คือจะเล่าตั้งแต่เริ่มแรกเท่าที่เราจำได้นะคะ เป็นเรื่องเกี่ยวกับพ่อแท้ๆเราค่ะ ช่วงประมาณเราเริ่มขึ้นมัธยมต้น ตอนประมาณสอบกลางภาคแล้วคะแนนบางวิชาแย่มากๆ พ่อก็พูดมาว่าทำไมทำได้แค่นี้ วิชาง่ายๆ คือเราทำได้เต็มที่แค่นี้อะค่ะ เหมือนกับเขาคาดหวังเรามากเกินไป เราเลยบอกไปว่า ไม่ต้องมาคาดหวังอะไรหรอก เขาบอกว่าก็ไม่ได้คาดหวังอยู่แล้ว แต่คำพูดคือไม่ได้คาดหวังแล้วทำไมต้องมาว่ามากดดัน ขอบอกก่อนเลยนะคะว่า พ่อแม่เราไม่เคยให้กำลังใจในการเรียนเลย เขาบอกเรียนจะไปเหนื่อยอะไร กำลังใจสักคำไม่เคยได้ว่าเรียนเป็นยังไงบ้าง มีแต่จะด่าไปวันๆ ขนาดเราได้เกรด3+ยังไม่ดีพอสำหรับเขาเลยค่ะ เรียนดีไม่เคยชม พออันไหนที่ทำได้ไม่ดีมีแต่จะซ้ำเติม ตอนขึ้นมัธยมปลายเราเลือกเรียนสายศิลป์ เขาก็มาว่ามาด่าเราว่าสายศิลป์จบไปก็ไม่มีงานทำ ทำไมไม่เลือกเรียนวิทย์คณิต เราก็ให้เหตุผลไปแล้วนะคะ ว่าชอบสายนี้ สายนั้นมันงานหนักแล้วเรียนหนักมากๆ แต่พี่แถวบ้านเรียนห้องพละได้เกรด2+ เขากลับบอกว่านั่นจบไปเขาก็เป็นครูได้ แต่เราเรียนศิลป์ภาษาจบไปจะไปทำอะไร (เราเรียนศิลป์เกาหลีค่ะ) กลับลูกคนอื่นนี่ชมได้ชมดี กับเรามีแต่จะว่า เราบอกก็เรียนสายที่มีความสุขมันผิดตรงไหน เขาบอกสายที่มีความสุขกับจบไปได้อาชีพทำจะเลือกอะไร เขาไม่ได้ห่วงเราเลยค่ะว่าจะเรียนไหวไหม ไม่ได้ห่วงสุขภาพหรืออะไรเราเลย ขนาดเราเรียนสายศิลป์งานยังเยอะเลยค่ะ เราพูดว่าอยากเข้ามหาลัยนั้นมหาลัยนี้ เขาก็พูดตัดกำลังใจเราว่า เข้าไม่ได้หรอก ทำไม่ได้หรอก ก็อย่างที่ว่าแหละค่ะ แค่เรียนอยู่ทุกๆวันกำลังใจยังไม่เคยได้ พูดก็หาว่าเถียงแล้วยังบอกว่าหาเงินเองไม่ได้ก็ไม่ต้องพูด เพราะเขาเป็นคนหาเงิน ชอบเอาตรงนี้มาพูดตลอด แล้วคิดว่าคนหาเงินมันถูกทุกครั้งเลยหรอคะ เขาเป็นเหมือนน้ำเต็มแก้วใครพูดไม่ยอมรับฟังเหมือนตัวเองถูกตลอด มีครั้งนึงเราทะเลาะกับพ่อ พ่อมาด่าศิลปินที่เราชื่นชอบค่ะ บอกชอบอะไรมันนักหนา มันหาข้าวให้-รึไง แต่หารู้ไม่นั่นคือสิ่งที่ทำให้เราอยากมีชีวิตต่อ เหมือนเป็นเซฟโซนของเราไปแล้วค่ะ แล้วมีช่วงนึงที่เขาไม่ใช้ช้อนกลางตักกับข้าว เราก็เลยบอกเขาว่าทำไมไม่ใช้ช้อนกลาง เขาบอก ก็บ้านกูกูจะทำอะไรก็ได้ ทั้งที่ตัวเขาเองก็ไม่สบายอยู่ เลยทะเลาะเรื่องนี้กันด้วยค่ะ แล้วพ่อก็เคยไล่เราไปตาย บอกไปตายเลย อยู่ไปก็ไม่มีประโยชน์ ถ้าให้เกิดมาแล้วรู้ว่าเป็นแบบนี้ไม่มีดีกว่า คือเขาทำให้เราเกิดมาเองก็ต้องเลี้ยงเองไหมอะคะ เราก็ไม่ได้อยากเกิดมานะคะ คือไม่ว่าจะเรื่องไหนไม่เคยรับฟังและพูดเอาตัวเองถูกตลอด แม่ก็ว่าอะไรเขาไม่ได้ค่ะเพราะเขาเป็นคนหาเงิน รู้ว่าเป็นพ่อนะคะ แต่ก็ควรเปิดใจรับฟังคนอื่นไม่ใช่อะไรๆตัวเองก็ไม่ผิดไม่ยอมรับผิด แบบถูกเสมออะค่ะ เราควรทำไงดีกับคนแบบนี้คะ ขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ🙏🏻🥹