เห่อ   เข้าใจแล้วว่าทำไหมคนส่วนใหญ่ถึงคิดสั้นกัน และคนส่วนใหญ่ถึงได้ฆ่าพ่อแม่ตัวเองพอมาเกิดกับตัวเองมันเป็นอะไรที่แย่ที่สุดในชีวิตมากเลย แม่ไม่เคยใช้เหตุผลคุยกับเราเลยใช้แต่อารมณ์เป็นหลักบ้างทีก็ใส่อารมณ์กับพ่อ บางทีใส่อารมณ์กับพี่แล้วก็พาลมาหาเรา ส่วนมากที่โดนหนักมักเป็นเราเสมอคนสุดท้องของบ้าน ไม่มีวันไหนที่จะไม่โดนเลยบางทีไม่ใช่สิทุกวินาทีเลยที่โดนคิดว่าถ้าเราตายไปซะเลยมันจะดีกว่าไหม ที่ต้องมาทนอะไรแบบนี้เจอแบบนี้ทุกวันมันท้อมันรู้สึกแย่ที่สุดในโลกเลย  แต่อีกความคิดนึงก็ไม่อยากที่จะมาจบชีวิตตัวเองทั้งๆที่ยังใช้ชีวิตไม่คุ้มค่ากับการที่เกิดมา  มีแม่ที่เอาตัวเองเป็นหลัก ไม่มีเหตุผล  อารมณ์ร้อนสุดๆบางทีก็ปาแก้วแตกบ้างจานชามแตกบ้างถ้าโมโหมากๆลงมือทุบตี  เคยปาโน้ตบุ๊คของเราจนมันแตกปาแบตสำรองแตกจนใช้ไม่ได้  รอบข้างก็ช่วยอะไรไม่ได้จนมีแค่วิธีเดียวที่ระบายความทุกข์ตรงนั้นคือการทำร้ายร่างกายตัวเองมันเป็นวิธีที่โง่มากเลยใช่ไหมละ  ถ้าทุกคนเจอแบบนั้นฉันว่าก็มีบ้างแหละ ฉันไม่รู้จะหันหน้าไปหาใครเลยรอบด้านมันมืดไปหมด ฉันก็อยากจะเรียนให้มันจบๆ นี้ก็เหลืออีกไม่กี่ปีก็จะจบแล้ว แต่ค่าเทอมแพงมากฉันเป็นคนที่หัวไม่ดี เรียนไม่ค่อยเก่ง แม่ฉันเลยให้ไปเรียนเอกชนตอนแรกก็มีเงินส่งเรียน พอแม่ตัดสินใจซื้อบ้านอีกหลังเงินก็หมุนไม่ทัน ตอนติดโควิดแม่ก็เอาเงินตรงนั้นไปใช้จ่ายของไร้สาระจนมันหมดเห่อออปัญหานั้นมีอีกเยอะเลยระบายก็ไม่หมด  ฉันนะอยากทำงานแล้วหนี้ไปให้ไกลแสนไกลอยากจะหลุดพ้นสักที   อยากที่จะเป็นอิสระจากครอบครัว