หายใจไม่เต็มปอด หายใจไม่อิ่มทรมานมาก ร้องไห้ทุกวัน

ใครมีอาการหายใจไม่เต็มปอดหายใจไม่อิ่มบ้างคะ เป็นมาได้7วันแล้ว มันทรมานมากๆคิดแต่ว่ายังไงก็ไม่รอดแน่ๆ บวกกับช่วงนี้โควิทอีก แต่เราไม่มีไข้ไม่ไอไม่เจ็บคอ ไม่ตาแดงหรือเป็นผื่น แต่หายใจไม่อิ่ม นอนก็ไม่ได้ต้องให้ง่วงจนหลับไปเอง ลองเสิชดูก็เข้าข่ายเป็นโรคเครียด แต่ก่อนหน้านี้เราไม่ได้เครียดอะไรเลยค่ะ อยู่ดีๆมันเป็นขึ้นมาเองเฉยๆ แต่ตอนนี้เครียดมากกลัวมากจนร้องไห้ทุกวัน ได้คิวตรวจโควิทวันพรุ่งนี้ แต่กว่าจะได้รู้ผล กลัวตัวเองไม่ไหว เราไม่ได้ไปจุดเสี่ยงคนไกล้ชิดในบ้านก็ไม่มีใครมีอาการอะไรเลย แม้แต่คนอายุเยอะก็ไม่มีอาการ มีแค่เราที่เป็น จะข่มตานอนก็ไม่ได้ในหัวมีแต่เรื่องให้คิดผุดขึ้นมาเต็มไปหมด ทำอะไรก็ไม่มีความสุข ไม่มีอารมณ์ทำอะไรเลย ข้าวก็ยังกินได้ปกติ หาอะไรดูแก้เครียดก็ไม่ช่วย ดูอะไรก็ไม่สนุก ดูๆอยู่ก็คิดขึ้นมาแล้วก็ร้องไห้ เพราะกลัวติดโควิท อาการที่เป็นตอนนี้มีแค่อย่างเดียวคือหายใจไม่เต็มปอด หายใจลำบากต้องใช้ปากช่วยตลอด หายใจก็เจ็บหน้าอก นอนไม่ได้ต้องลุกขึ้นมานั่งทั้งคืน ตี5-6โมงยังนอนไม่ได้เลย เพราะคิดแต่เรื่องการหายใจ คิดหลายอย่างไม่รู้ว่าเป็นโควิทเป็นโรคเครียดหรือแพนิคอะไรกันแน่ เราเป็นภูมิแพ้ด้วย แต่ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยเป็นหนักขนาดนี้มาก่อน คิดแต่ว่าตัวเองจะไม่ไหว ร้องไห้ก็ไม่ได้จมูกตันทรมานเข้าไปอีก เป็นห่วงคนรอบข้าง กลัวไปหมดจนรู้สึกจุกในคอ ถ้ารู้ผลโควิทแล้วไม่ติดอาจจะช่วยให้บรรเทาลง เพราะไม่เครียดมากแต่กว่าจะรู้ผลก็กลัวตัวเองติดลงปอดแล้วจะรักษาไม่ทัน ติดต่อรพ.ก็บอกให้รอผลตรวจเท่านั้น ตอนนี้ที่ทำได้คือทนอย่างเดียว แต่ว่าตอนนอนปกติหายใจปกติจนมีความรู้สึกว่าอยากนอนตลอดไม่อยากตื่น เพราะตื่นมาก็ต้องมาเผชิญอาการแบบนี้ อยากหลับไปนานๆแต่ก็สะดุ้งตื่นทุกที พอตื่นก็จะคิดต่อเครียดต่อ จนหลับไป ได้คุยกับแฟนก็พอรู้สึกดีขึ้นบ้าง พูดยาวๆได้ไม่ติดขัด ตอนนี้ใช้พิมเสนช่วยให้หายใจสะดวกขึ้น อาบน้ำเสร็จจะรู้สึกดีขึ้นประมาณ5นาที วันๆนึงอาบน้ำเป็น10รอบ เพื่อให้รู้สึกดี ในหัวมีแต่เรื่องพอได้คุยปรึกษาแฟนก็รู้สึกดีขึ้นมาแปปๆก็เป็นอีก ไม่อยากให้แฟนมาเครียดกับเรา ไปอยู่บ้านแฟนก่อนมีอาการหลายวัน แต่บ้านแฟนไม่มีใครเป็นอะไรเลยแม้กระทั่งยายอายุ70กว่า แฟนบอกเราไม่ติดหรอกเพราะคนรอบข้างเราไม่มีใครเป็นเลย แต่เราจะชอบคิดว่าเราเป็นแน่ๆ ยิ่งชอบเสพข่าว เปิดเฟสก็เจอ ติ้กต็อกก็เจอ กลัวตัวเองจะไม่รอด เพราะตอนนี้เตียงก็แทบจะไม่มี มันเหนื่อยมันท้อไปหมด ไม่รู้ว่าเป็นอะไรกันแน่ กว่าจะรู้ผลตรวจไม่รู้จะไหวมั้ย กลัวตาย เครียดมากพูดได้เต็มปากเลยว่าเครียด ปกติเคยเครียดเรื่องอื่นไม่เคยเป็นแบบนี้ อาจจะเพราะรู้ว่ามีทางออก แต่ตอนนี้มันสับสนหนทางไปหมด ถ้าใครมีอาการแบบนี้มาแลกเปลี่ยนหับได้นะคะ อยากคุยกับคนที่เป็นเหมือนกัน ถ้าผลตรวจออกมาจะมาแจ้งนะคะ คนที่เป็นแบบนี้จะได้พอมีแนวทางค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่