ตารางที่ 1ความชุก (%) ของแต่ละปัจจัยเชิงคุณภาพที่พบในภาวะขาดวิตามินต่างๆ

จากงานสำรวจทางระบาดวิทยาของภาวะขาดวิตามินในผู้สูงอายุไทย:
ผลกระทบต่อการวางแผนนโยบายระดับชาติ
ในชุมชนชนบท 4 ชุมชน จากแต่ละภาคจาก 4 ภูมิภาคหลักของประเทศไทย
เผยแพร่ทางออนไลน์โดย Cambridge University Press

ความชุกของการขาดวิตามินคือ
0.6% สำหรับวิตามินบี 12
6.1% สำหรับวิตามินเอ (Retinal)
9.9% สำหรับวิตามินซี
30.1% สำหรับวิตามินบี 1
38.8% erythrocyte folate
55.5% สำหรับวิตามินอี
83.0% สำหรับเบต้าแคโรทีน
เพศชายเป็นปัจจัยเสี่ยงที่พบบ่อยสำหรับการขาดวิตามินอย่างน้อย 3 อย่าง ได้แก่
บีตา-แคโรทีน โฟเลต และวิตามินอี

สรุป
วิตามินบี 12 ไทยไม่ขาดเพราะประเทศเราบริโภคน้ำปลาทั่วประเทศ และน้ำปลาอุดมด้วยบี 12
วิตามินเอต่ำที่สุด ซึ่งสอดคล้องกับการสำรวจในส่วนอื่นๆ ของโลกจากการสะสมเรตินอลในตับจำนวนมากและการขับเรตินอลเอสเทอร์ในไตลดลงในผู้สูงอายุ
วิตามินซี คนไทยไม่ขาดเพราะมีมากในผลไม้ตามฤดูกาล
วิตามินบี 1 แหล่งที่มาหลักของวิตามินบี1 ของคนไทยคือ ข้าว เนื้อหมู และพืชตระกูลถั่ว ซึ่งเป็นส่วนประกอบหลักในอาหารไทย
กรดโฟลิก วิตามินอี เบต้าแคโรทีน  บ้านเราระดับต่ำกว่าประเทศที่พัฒนาแล้ว ซึ่งอยู่ในผลไม้ และผักใบเขียว ทั้งหมดจะสูญเสียไปในกระบวนการปรุงอาหารและบรรจุกระป๋อง ผู้ที่มีภาวะขาดส่วนใหญ่เป็นเพศชาย พนักงานออฟฟิศ

https://www.cambridge.org/core/journals/public-health-nutrition/article/epidemiological-survey-of-vitamin-deficiencies-in-older-thai-adults-implications-for-national-policy-planning/B34D51C044848553C16BF6EB69EA1B35#