ทำไมต้องเจริญทั้งสมถสมาธิและวิปัสสนา ในการกำจัดอวิชชาให้หมดสิ้นไป??
โดยธรรมชาติ จิตถูกห่อหุ้มโดยอวิชชา ทำให้ไม่รู้เห็นตามความเป็นจริง
คำภาวนา ”พุทโธ” แปลว่า ผู้รู้ เป็นนามแทน พระพุทธเจ้า ซึ่งจะมีคำนี้ได้เมื่อมีพระพุทธเจ้ามากำเนิดเท่านั้น เป็นคำที่มีอานุภาพสูงสุด
การเจริญ สมถสมาธิ โดยใช้สติระลึกรู้ ลมหายใจเข้ากระทบปลายจมูก ภาวนา “พุท” คำว่า “พุท” จะเข้าไปทำลาย “อวิชชา” ที่ห่อหุ้มจิต และเมื่อลมหายใจออกกระทบปลายจมูก ภาวนา “โธ” คำว่า “โธ” จะสำรอก “อวิชชา” ออกจากจิต
ดังนั้น คำว่า “พุทโธ” จะเป็นการชำระ “อวิชชา” ออกจากจิต
เมื่อชำระ “อวิชชา” ออกจากจิตด้วยคำภาวนา “พุทโธ” ออกจากจิตจนหมดสิ้น (ชั่วคราว) แล้ว จะเกิดสภาวะ จิต แยกออกจาก กายและความคิด ชั่วขณะ เห็น จิตผ่องใส ส่องสว่างเป็นประภัสสร (การเห็นจิตคนละเรื่องกับการเห็นนิมิตแก้วประกายพรึกใน ฌาน 4 ของกสิณ)
ใช้เวลาในการชำระอวิชชาออกจากจิตนานไหม?
แต่ละคนไม่เท่ากันขึ้นอยู่กับ อวิชา กิเลส ตัณหา สะสมในจิต ของผมใช้การภาวนาพุทโธ ประมาณ 3 ชม. (ขณะบวชพระที่วัดถ้ำสหาย ด้วยกำลังของศีล 227 ข้อที่บริสุทธิ์)
เมื่ออวิชชาถูกชำระออกจนหมดสิ้น (ชั่วคราว) ด้วยสมถสมาธิแล้ว จิตจะผ่องใส รู้เห็นตามความเป็นจริงเหมาะแก่การเจริญวิปัสสนาเพื่อให้เกิดปัญญาอย่างยิ่ง โดยการใช้กายคตาสติ เห็นความไม่เที่ยงของร่างกาย เป็นไปตามกฏไตรลักษณ์ ทุกขัง อนิจจัง อนัตตา จิตจะเกิดปัญญาเห็นว่ากาย ความคิดและเรานั้นไม่ใช่จิต
ทำไมต้องเจริญทั้งสมถสมาธิและวิปัสสนา ในการกำจัดอวิชชาให้หมดสิ้นไป??
โดยธรรมชาติ จิตถูกห่อหุ้มโดยอวิชชา ทำให้ไม่รู้เห็นตามความเป็นจริง
คำภาวนา ”พุทโธ” แปลว่า ผู้รู้ เป็นนามแทน พระพุทธเจ้า ซึ่งจะมีคำนี้ได้เมื่อมีพระพุทธเจ้ามากำเนิดเท่านั้น เป็นคำที่มีอานุภาพสูงสุด
การเจริญ สมถสมาธิ โดยใช้สติระลึกรู้ ลมหายใจเข้ากระทบปลายจมูก ภาวนา “พุท” คำว่า “พุท” จะเข้าไปทำลาย “อวิชชา” ที่ห่อหุ้มจิต และเมื่อลมหายใจออกกระทบปลายจมูก ภาวนา “โธ” คำว่า “โธ” จะสำรอก “อวิชชา” ออกจากจิต
ดังนั้น คำว่า “พุทโธ” จะเป็นการชำระ “อวิชชา” ออกจากจิต
เมื่อชำระ “อวิชชา” ออกจากจิตด้วยคำภาวนา “พุทโธ” ออกจากจิตจนหมดสิ้น (ชั่วคราว) แล้ว จะเกิดสภาวะ จิต แยกออกจาก กายและความคิด ชั่วขณะ เห็น จิตผ่องใส ส่องสว่างเป็นประภัสสร (การเห็นจิตคนละเรื่องกับการเห็นนิมิตแก้วประกายพรึกใน ฌาน 4 ของกสิณ)
ใช้เวลาในการชำระอวิชชาออกจากจิตนานไหม?
แต่ละคนไม่เท่ากันขึ้นอยู่กับ อวิชา กิเลส ตัณหา สะสมในจิต ของผมใช้การภาวนาพุทโธ ประมาณ 3 ชม. (ขณะบวชพระที่วัดถ้ำสหาย ด้วยกำลังของศีล 227 ข้อที่บริสุทธิ์)
เมื่ออวิชชาถูกชำระออกจนหมดสิ้น (ชั่วคราว) ด้วยสมถสมาธิแล้ว จิตจะผ่องใส รู้เห็นตามความเป็นจริงเหมาะแก่การเจริญวิปัสสนาเพื่อให้เกิดปัญญาอย่างยิ่ง โดยการใช้กายคตาสติ เห็นความไม่เที่ยงของร่างกาย เป็นไปตามกฏไตรลักษณ์ ทุกขัง อนิจจัง อนัตตา จิตจะเกิดปัญญาเห็นว่ากาย ความคิดและเรานั้นไม่ใช่จิต