เรารู้สึกเหนื่อยมากๆเลย เหมือนเป็นคนไม่อดทนไม่สู้ อ่อนแอร่างกายเจ็บป่วยบ่อย รู้ว่ามีครอบครัวซัพพอร์ตเลยเป็นแบบนี้ อธิบายไม่ถูกเหมือนกัน อยากให้พวกเขาภูมิใจแต่เหมือนเป็นเรามันก็ได้เท่านี้ กดดันตัวเองพึ่งเรียนจบไม่อยากพัก อยากทำงานหาเงิน พอทำจริงไม่ไหวเลย เรียนมาอย่างหนักห้าปีแต่กดดันตัวเองสุดๆ แอบร้องไห้ในห้องน้ำไม่ให้แฟนรู้ไปครั้งนึงแบบสุดๆ จากนั้นพยายามไม่ร้องเพราะไม่อยากให้ใครรับรู้ถึงความอ่อนแอ คิดอยู่ในหัวตลอดว่าอยากให้พ่อแม่ภูมิใจอยากมีเงินให้ทั้งที่เขาก็ไม่ได้ร้องขอไม่ได้กดดัน เราไม่พร้อมเป็นผู้ใหญ่เข้าสู่วัยทำงานจริงๆ รู้สึกหดหู่มากที่รู้ว่าทั้งชีวิตถ้าทำงานจะไม่มีวันปิดเทอม มีแมว 2 ตัวก็ดื้อ ข้าวร้านไหนก็กินแล้วไม่อร่อย ไปกินชาบูซุปน้ำดำก็เค็มเกิน
อย่าด่ากันนะคะ เพราะถ้าไม่พูดในนี้ก็ไม่ได้เล่าความรู้สึกให้ใครฟังเลยแม้แต่แฟนที่นั่งอยู่ข้างๆกัน ไม่อยากให้ใครผิดหวัง
หนูขอกำลังใจหน่อย💖
บ่นไปงั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้ตื่นมาสู้ใหม่
ใครอยากออกแบบบ้านจ้างได้นะคะ