สวัสดีค่ะคือเราเพิ่งตั้งกระทู้ครั้งแรกอาจมีแปลกๆไปบ้างยังไงก้ขอโทษด้วยนะคะ เราเคยอ่านกระทู้รูมเมทอยู่บ้างก่อนเข้ามหาวิทยาลัย ไม่คิดเลยว่าจะได้มีโอกาสมาตั้งเองกับเขาด้วย ตอนนี้เรากำลังขึ้นปีสองค่ะ

  คือเราอยู่หอกับเพื่อนสองคนค่ะ เป็นเพื่อนผู้หญิงที่เพิ่งรู้จักกันครั้งแรก เรียนอยู่คณะเดียวกัน เรื่องมีอยู่ว่า เพื่อนเรา นางดีแบบมากๆ ดีแบบสุดๆ ดีจนเราอึดอัดเลย รู้สึกเหมือนเจอลูกคุณหนู ต่างจากเราที่เป็นเด็กต่างจังหวัด ค่อนข้างติดเที่ยว แรงหน่อยๆ กินเบีย เสเพลตั้งแต่มอปลาย  แต่นางเก็บตัว นิ่งๆ ไม่ค่อยพูด เป็น introvert นิสัยตรงกันข้ามกันมาก เราค่อนข้างตกใจตั้งแต่วันแรกที่มาอยู่ด้วยกันเเล้ว นางขนของมาเยอะมาก เหมือนกับย้ายบ้านมา แต่นางจัดของปัดกวาดทุกอย่างเองหมด เราเข้าไปช่วยบ้างนิดหน่อย หลังจัดเสร็จทุกอย่างคือเรียบร้อย เป็นระเบียบมาก จนเราเกรงใจไม่กล้าทำห้องรกเลย ที่อึ้งสุดคือตะกล้าผ้าที่นางเอามา คือมันเยอะจริง เยอะมาก นางบอกเอาไว้แยกผ้าก่อนซัก แบบพวกผ้าขาว ผ้าสี ผ้าดำ ถุงเท้า ชุดชั้นใน (ยังมีอีก) แล้วพวกน้ำยาซักผ้าคือมีหลายแบบด้วยนะ
  แต่นางก็บอกเราอยู่ กลัวเราคิดว่าเราไม่ชอบ นางบอกว่าให้ใส่เสื้อผ้าตามตะกล้านี้ก็ได้ เดี๋ยวนางซักเอง ส่วนเรื่องงานบ้านอื่นๆ ไม่เคยมีปัญหาให้เราเป็นกังวลเลย จานก็ไม่เคยปล่อยแช่ กินเสร็จก็ล้าง บางครั้งเราลืมล้างนางก็ล้างให้ ไม่ได้บ่นอะไร ห้องเราไม่ค่อยจะได้กวาด นางทำเองหมด ตื่นเช้า-ก่อนนอน นางกวาดบ้านทุกวัน บางวันสองรอบ นางบอกว่าตอนอยู่บ้านนางก็ทำเอง ตอนเรียนมัทธยม นางตื่นเช้ามารดน้ำต้นไม้ กวาดใบไม้ในลานที่บ้านก่อนไปโรงเรียนทุกวัน กลับมาก็กวาดบ้านล้างจาน เสาร์อาทิตย์ซักผ้า เราฟังครั้งแรกนี่ไม่รู้จะพูดว่ายังไงเลยจริงๆ มันจะมีคนที่เรียนดีแล้วยังมีความรับผิดชอบมากขนาดนี้ด้วยหรอ 

   ตอนเเรกๆเรายอมรับเลย คือในใจรู้สึกแย่มาก เพราะก่อนมา คือเราชอบแช่จาน ทำห้องรก ไม่ชอบกวาดบ้าน ติดเที่ยว หลังๆตอนนี้คือ เราไม่รู้ว่าเราเปลี่ยนไปตอนไหน รู้สึกตัวอีกที กลับหอมาคือจะกวาดก่อนเลย ไม่ปล่อยห้องให้รก เกรงใจเพื่อนมากๆ ตื่นนอนก็เก็บที่นอน จานกินเสร็จก็ล้าง ดูเเลตัวเองมากขึ้น ดื่มน้ำ2-3L เริ่มหันมาใส่ใจสกินแคร์ ฝึกทำขนม ทำอะไรก็ได้ที่เราอยากทำ เหมือนแอบได้นิสัยเพอเฟคชั่นนิสจากนางมาด้วย ตั้งแต่รู้จักนาง เราไปเที่ยวน้อยลงมาก เงียบมากขึ้น ตั้งใจเรียน เหมือนพอเวลาเราเปลี่ยนกลุ่มเพื่อน เปลี่ยนสังคม ตัวเราก็จะเปลี่ยนไปอัตโนมัติเลย เอาจริงๆเหมือนมีนางเป็นแรงผลักดันด้วย เวลาเรานั่งไถไอจี แต่นางตั้งใจเรียน นั่งเรียน นั่งอ่านหนังสือ คือเราแบบใจไม่อยู่สุขเลย เหมือนแบบเพื่อนอ่านหนังสือ แต่เรากำลังทำอะไรอยู ทำไมชีวิตเราแย่แบบนี้ รู้ตัวอีกทีก็ไม่ค่อยไถไอจีแล้ว สุดท้ายก็ต้องพากันตั้งใจเรียน 

  เรารู้สึกขอบคุณนางมากเลยจริงๆ หลายเรื่องได้นางช่วยเอาไว้มาก ไม่ว่าจะปัญหาชีวิต เรื่องสุขภาพ หรือเรื่องการเรียน โดยเฉพาะการเปลี่ยนหน้าผีอย่างเราให้เป็นหน้าคนได้ นี่เรารู้สึกขอบคุณมาก555 แต่ก็มีบางเรื่องที่เราช่วยเพื่อนด้วยเหมือนกัน อย่างเรื่องการเข้าสังคม อยู่ข้างนอกนางยอมคนมากเกินไป ขี้อายมาก และไม่ค่อยกล้าแสดงออก 
 
เราก็ไม่คิดเหมือนกันตอนแรกว่าสภาพแวดล้อมจะเปลี่ยนคนได้เยอะขนาดนั้น แต่พอมามองย้อนกลับไปดูคือเรามาไกลจริงๆ เพื่อนไม่ได้นิสัยเปลี่ยนตามเรา แต่เราเปลี่ยนตามเพื่อน ไม่น่าเชื่อเลยว่าคนอย่างเราจะอ่านหนังสือจบเป็นเล่มๆ แบบคนอื่นเขาได้555