สวัสดีครับ จขกท เรื่องแรกอยากเล่าความในใจ เราเคยได้ดูแลคุณพ่อจนวินาทีสุดท้ายของลมหายใจคุณพ่อ แต่พอย้อนกลับไปเราคิดว่าเรายังทำหน้าที่ตรงนั้นได้ยังไม่ดีพอแม้คนรอบข้างพูดปลอบใจว่าเราทำเต็มที่แล้วเท่าที่ลูกคนหนึ่งจะทำได้ เรายังคงเสียใจมาจนถึงทุกวันนี้เลยว่าวันที่พ่อไม่อยู่แล้วทำไมตัวเราถึงไม่ทำแบบนั้นแบบนี้ให้พ่อ แต่ช่วงที่พ่อไม่สบายเราดูแลทุกอย่างพ่อติดเตียงต้องดูแลพิเศษ แต่ก็ยังมีความคิดในหัวว่าเรายังทำให้พ่อไม่สุด สุดท้ายนี้เพื่อนๆ พี่ๆ น้องที่ยังอยู่กับครอบครัว จงดูแลท่านให้ดีเพราะหากไม่มีท่านแล้วเราจะรู้สึกเสียใจและเป็นตราบาปในหัวใจตลอดกาลว่าทำไมเราไม่ดูแลให้ดีกว่านี้ รักพ่อเสมอ คิดถึงพ่อมาก