ผมเริ่มคบกับแฟนมาได้ 9 เดือน ในช่วงแรกก็โอเคดีครับ แต่ผ่านมาสักระยะที่เริ่มมาอยู่ด้วยกัน แฟนผมเขาค่อนข้างจะเอาแต่ใจ เรามักจะมีปัญหากันเรื่องเธอชอบใช้งานผมมากๆ ผมเข้าใจดีนะครับว่าบางทีผญ.จะใช้แฟนทำนู้นนี่ให้เป็นเรื่องปกติและผมเองก็ยอมรับและเต็มใจทำให้ แต่ปัญหามันอยู่ที่เธอชอบให้ผมทำนู้นนี่ที่ให้โดยที่ไม่ค่อยมีเหตุผลเท่าไหร่ เช่น ใช้ให้หยิบของบ่อยมากๆ ทั้งๆบางครั้งของมันอยู่ใกล้ตัวเธอมากกว่าผมด้วยซ้ำ หรือบางครั้งเวลาจะกินข้าวผมต้องเป็นคนไปซื้อแล้วมาแกะให้เธอเตรียมพร้อมกิน กินเสร็จแล้วก็ต้องเอาไปล้าง เวลาเธอจะเอาอะไรไม่ว่าจะดึกแค่ไหนหรืออะไรก็ตามถ้าเธอไม่ได้ดั่งใจก็จะโมโหโวยวาย เธอชอบอ้างว่านิดๆหน่อยทำให้กันไม่ได้หรอ ...คือผมเต็มใจทำให้นะ แต่บางครั้งมันบ่อย วันละหลายรอบมากๆ ซะจนเรารู้สึกเหนื่อย พอผมเริ่มพูดว่า ทำไมอะไรนิดๆหน่อยไม่ลองทำเองบ้าง เธอก็จะโมโหโวยวายแล้วจะพยามหนีออกจากห้องไป (เราอยู่คอนโดกันนะครับ ซึ่งผมก็ต้องยอมเธอทุกครั้ง เพราะผมกลัวว่าเธอหนีไปแล้วจะเกิดอันตรายกับเธอ) บางครั้งเธอไม่พอใจไม่ได้ดั่งใจอะไร เธอก็จะใช้คำที่ทำร้ายจิตใจ ไล่ผมให้ออกจากห้องบ้าง เปรียบเทียบผมกับแฟนเก่าบ้าง บอกว่าผมไม่มีความเป็นผู้ชายบ้าง จนทุกวันนี้ผมรู้สึกสับสน เวลาทะเลาะกันเรื่องแบบนี้ถึงผมจะรู้สึกว่าผมไม่ได้ทำอะไรผิดเลย แต่ผมจะเอาเก็บมาคิดเสมอว่าผมคิดมากไปมั้ย หรือว่าเป็นผมเองที่ผิดที่ไม่ได้ทำตามใจเธอ หรือว่ามันเรื่องแค่นี้เองหรือเปล่าตามที่เธอบอก หรือแม้กระทั่งผมรู้สึกว่าผมเห็นแก่ตัวไปมั้ย อีกส่วนนึงคือเธอมักจะไม่ค่อยแคร์อะไรผมเท่าไหร่ ไม่ว่าจะเป็นคำพูดหรือ การให้ความสำคัญกับผม เธอค่อนข้างจะให้ความสำคัญกับเรื่องอื่นเสมอเช่นกับเพื่อนๆเธอหรือคนรอบข้างเธอ และเธอจะบอกเสมอว่า ถ้าทำให้กันแค่นี้ไม่ได้ก็ไม่ต้องมาอยู่ด้วยกัน เธอจะไม่เปลี่ยนอะไรทั้งนั้น เพราะเธอคิดว่าเธอไม่ผิด ถึงแม้ผมจะพยามอธิบายเหตุผลไปแต่ก็จะบอกให้เงียบ ไม่อยากฟังอะไรทั้งนั้น 
ผมเลยอยากระบายและถามว่า เป็นผมที่เห็นแก่ตัวคิดเล็กคิดน้อยไปมั้ย หรือว่าผมยังทำให้เธอไม่พอหรือเปล่าในฐานะแฟนคนนึง ทั้งหมดนี้ผมเข้าใจนะครับว่ามันเป็นเรื่องที่ผมพูดฝ่ายเดียว ซึ่งเธอก็มีข้อดีในเรื่องอื่นๆเหมือนกัน มันจึงทำให้ผมสับสนว่าควรจะพอหรืออดทนต่อไปดี