ความรักเป็นแบบไหนกันแน่?

เริ่มเรื่องเลยละกัน...
          ผมมีรักนึงที่รักมากแถมเป็นรักที่ผมโคตรตั้งใจรักเลย ในทุกๆวันที่ผมกับเธอคนนั้นเรายังปกติกันมันโคตรมีความสุขแต่นั้นแหละครับความสุขมันสั้นแบบเดียวมันก็จากเราไปแถมอีกอย่าง ผมกับเธอเราก็ทะเลาะกันจนตอนนี้อะไรๆที่เคยทำละมีความสุข กลับเป็นสิ่งที่เธอไม่ต้องการ เช่น ผมทำทุกอย่างในแต่ละวันให้เป็นวันพิเศษเสมออยากให้เขารู้ จากวันนั้นถึงวันนี้ ผมยังเลือกเธอและรักเธอมาก ยกตัวอย่างเลยคือ ทุกๆเช้าถ้าผมตื่นก่อนจะโทรไปปลุก จากนั้นถามเธอว่าวันนี้กินไรตอนเช้า อย่าลืมกินข้าวน้าาา ตั้งใจทำงานละ สู้ๆเดะตอนเย็นเจอกานนนน รักแฟนนะ ถ้าช่วงไหนผมว่างผมก็จะทักไปหาตลอดคอยถามว่า ทำไร เหนื่อยมั้ยงานวันนี้ ทำอะไรมาบ้างเล่าให้ฟังหน่อย พอตกเย็น ผมก็ถามเหมือนเดิม ขึ้นรถกลับมายัง ถึงละเดะเค้าไปรับ  เย็นนี้อยากกินไรมั้ย อยากได้อะไรพิเศษมั้ยย ซื้อเลยเค้าสนับสนุนเต็มที่ ความสุขของแฟนแค่นี้ทำผมยิ้มได้แล้วต่อให้วันนั้นงานที่เราทำจะเหนื่อยแค่ไหน รอยยิ้มจากคนที่เรารักมันมีพลังมากกว่าจริงๆ พอกลับถึงที่พักผมก็โทรคาสายกันตลอด ก่อนที่เราจะนอนหลับกันผมจะบอกเธอเสมอว่า ฝันดีค้าบ เจอกันตอนเช้า รักนะ จุฟๆ นอนกัน
มันอาจจะดูธรรมดาแต่ในมุมผมมันคือเรื่องที่ไม่ต้องร้องขอแค่นั้น แต่มาวันนี้ทุกอย่างเปลี่ยนไป เธอกลับบอกผม น่าเบื่อ กูไม่ได้ต้องการแล้ว ไม่อยากเห็นหน้า อยากทำไรทำเลย นั้นแหละครับ ทุกวันนี้ความสุขเดียวที่มีมันหายไปล่ะ เรื่องเเค่ความเศร้า แม้ผมยังบอกเธอทุกวันให้รู้ว่าเรายังอยู่นะ ผมคิดนะถ้าวันนึงเราหายไป เขาจะคิดถึงเรามั้ย หรือนึกถึงกันมั้ยผมคงคิดได้แค่ยืนดูแหละครับ ความสุขของเธอผมเต็มที่เห็นเธอยิ้มได้แม้ตรงนั้นเราไม่ได้อยู่แต่ผมก็ยังยินดีนะที่เห็นรอยยิ้มนี้ ยิ้มขึ้นมากอีกครั้ง 
         รักเธอนะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่