..เมื่อวานอาแปะพาลูกสาววัยปลายเจน Y ไปหาหมอตามนัด ขากลับก็แวะทำธุระในตัวเมืองนครปฐม..
เสร็จธุระจากตัวเมืองนครปฐมก็ลองไปใช้เส้นทาง 346 กำแพงแสน-พนมทวน-กาญจนบุรี ไม่เคยใช้เส้นทางนี้มาสามสิบกว่าปีแล้ว ..
โอ้โห เส้นทางนี้เจริญผิดตาไปมาก จากนครปฐมตัดเข้าพนนมทวน สี่เลนยาวถึงเมืองกาญจน์เลย ...
ใครว่าประเทศไทยไม่พ้ฒนานี่มันพวกกะลาครอบชัดๆ.. ไม่ว่าจะผ่านมากี่รัฐบาล รัฐประหารมาก็หลายครั้ง แต่ประเทศไทยไม่เคยหยุดชะงักในการพัฒนาเลย จะช้าบ้างเร็วบ้างก็ขึ้นกับจังหวะเวลา..แค่นั้นเอง..
นอกจากผิวการจราจรเส้น 346 สี่เลนเรียบขับรถสบายดีแล้ว รถยังน้อยด้วย ทำให้อาแปะขับรถแบบสบายๆ ชื่มกับบรรยากาศสองข้างทาง จากครั้งในอดีตวัยเด็กที่คุ้นชินกับเส้นทางสายนี้ ...
ขับรถมาถึง "พระแท่นดงรัง"ก็เล่าอดีตเมื่อครั้งวัยเด็กของอาแปะให้ลูกสาวเจน Y ฟัง ถึงความยากจนของตัวเอง..
ขับรถมาถึง "ดอนตาลเสี้ยน" ก็ชี้จุดที่อาแปะเคยถูกสิบล้อขี้เมาชนแล้วรอดตายมาได้ราวปาฏิหารย์ให้ลูกสาวเห็น..
ขับรถมาถึง "ทุ่งสมอ -ดอนเจดีย์" ก็เล่าถึงอดีตของบรรพบุรุษ(ยาย-ยายชวด) ที่เกิดจากย่านนี้ ..
ขับรถมาถึง"หนองขาว" เราก็เห็นถนนสายมอเตอร์เวย์บางใหญ่-กาญจนบุรี และชื่นชมกลิ่นความเจริญไปด้วยกัน..
เรียกว่าการใช้เส้นทางอ้อมของอาแปะครั้งนี้ ให้ประสบการณ์ใหม่ๆกับชีวิตได้มากเลย ได้ไปรำลึกอดีต และบอกเล่าเรื่องราวของอดีตให้ลูกสาวเห็นภาพ ถึงการก่อร่างสร้างตัว จนมีที่ดินอยู่เป็นปึกแผ่นในทุกวันนี้..
คนวัยเจน Y มักจะเกิดมาสบายนะครับ เพราะพ่อ-แม่ สร้างเตรียมไว้ให้หมดโดยเฉพาะบ้านและที่ดิน..
อาแปะนี่ย้ำสอนลูกนักหนาว่าที่ดิน(แผ่นดิน) เป็นทรัพย์สินติดตัว ตกทอดให้ทายาทลูก-หลานต่อๆไปได้ แต่อย่าแบ่งให้ใคร(ผัว)เด็ดขาด ..
กว่าพ่อ(บรรพบุรุษ)จะหาที่ดินอยู่เป็นหลักแหล่งได้
ต้องเสียเลือดเสียเนื้อมิใช่เบา หน้าที่เรา(ลูก)ต้องรักษาสืบไป..
...อาแปะว่าใครที่มันคิดจะแบ่งแผ่นดินให้แตกแยกเป็นเสี่ยงเสี้ยว มันผู้นั้นใจทรามมากๆ นอกจากไม่รู้เห็นถึงความยากลำบากของบรรพบุรุษในการก่อร่างสร้างแผ่นดินให้เป็นปึกแผ่นแล้ว มันยังเห็นแก่ตัวมากๆที่เอาความเดือดร้อนของประชาชนคนไทย ไปแลกกับตัณหาทะยานอยากของพวกมันเอง.. พวกนี้มันยิ่งกว่าทรพี.. วิญญาณปู่โสมคงสาปแช่งให้พวกมันไม่เจริญแน่นอน...
อาแปะว่าคนแบบนี้ เหมาะกับให้มันนั่งเก้าอี้ตามร้านอาหาร มากกว่าที่จะให้เก้าอี้เบอร์1 ของชาติแก่มัน...หนะครับ
อมิตพุทธ..
ສະບາຍດີວັນເສົາ..
ภาพนี้ชื่อว่า "รุมกินโต๊ะประเทศไทย จากคนใจเอ๋งๆ"..
