ถ้าจะเอาแค่สร้างได้ ทุกชาติรวมพลังกัน ไม่คำนึง
(ต้นทุน+ทรัพยากร) ยานความยาว1.6km
ส่งชิ้นส่วนจากโลกขึ้นไปประกอบ หรือทำเหมืองที่แถบวงแหวนดาวเสาร์ ตอนนี้เลยก็ได้ แต่ประสิทธิภาพคงเทียบในหนังไม่ได้ คงเป็นแค่ก้อนโลหะกลวงๆโงๆลอยไปลอยมาในอวกาศซึ่งมีเผ่าพันธุ์มวลมนุษยชาติเป็นงบประมาณและราคาในการสร้างมัน เรื่องลงจอดคงตัดทิ้งไปได้เลย ส่งยาน100ตันขึ้นอวกาศก็งานช้างสำหรับมนุษย์เราแล้ว แถมมีไม่กี่ประเทศที่ทำได้ ยานสตาวอร์ในรูปคุณ มันหนัก50ล้านตัน/ลำ เราสร้างได้แค่ตัวถัง นอกนั้นคงต้องถูๆไถๆกันเอาเอง ประกอบจนเสร็จในอวกาศได้ ก็ถึงขีดจำกัดของเผ่าพันธุ์เราแล้ว ที่เหลือก็ทางตัน มืดบอด แถมตัวถังที่ได้คงมีงอๆเบี้ยวๆบ้าง เพราะมันไม่ง่ายเหมือนสร้างอาคารบนโลก ขนาดอาคารบนโลกเองยังมีเบี้ยวเลย ไม่ได้ตรงเป๊ะทุกตารางฟุต ในอวกาศคงเบี้ยวกันเป็นเมตรงอไปมาเหมือนสาหร่ายน้ำ โครงสร้างขนาดใหญ่ที่ชำรุดระหว่างก่อสร้าง ไม่ใช่ทุกชิ้นที่จะเปลี่ยนหรือซ่อมได้ ต้องกัดฟันสร้างต่อมันคงเหมือนถังรั่วๆที่มีเทปแปะติดเต็มไปหมด

ปล.ถ้าอดใจรออีกสัก50-100ปี จะเป็นไปได้มากขึ้นมหาศาลเลยครับ เพราะช่วงนี้เทคโนโลยีกำลังเข้าใกล้จุดพีค AIกำลังเข้ามาแทนที่มนุษย์ในงานคำนวนชั้นสูง หุ่นยนต์จะเป็นทั้งลูกน้อง และเจ้านายของมนุษย์ ยิ่งAIในอุตสาหกรรมเซมิคอนดักเตอร์ ทำงานได้เป๊ะยันระดับไมโครอะตอม พิมพ์ทรานซิทเตอร์ขนาดเท่าเมืองทั้งประเทศในเวลาไมโครวินาที เกินจินตนาการของมนุษย์ไปแล้ว ในญี่ปุ่น งานบริการมีหุ่นยนต์แทนพนักงานไป70%แล้วครับ ทั้งเสิร์ฟอาหาร และต้อนรับ มีหุ่นยนต์ที่ช่วยทำอาหารด้วยซ้ำ พวกหั่นผัก&นวดแป้ง
ที่ญี่ปุ่นประสบวิกฤติประชากรลดลง แต่ยังรักษาระดับGDPไว้ได้ เพราะเขามีประชากรที่มองไม่เห็นกำลังทำงานแทนส่วนที่ขาดตรงนี้