เรื่องมีอยู่ว่า ตอนที่เขายังไม่ป่วยเขาทำนิสัยแย่กินเหล้า สูบยา เป็นคนไม่ยอมรับฟังคนอื่นพูดจาเหยียดหยามคนอื่นพอมาวันหนึ่งเขาล้มป่วยเดินไม่ได้พิการครึ่งซีก ขนาดเขานอนติดเตียงแบบนั้นเขายังไม่สำนึกเลย ด่าแม่กลาง รพ. หมอให้กายภาพอยู่บ้านก็ไม่อยากทำคอยแต่สั่งคนนู้นคนนี้เอาข้าวมาให้กินซึ่งเอาข้าวมาให้กินนี่เราไม่เกี่ยงแต่เขากินวันละ4-5รอบ แถมยังเลือกเมนูอาหาร ไม่ถูกปากเขาก็ด่าสารพัด ทุกๆวันร้องเสียงดัง อาละวาด เราเริ่มท้อละ กะคนประเภทนี้ดูถูกเรากะแม่สารพัดเหมือนหมูเหมือนหมา เราเบื่อ ตื่นมาเช้ามาแต่ละวันเราต้องปวดหัวเราจนไม่อยากตื่นขึ้นมาอยากหลับไปเลย แต่เราสงสารคนข้างหลังคือแม่ ได้แต่แอบร้องไห้ทำไมชีวิตเราต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยเราอยากหลุดพ้นเราไม่รู้จะทำยังไง อยากระบายกับใครสักคน แต่ไม่รู้จะระบายให้ใครฟัง