สวัสดีค่ะ เราอยู่ม.4 นะคะ เราเป็นคนขี้อายมาก ๆ ค่ะ
แต่เป็นคนขี้อายที่พยายามเข้าสังคม เราไม่ปิดกั้นสังคมภายนอกจากเรา
เราก็เป็นคนนึงที่อยากมีเพื่อนไว้สัก 2-3 คน ไม่ก็คนเดียวก็ได้ค่ะ
คอยช่วยเหลือกันเวลาทำงาน หรือมีไว้ให้เรารู้สึกสบายใจ
แต่ไม่รู้ทำไมว่าเราถึงรู้สึกว่าทุกคนทอดทิ้งเราไปหมด
เราทำดีกับทุกคนจนลืมว่าตัวเองลำบากตลอดเลยค่ะ
ตอนนี้เพื่อนในกลุ่มมีอยู่ 3 คนค่ะ อีกสองคคนเเขาคคบกัน
ส่วนอีกคนชอบไปเล่นกับอีกกลุ่มมากกว่า เพื่อนชอบปล่อยเราอยู่คนเเดียว
เพื่อนสองคนที่เขาคบกันเราก็เกรงใจเขาค่ะ แต่เราพยายามคุยกับเพื่อนตลอด
แต่ส่วนใหญ่เพื่อนจะอยู่กันแค่สองคนมากกว่าเราเลยไม่กล้าไปยุ่งกับเขา
ส่วนอีกคนที่ชอบไปอยู่กับอีกกลุ่มมากกว่า เขาเป็นคนที่เราอยู่กับเขามากที่สุดแล้วค่ะ
ถ้าในห้อง เราก็มีแค่เขาคนเดียวที่เราไปไหนมาไหนด้วยบ่อย
แต่พักหลัง ๆ มานี้เรารู้สึกว่าเขาห่างเหินกับเรา วันกีฬาสีเราเคยนัดเขาให้มาอยู่ด้วยกัน ด้วยความที่เขามีเพื่อนต่างห้องเยอะ
เขาก็ไปกับเพื่อนเขาค่ะ เขาบอกนะคะว่าจะมาหาเราแล้ว เราไม่ชอบตื๊อคน แค่รู้สึกว่ามันนานแล้วที่เขาไม่มาสักที เราก็ถามไปแค่ว่า "มารึยัง"
เขาบอกว่าเขานั่งกินข้าวกับเพื่อนเขาอยุ่ค่ะ 🥲 เราเสียความรู้สึกมากที่รอเขาตั้งนาน แต่วันนั้นเราเลยตัดสินใจดูกีฬาจนจบคนเดียวและค่อยกลับบ้าน
เขาชอบทำอะไรไม่บอกเรา ต้องให้เราเข้าหาเขาตลอด จนบางทีเราก็กลัวเขาอึดอัด
ถ้าไม่คุยกับเขา เขาจะไม่ชวนเราคุยเลยค่ะ แต่การพูดคุยเขาดูปกติทุกอย่างเหมือนไม่ได้เป็นอะไรเลย
วันหนึ่งเราอึดอัดจนทนไม่ไหวค่ะ ตอนเที่ยงกินข้าวเสร็จเราเลยตัดสินใจเดินหนีจากเขาออกมาเทข้าว ความอยากเอาคืนด้วยนี่แหล่ะค่ะ ที่เขาเคยทิ้งเราไว้คนเดียว
เขาทักมาหาเราวันต่อมาที่เราไม่ได้มารรค่ะ เขาถามเรา ว่าเราเป็นอะไรรึเปล่า เราก็อธิบายว่าอยากให้เขาสนใจเราบ้าง แต่เราไม่ได้บังคับเขาเลย
เขาบอกว่าเขากลัวเราไม่เล่นกับเขาค่ะ ( ห๊ะ..) เขาบอกเราอีกว่าถ้าไม่มีเรา ก็ไม่มีใครอยู่กับเขาแล้ว อยากให้กลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม
คำที่เราเอือมที่สุดคือเขาบอกว่า จะไม่ปล่อยให้เราอยู่คนเดียวบ่อย ๆ แล้ว แต่ไม่สัญญานะ
เราไม่รู้จะพูดอะไรเลยค่ะ มันบ้าไปหมดเลย 5555 เราก็เข้าใจแล้วแหล่ะค่ะ ถ้าสัญญาแล้วทำอีกก็จะเอาผิดเขาได้ใช่ไหมล่ะคะ
ตอนนี้เขาก็ยังเป็นอยู่ค่ะ ดูท่าจะกลัวเราจริง ๆ เราบอกเขานะว่ามีปัญหาอะไรให้บอกกันนะ เราคุยด้วยเหตุผล ไม่ต้องกลัว
เราอาจจะดูน่ากลัวมั้งคะ เพราะถ้าอยู่คนเดียวก็เงียบ ๆ เราเป็นคนปากแรงแค่กับคนที่แรงกับเราด้วยแหล่ะค่ะ แต่ก็รู้สึกนอย ๆ อยู่ดี
เมื่อไหล่จะเจออะไรที่จริงใจในชีวิตสักที
