เราทำงานออฟฟิศ แล้วเวลาเรามีขนมเยอะๆจากทางบ้านส่งมาบ้าง หรือบางทีเราไปซื้อเองบ้าง ทุกทีก็จะหิ้วไปทำงานทุกเช้าเลยค่ะ ต้องมีติดมือไปตลอด วันนั้นซื้อขนมไข่เจ้านึงไป อร่อยมาก เปิดถุงขนมไข่ (ขนมฝรั่ง) แล้วหยิบใส่ถ้วยตัวเองประมาณเกือบๆ 10 อันได้ หยิบประมาณว่าพอกินแหละ ถุงนึงมันมีประมาณ 100 ชิ้น ที่เหลือเราก็มัดปากถุงไปวางไว้โต๊ะกินข้าวส่วนรวม แล้วก็เอ่ยปากเองว่าเราซื้อขนมมา เอามาแบ่ง กลางวันกินข้าวแล้วถ้าอยากกินขนมก็มาหยิบเอาไปนะ แบ่งๆกันกินน้า คือต้องเกริ่นก่อนเลยว่าที่เราชอบหิ้วขนมไปทุกวัน น้อยวันที่จะไม่ได้หิ้วไปถ้ารีบแล้วลืม เพราะว่าขนมเราเต็มห้อง แล้วก็พี่ๆคนอื่นๆก็จะหิ้วของตัวเองมาบ้าง คือในออฟฟิศก็จะมีประเภทเหมือนเราคือชอบแบ่งขนม จะไปเที่ยวกลับบ้านไปตลาดอะไรก็เอามาวางไว้ส่วนกลางหมด แต่มันก็จะมีประเภทที่ไม่ได้ซื้ออะไรมาเลย แต่กินอย่างเดียว อันนี้เราไม่ได้ว่าหรือไม่ได้ซีเรียสนะคะ เค้าไม่ซื้อเราก็ไม่ว่า เราซื้อก็คือเราเต็มใจที่จะซื้อมาแบ่งทุกคน แต่ไม่ทุกคนที่ได้กินของเราเนี่ยสิ มันจะมีคนสองสามคนคือนั่งกอดถุงขนมของเรา ไม่พอครึ่งวัน หมด  มีพี่คนนึงสนิทกันมาก แกไปส่งลูกค้าข้างนอก เราก็แชทหาแกประจำ แบบอยู่ไหน ถึงไหนแล้ว กินข้าวยังถ้ายังเดี๋ยวเราซื้อไว้ให้ แล้วเราดันไปพูดกับแกก่อนออกไปกับลูกค้าว่าเอ้ยพี่ วันนี้ซื้อขนมไข่มาด้วยแหละ รีบมากินน้า ช้าอด แกล้งหยอกแกไปก็ไม่คิดว่ามันจะหมดจริง555555 100 ชิ้นกินกันไม่กี่คน คนที่ไม่ได้กินเค้าก็มาถามหา ไหนขนมฝากพี่ ขอชิมหน่อย  ไอ้เราก็หน้าซีดเลยค่ะ55555 จะบอกยังไงดีว่ามันหมดแล๊ววว หมดแบบเกลี้ยงถุงแล้วไม่ทิ้งถุงด้วยนะ จริงๆเราก็อยากจะใส่ถ้วยข้าวให้พี่เค้าเหมือนเรานี่แหละค่ะทีแรก แต่เราก็คิดว่าเอ้ย ตั้งเยอะ เหลือๆยันพรุ่งนี้  กลัวว่าถ้าตักแบ่งคนอื่นก็จะแซวว่าลำเอียงค่ะ เราเห็นคนๆนั้นเทียวเดินหยิบเดินหยิบ สักพักไปนั่งกอดถุงเลย ท้อใจ เพื่อนๆอยากแนะนำอะไรเรามั้ยคะ ปวดกบาลมากจริง😂