ผมมีอาการหายใจไม่เต็มอิ่มมาได้สัก 3-4ปีแล้วครับ บางวันเป็นมากบางวันเป็นน้อย พึ่งจะมาสังเกตตัวเองได้ว่าวันที่อาการออกมากๆจะเป็นวันที่เครียดมากหรือวันที่มีเรื่องไม่สบายใจ พักหลังมานี้ผมอาการหนักแทบจะทุกวันเลยครับ บางทีหัวใจเต้นแรงมาก เครียดหลายเรื่อง ทั้งเรื่องครอบครัว เรื่องเรียน เรื่องค่าใช้จ่าย ผมรู้สึกเครียดทุกนาที ทุกชั่วโมงเลยครับ 80% มาจากเรื่องค่าใช้จ่ายที่ทางบ้านไม่ค่อยจะซัพพอร์ตทั้งๆที่เขาจ่ายไหว ดูจากการที่ซื้อของฟุ่มเฟือยกัน เวลาผมขอสิ่งจำเป็นที่บ้านมักจะปฏิเสธไม่ก็ตอบปัดๆครับ เช่น ขอเงินค่าผ่าฟันคุด ค่าตรวจโรคต่างๆ อย่างที่ผมหายใจไม่เต็มอิ่ม ผมอยากไปตรวจมากๆครับ แต่เขาไม่ให้เงิน ง่ายๆคือบ้านผมชอบงกสิ่งที่จำเป็น แต่ทุ่มเงินไปกับอะไรก็ไม่รู้ครับ ที่บ้านผมเวลาป่วยเป็นอะไรชอบทนจนมันหายเองครับ สักพักอาการก็แย่ลงจนไม่ไหวก็ต้องไปหาหมอทุกที คือเขากลัวเสียเงินครับ ผมเหนื่อยมากๆ ทั้งทำพาร์ทไทม์ เรียน มือถือ แท็บเล็ต โน้ตบุ๊ค เก็บตังซื้อเองมาตลอด ขอแค่ค่ารักษาพยาบาล ค่ากิน ผมสงสัยมากว่าทำไมที่บ้านไม่ยอมช่วย เคยคุยหลายทีแล้วพ่อกับแม่บอกว่า อย่าเอาเรื่องเครียดมาให้ได้ไหม แบบนี้ครับ แม่ชอบบอกว่าให้ผมใช้จ่ายประหยัดๆสิ คือผมได้เงินแค่ไม่กี่พันต่อเดือน ไม่รู้จะประหยัดยังไงละครับ ไม่เคยเที่ยว ไม่ดื่มเหล้า เสื้อผ้าก็ตัวเดิมๆ แม่บอกว่าแม่ไม่มีเงินๆ แต่ผมเห็นแม่สั่งกระเป๋าออนไลน์ สั่งเสื้อผ้าเครื่องสำอางมาบ่อยมากๆ ตอนนี้ไม่รู้จะทำยังไงต่อเลยครับ กลัวทิ้งไว้แล้วอาการหนักกว่าเดิม ผมคิดทุกวันว่าทำไมชีวิตต้องเป็นแบบนี้ ทำไมต้องดิ้นรนขนาดนี้ทั้งๆที่ที่บ้านรายได้วันละหลักหมื่น มีทางออกไหมครับ ผมอยากอยู่นานๆ รู้สึกยังไม่ได้ใช้ชีวิตเลย ผมลองทักไปปรึกษา รพ แล้วสิทธินักศึกษาใช้ได้บางรายการเท่านั้นครับ ที่ผมจะตรวจมีค่าใช้จ่ายค่อนข้างแพง ผมไปปรึกษาที่บ้าน ก็เหมือนเดิมคือตอบปัดๆมาว่า นอนหงายสิ นอนอ้าปากสิ บลาๆ เครียดมากๆครับ คิดอยู่ทุกนาที ทุกวัน