พิโถ่เอ๋ยเด็กน้อย ยังไม่ทันได้นั่งเก้าอี้เบอร์1 ลิ่วล้อก็จะขอรุมกินโต๊ะแผ่นดินซะละ เก้าอี้ร้านอาหารเหมาะกว่ามั๊ย..
เสร็จธุระจากตัวเมืองนครปฐมก็ลองไปใช้เส้นทาง 346 กำแพงแสน-พนมทวน-กาญจนบุรี ไม่เคยใช้เส้นทางนี้มาสามสิบกว่าปีแล้ว ..
โอ้โห เส้นทางนี้เจริญผิดตาไปมาก จากนครปฐมตัดเข้าพนนมทวน สี่เลนยาวถึงเมืองกาญจน์เลย ...
ใครว่าประเทศไทยไม่พ้ฒนานี่มันพวกกะลาครอบชัดๆ.. ไม่ว่าจะผ่านมากี่รัฐบาล รัฐประหารมาก็หลายครั้ง แต่ประเทศไทยไม่เคยหยุดชะงักในการพัฒนาเลย จะช้าบ้างเร็วบ้างก็ขึ้นกับจังหวะเวลา..แค่นั้นเอง..
นอกจากผิวการจราจรเส้น 346 สี่เลนเรียบขับรถสบายดีแล้ว รถยังน้อยด้วย ทำให้อาแปะขับรถแบบสบายๆ ชื่มกับบรรยากาศสองข้างทาง จากครั้งในอดีตวัยเด็กที่คุ้นชินกับเส้นทางสายนี้ ...
ขับรถมาถึง "พระแท่นดงรัง"ก็เล่าอดีตเมื่อครั้งวัยเด็กของอาแปะให้ลูกสาวเจน Y ฟัง ถึงความยากจนของตัวเอง..
ขับรถมาถึง "ดอนตาลเสี้ยน" ก็ชี้จุดที่อาแปะเคยถูกสิบล้อขี้เมาชนแล้วรอดตายมาได้ราวปาฏิหารย์ให้ลูกสาวเห็น..
ขับรถมาถึง "ทุ่งสมอ -ดอนเจดีย์" ก็เล่าถึงอดีตของบรรพบุรุษ(ยาย-ยายชวด) ที่เกิดจากย่านนี้ ..
ขับรถมาถึง"หนองขาว" เราก็เห็นถนนสายมอเตอร์เวย์บางใหญ่-กาญจนบุรี และชื่นชมกลิ่นความเจริญไปด้วยกัน..
เรียกว่าการใช้เส้นทางอ้อมของอาแปะครั้งนี้ ให้ประสบการณ์ใหม่ๆกับชีวิตได้มากเลย ได้ไปรำลึกอดีต และบอกเล่าเรื่องราวของอดีตให้ลูกสาวเห็นภาพ ถึงการก่อร่างสร้างตัว จนมีที่ดินอยู่เป็นปึกแผ่นในทุกวันนี้..
คนวัยเจน Y มักจะเกิดมาสบายนะครับ เพราะพ่อ-แม่ สร้างเตรียมไว้ให้หมดโดยเฉพาะบ้านและที่ดิน..
อาแปะนี่ย้ำสอนลูกนักหนาว่าที่ดิน(แผ่นดิน) เป็นทรัพย์สินติดตัว ตกทอดให้ทายาทลูก-หลานต่อๆไปได้ แต่อย่าแบ่งให้ใคร(ผัว)เด็ดขาด ..
กว่าพ่อ(บรรพบุรุษ)จะหาที่ดินอยู่เป็นหลักแหล่งได้ ต้องเสียเลือดเสียเนื้อมิใช่เบา หน้าที่เรา(ลูก)ต้องรักษาสืบไป..
...อาแปะว่าใครที่มันคิดจะแบ่งแผ่นดินให้แตกแยกเป็นเสี่ยงเสี้ยว มันผู้นั้นใจทรามมากๆ นอกจากไม่รู้เห็นถึงความยากลำบากของบรรพบุรุษในการก่อร่างสร้างแผ่นดินให้เป็นปึกแผ่นแล้ว มันยังเห็นแก่ตัวมากๆที่เอาความเดือดร้อนของประชาชนคนไทย ไปแลกกับตัณหาทะยานอยากของพวกมันเอง.. พวกนี้มันยิ่งกว่าทรพี.. วิญญาณปู่โสมคงสาปแช่งให้พวกมันไม่เจริญแน่นอน...
อาแปะว่าคนแบบนี้ เหมาะกับให้มันนั่งเก้าอี้ตามร้านอาหาร มากกว่าที่จะให้เก้าอี้เบอร์1 ของชาติแก่มัน...หนะครับ
อมิตพุทธ..
ສະບາຍດີວັນເສົາ..
ภาพนี้ชื่อว่า "รุมกินโต๊ะประเทศไทย จากคนใจเอ๋งๆ"..