ชอบเพื่อนแอบรักมันมา4-5ปีแล้วไม่กล้าพูด กลัวเสียเธอไป

ิดถึงว่ะโคตรจะคิดถึงเลยว่ะแต่ทำไรอะไม่ได้นอกจากคิดถึงความรู้สึกดีๆที่ให้ไปทำทุกอย่างที่สั่งให้ทำช่วยทุกอย่างที่อยากให้ช่วยอยากจะบอกว่าชอบแต่ทำไม่ได้เพราะกลัวเสียเธอไป เวลามีผู้ชายมาทักคุยโทรคุยแล้วเราอยู่ข้างๆ โคตรหึงมากน้ะแต่ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่มองแล้วนั่งยิ้ม แต่ความรู้สึกเราไม่ยิ้มเหมือนที่ปากเรายิ้มเราได้แต่เก็บความรู้สึก ในใจอยากจะถามมันเป็นใครบ้านอยู่แถวไหนแล้วคุยกันตอนไหน ความหึงมาสุดขีด แต่ได้แค่ถาม ใครอ่ะ มีผู้บ่าวคุยด้วยไม่ธรรมดา ซึ่งมันไม่ตรงกับในใจเราคิดแล้วพูดออกไปไม่ได้  บ้างทีคุยเปิดกล้องกัน แล้วเราอยู่ข้างๆ เวลาหิวก็ให้เราไปซื้อหิวน้ำก็ให้เราไปซื้ออยากกินนู้นอยากกินหนีอยากกินนั้นก็ให้เราไปซื้อตลอด เก็บ กวาด ถู ล้างห้องน้ำ เธอไม่ต้องใช่เธอไม่ต้องบอกให้เราทำ เราทำด้วยความเต็มใจเพราะเธออยู่ตัวคนเดียว พ่อแม่ก็ไม่ได้อยู่ด้วย เพราะเรารู้เธอมีเราเป็นเพื่อนที่อยู่ด้วยกันมานาน เราทำให้เกือบทุกอย่างเราเป็นคนถามด้วยซ้ำ หิวมั้ย กินอะไรมั้ย อยากกินอะไร เด่วไปซื้อให้ ทำตัวเหมือนเป็นแฟนเธอ ห่วงเธอ ถ้ามีผู้ชายมาชอบแต่เธอไม่ชอบเราก็เป็นไม้กันหมาให้ พอเธอเจอผู้ชายที่ชอบ คุยถูกคอ พูดหวานๆ ตัวขาวหน่อย น่าตาดีๆหล่อๆ หุ่นดี มีฐานะนิดนึง ถ้าเราอยู่ข้างๆเธอจะเปิดรูปให้ดูแล้วจะพูดกับเราว่า  เป็นไงหล่อมั้ย น่าออกตี๋ๆหน่อยหล่อ มีฐานะเธอชอบแบบนี้  
เปรียบเทียบกับเรา เราพูดอาจจะมีคำหยาบ พูดหวานไม่ค่อยเป็นแต่ให้พูดก็พูดได้น้ะ ตัวเราไม่ขาวออกค้ำๆ น่าตาเราไม่หล่อ หุ่นเราอวบๆ ฐานะเราไม่มีเลย มอไซค์สักคันเรายังไม่มีขับเลย ไปหาเธอต้องนั่งรถไปหา แต่ตอนนี้เรามารับราชการเป็นทหาร เราไปไหนมาไหนมาได้ เหมือนเมื่อก่อนที่เราทำให้เธอ เธอจะหาใครสักคนมาหาก็ไม่ใช่เรื่องแปลก มาทำน่าที่แทนเราก็ไม่แปลก แต่เราคิดถึงเธอตลอดเวลาน้ะ จนตอนนี้เราเป็นทหารได้1ปีแล้ว เหลืออีก1ปีเราจะปลดแล้ว ช่วงตลอด1ปีที่ผ่านมาเราได้ลาเราก็ไปหาเธอตลอดน้ะ ยังพอได้เจอกันหน่อย ช่วงเวลากลับหน่วยเราโคตรคิดถึงเลยว่ะไม่อยากกลับ อยากอยู่กับเธอ  ทำได้แต่คิดถึงและเป็นห่วง แล้วเราไม่ค่อยได้คุยโทรคุยกันตลอดเดือนนึงโทรคุยกันไม่กี่ครั้ง เวลาได้โทรคุยเราโคตรคิดถึงเธอเลยว่ะ ตอนนี้ผ่านมาจะอีกเดือนแล้วยังไม่ได้โทรคุยกันสักครั้งเลย ไม่รู้เลยเธอเป็นอย่างไงเป็นบ้าง รู้แค่เธอมีคนคุยอยู่ที่ไม่ใช่เราแค่นี้ อย่างน้อยเราก็รู้ว่าเธอไม่เหงามีคนค่อยคุยอยู่ด้วย แต่ก่อนเราจะมารับ ราชกาล เราสัญญากันไว้แล้วเราปลดเมื่อไรเราจะอยู่กับเธอ ออกไปหางานทำเลิกงานก็จะกลับมาอยู่กับเธอ เราจะอยู่ข้างๆเธอตลอด  แต่เรามีคำพูดอีกที่เราไม่ได้พูดออกไป (เราขอเป็นคนของเธอได้มั้ยเราสัญญาเลยเราจะดูแลเธอเองถึงแม้เธอจะมีลูกที่ต้องเลี้ยงดูก็ตาม เราจะรักให้เหมือนลูกเรามากที่สุด สุดความสามารถ แค่เราขอเป็นคนดูแลเธอจะได้มั้ย )  นี้คือคำพูดที่เราอยากจะพูดกับเธอแต่ไม่กล้าพูดกลัวเสียเธอแล้วจะไม่ได้เป็นเพื่อนเธออีกตลอดไป +_+
# แอบชอบเพื่อน เป็นได้แค่เพื่อน กลัวไม่ได้ไปเพื่อนกันอีกตลอดไป
# ทหารเกณฑ์
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่