตัวเองจริงๆค่ะ ถ้าปรับได้ก็ปรับเถอะค่ะ เพื่อตัวเราเองทั้งนั้นเลย

สิ่งที่น่ากังวลคือคุณยังไปว่าเค้าว่าเค้าผิดที่ไม่กำหนดงบประมาณอาหารมา อาหารราคาแค่นี้ไม่แพงสำหรับคุณ ดูราวกับดูถูกเค้าว่าไม่มีกำลังจะเลี้ยงยังจะเสนอหน้าซะอย่างน้น จริงๆคนเลี้ยงเค้าจ่ายได้แหละค่ะ หรือต่อให้จ่ายไม่ได้ก็ตาม เค้าก็มีเจตนาดีที่จะเลี้ยงเรานะ ดังนั้น ความเกรงใจก็ยังคงต้องมีค่ะ
ความคิดเห็นที่ 45
ความเกรงใจเป็นสมบัติของผู้ดีค่ะ  โดยปกติแล้วเขาไม่ให้สั่งของที่แพงมาก  โดยเฉพาะแพงกว่าเจ้าภาพนี่ไม่สมควรเลยค่ะ
แต่เราพบว่าเด็กสมัยนี้ไม่ค่อยได้รับการอบรมเรื่องนี้กันเท่าไร  ปกติเลี้ยงในบริษัทก็สั่งกันเต็มที่  บางทีเกินงบเราก็หยวนๆ ไป
จนวันหนึ่งลูกค้าเลี้ยงข้าวลูกน้องค่ะ  ลูกน้องสั่งเนื้อนอกจานละสี่พัน  ลูกค้าโทรมาด่ายันบริษัทเลยอ่ะค่ะ
ถึงกับต้องบรรจุเรื่องนี้ไว้ในข้ออบรมพนักงานใหม่เลย  ว่าด้วยเรื่องมารยาทการไปกินข้าวกับลูกค้า
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่