แค่รู้สึกเหนื่อยมากๆ จนเริ่มท้อแล้ว ตอนนี้อยู่วัย 17 ปี แต่ว่าอยู่ตัวคนเดียว ใช้ชีวิตคนเดียวมาได้1ปีเกือบ2ปี ตั้งแต่อายุ15 เพราะพ่อเสียไปเมื่อตอนยังเรียนม.4 ตอนนี้พึ่งอยู่ม.6 และระหว่างปิดเทอมม.5 ได้นอนโรงบาลไป1อาทิตย์ เพราะเป็นซึมเศร้า กินยาเกินขนาด จนตับอักเสบ ไม่ใช่ว่าทำเพื่อเรียกร้องความสนใจ แต่ว่าเหนื่อยมาก ตอนดึกเวลานอนคนเดียวในบ้านที่มีแค่เรา มันรู้สึกหดหู่มากค่ะ อยู่แบบนั้นกับรูปพ่อทุกคืน บางคืนร้องไห้ บางคืนก็ร้องไม่ออกแต่นั่งซึม ไม่เคยบอกใคร มีครอบครัวแต่ว่าแค่เคยมี พ่อกับแม่หย่ากัน เพราะแม่มีชู้ และมีลูกด้วยกัน5คน (เราคนที่5) เราอยู่กับพ่อมาตลอด จนกระทั่งพ่อไม่อยู่ด้วยแล้ว เหมือนตายทั้งเป็นเลยค่ะ ผ.ญตัวเล็กๆแต่ต้องมาทำอะไรด้วยตัวคนเดียวในวัยนี้ ซึ่งไม่อยากอยู่คนเดียวเลยค่ะ หดหู่ทุกคืน คิดถึงพ่อ เพื่อนก็น้อยแต่ก็พึ่งไม่ได้ เป็นคนที่เงียบและเก็บตัวมากๆ ไปร.รมักจะเงียบที่สุดในห้อง เศร้ามากเลยค่ะ เหลือตัวคนเดียวในวัยนี้ อยากมีเพื่อน พี่ หรือน้อง มาคอยเล่าสตอรี่ชีวิตประจำวันบ้างจัง แต่หายากมาก เหนื่อยสุดๆ ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ😭