หรือเราควรอยู่คนเดียวจริง ๆ
แต่เป็นคนขี้อายที่พยายามเข้าสังคม เราไม่ปิดกั้นสังคมภายนอกจากเรา
เราก็เป็นคนนึงที่อยากมีเพื่อนไว้สัก 2-3 คน ไม่ก็คนเดียวก็ได้ค่ะ
คอยช่วยเหลือกันเวลาทำงาน หรือมีไว้ให้เรารู้สึกสบายใจ
แต่ไม่รู้ทำไมว่าเราถึงรู้สึกว่าทุกคนทอดทิ้งเราไปหมด
เราทำดีกับทุกคนจนลืมว่าตัวเองลำบากตลอดเลยค่ะ
ตอนนี้เพื่อนในกลุ่มมีอยู่ 3 คนค่ะ อีกสองคคนเเขาคคบกัน
ส่วนอีกคนชอบไปเล่นกับอีกกลุ่มมากกว่า เพื่อนชอบปล่อยเราอยู่คนเเดียว
เพื่อนสองคนที่เขาคบกันเราก็เกรงใจเขาค่ะ แต่เราพยายามคุยกับเพื่อนตลอด
แต่ส่วนใหญ่เพื่อนจะอยู่กันแค่สองคนมากกว่าเราเลยไม่กล้าไปยุ่งกับเขา
ส่วนอีกคนที่ชอบไปอยู่กับอีกกลุ่มมากกว่า เขาเป็นคนที่เราอยู่กับเขามากที่สุดแล้วค่ะ
ถ้าในห้อง เราก็มีแค่เขาคนเดียวที่เราไปไหนมาไหนด้วยบ่อย
แต่พักหลัง ๆ มานี้เรารู้สึกว่าเขาห่างเหินกับเรา วันกีฬาสีเราเคยนัดเขาให้มาอยู่ด้วยกัน ด้วยความที่เขามีเพื่อนต่างห้องเยอะ
เขาก็ไปกับเพื่อนเขาค่ะ เขาบอกนะคะว่าจะมาหาเราแล้ว เราไม่ชอบตื๊อคน แค่รู้สึกว่ามันนานแล้วที่เขาไม่มาสักที เราก็ถามไปแค่ว่า "มารึยัง"
เขาบอกว่าเขานั่งกินข้าวกับเพื่อนเขาอยุ่ค่ะ 🥲 เราเสียความรู้สึกมากที่รอเขาตั้งนาน แต่วันนั้นเราเลยตัดสินใจดูกีฬาจนจบคนเดียวและค่อยกลับบ้าน
เขาชอบทำอะไรไม่บอกเรา ต้องให้เราเข้าหาเขาตลอด จนบางทีเราก็กลัวเขาอึดอัด
ถ้าไม่คุยกับเขา เขาจะไม่ชวนเราคุยเลยค่ะ แต่การพูดคุยเขาดูปกติทุกอย่างเหมือนไม่ได้เป็นอะไรเลย
วันหนึ่งเราอึดอัดจนทนไม่ไหวค่ะ ตอนเที่ยงกินข้าวเสร็จเราเลยตัดสินใจเดินหนีจากเขาออกมาเทข้าว ความอยากเอาคืนด้วยนี่แหล่ะค่ะ ที่เขาเคยทิ้งเราไว้คนเดียว
เขาทักมาหาเราวันต่อมาที่เราไม่ได้มารรค่ะ เขาถามเรา ว่าเราเป็นอะไรรึเปล่า เราก็อธิบายว่าอยากให้เขาสนใจเราบ้าง แต่เราไม่ได้บังคับเขาเลย
เขาบอกว่าเขากลัวเราไม่เล่นกับเขาค่ะ ( ห๊ะ..) เขาบอกเราอีกว่าถ้าไม่มีเรา ก็ไม่มีใครอยู่กับเขาแล้ว อยากให้กลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม
คำที่เราเอือมที่สุดคือเขาบอกว่า จะไม่ปล่อยให้เราอยู่คนเดียวบ่อย ๆ แล้ว แต่ไม่สัญญานะ
เราไม่รู้จะพูดอะไรเลยค่ะ มันบ้าไปหมดเลย 5555 เราก็เข้าใจแล้วแหล่ะค่ะ ถ้าสัญญาแล้วทำอีกก็จะเอาผิดเขาได้ใช่ไหมล่ะคะ
ตอนนี้เขาก็ยังเป็นอยู่ค่ะ ดูท่าจะกลัวเราจริง ๆ เราบอกเขานะว่ามีปัญหาอะไรให้บอกกันนะ เราคุยด้วยเหตุผล ไม่ต้องกลัว
เราอาจจะดูน่ากลัวมั้งคะ เพราะถ้าอยู่คนเดียวก็เงียบ ๆ เราเป็นคนปากแรงแค่กับคนที่แรงกับเราด้วยแหล่ะค่ะ แต่ก็รู้สึกนอย ๆ อยู่ดี
เมื่อไหล่จะเจออะไรที่จริงใจในชีวิตสักที