« ชีวิตที่มีความหวังเพียงเล็กน้อย » ----------------------------------------------------------- - ชะตากรรมของผมมันถูกตัดสินไว้แล้ว - ว่าสุดท้ายชีวิตผมก็ยังคงพังอยู่ดี -

เริ่มแบบสั้นๆตอนนี้ตัวผมเองก็17ปีแล้วครับ เรื่องความเครียด คือมีหลายปัจจัยที่ทำให้ตัวผมค่อนข้างที่จะเครียดสะสมพอสมควร เกี่ยวกับด้านสุขภาพ จิตใจ ไปจนถึงปัญหาชีวิตในสังคมภายนอก คือต้องบอกว่าผมเป็นคนที่

คือเราเคยคบแฟนอยู่คนนึงค่ะเราเป็นผู้หญิงเขาก็เป็นผู้หญิงอายุไม่ถึง16กันทั้งคู่แล้วทีนี้เรารักแฟนคนนั้นมากจนไม่อยากแยกจากเขาเลยเราเลยขอพ่อแม่ราไปนอนบ้านเขาซึ่งบ้านเขามีพ่อแม่และน้องแล้วเเบบความตอนนั้นเ

สวัสดีค่ะ เราอยู่ม.4 นะคะ เราเป็นคนขี้อายมาก ๆ ค่ะ แต่เป็นคนขี้อายที่พยายามเข้าสังคม เราไม่ปิดกั้นสังคมภายนอกจากเรา เราก็เป็นคนนึงที่อยากมีเพื่อนไว้สัก 2-3 คน ไม่ก็คนเดียวก็ได้ค่ะ คอยช่วยเหลือกันเวลาท

ก็ตามหัวข้อเลยค่ะ เรามีปมเรื่องความรักความอบอุ่นจากครอบครัวเวลาเห็นคนญาติหรือใครก็ตามในครอบครัวที่ได้รับความสนใจมากๆ (รักไม่เท่ากัน)จนบางทีคนในครอบครัวแทบจะเมินเราทำเหมือนเราไม่มีตัวตนบางทีกินข้าวกันเ

แกเป็นผู้ชายมีแรงเยอะ ทุกคนทำอะไรก็ต้องถูกใจแก ถ้าไม่ถูกใจก็โวยวายหาไม้มาตีอย่างกับคนบ้า น่าเกลียดจริงๆ น่าอายมากด้วย น่าอายที่สุดเวลาแกโวยวายคนในบ้าน โวยวายเสียงดังไปบ้าน4บ้าน5 ไม่เกรงใจ เอาไม้ทุบกระ

1. ใจดำให้เป็น รู้จักนิ่งเฉย ข่มใจ ไม่จำเป็นต้องศีลธรรมสูงกับทุกกรณี  ช่วยคนบ้า คนบ้าตีหัว หากไม่รู้จักระวังตน  แม้คนบ้าคนนั้น จะเคยเป็นเพื่อนสนิทของคุณก็ตาม แต่เมื่อเขาเปลี่ยนไป คุณต้องปรับ

เราเคยเป็นคนที่ขี้อาย และแคร์สายตาคนอื่นอย่างรุนแรง แคร์ว่าคนอื่นจะมองเรายังไง จนกระทั่ง เราผ่านโลกมา 18 ปี เราเพิ่งรู้ว่า มันไร้ประโยชน์ที่จะแคร์สายตาผู้อื่นจนเกินไป ลองอ่านดูนะ ------------- &ldquo