ต้นเดือนเมษา 66 ที่ผ่าน ตรวจเจอก้อนเนื้อที่รังไข่ โดยอาการไม่แสดงอะไรเลยนอกจากท้องอืดจนท้องแข็งเหมือนตอนท้อง เอาจริงๆ ก็รู้สึกตัวตั้งแต่ช่วงปีใหม่ว่าทำไหมตั้งใจลดน้ำหนัก ลดชากาแฟเย็น ชานมไข่มุก แต่น้ำหนักก็พุงเอาๆ  บอกก่อนตอนนี้เราอายุ 46 อายุที่เด็กๆเรียกป้าแล้ว  ด้วยเราเป็นคนชอบขนม กาแฟเย็น ทั้งหลาย แต่ส่วนตัวไม่ใช่สายบุฟเฟต์ของคาวเท่าไร ด้วยหุ่นที่แม่ให้มาก็อวบอ้วนพอตัว  น้ำหนักที่เคยทำสถิติตอนท้องอยู่ที่69กก. คลอดลูกคนที่2 น้ำหนักค้างที่60 กก. และไม่เคยเพิ่มหรือลดลง จนเมื่อปี 65  ด้วยความลุ่มหลงกาแฟโบราณเย็น ที่ลุงรถเข็น ชงให้ด้วยความใส่ใจ นมข้น 4 ชต. น้ำตาล 4 ชต คอฟฟี้เมตและนมสดราดไม่อั้นในราคา 25 บาท กินทุกวันก่อนเข้าทำงาน น้ำหนักปาเข้าไป 65 กก. เริ่มทนสภาพตัวเองไม่ไหวลดการกินเป็น อาทิตย์หนึ่งไม่เกิน 3 ถุง. แต่สายหวานน้อยเข้มๆอย่างเรา ก็ยังแวะทักชานมไข่มุกประมาณ 2 แก้วต่ออาทิตย์ คิดว่าน้ำหนักจะกลับมาเท่าเดิมก็ยังดี  ผลออกมายิ่งลดละเลิก น้ำหนักยิ่งขึ้นชั่งต้องต้นปี 66 น้ำหนักพุ่งมาที่ 72 กก.ยิ่งกว่าตอนท้องเก้าเดือน  ตอนนี้ใจเริ่มอยู่ไม่สุขรับกับน้ำหนักตัวเองไม่ได้ แต่จุดเปลี่ยนที่หันกลับมาดูแลตัวเองจริงจัง เมื่อเดือนกุมภา 66 ได้มีโอกาสขึ้นไปสักการะรอยพระพุทธบาทที่เขาคิชกุฎ แต่การขึ้นเขาที่เหนื่อยและท้อมาก. ช่วงที่ปีนทางลาดไต่สูงขึ้นไปเราว่าไม่เหนื่อยเท่าไหร่ แต่ช่วงที่เป็นบันไดเราเหนื่อยขนาดเดินก้าวพักก้าว เหมือนคนจะเป็นลมแต่เราก็ขึ้นถึงธงแดงเลยนะ. และขาลงเราไม่มีอาการเหนื่อยแบบใจจะขาดขนาดนั้นพอได้กลับมาตั้งใจลดละเลิกของชอบแต่ทำยังไงน้ำหนักก็ไม่ลง. กินข้าวน้อยลงจากเดิมเหลือแค่ มื้อเช้าที่เรากินแค่น้ำเต้าหู้.หรือไม่ก็หมูปิ้ง3ไม้ไม่เอาข้าวเหนียว กลางวันกินกับข้าวที่แม่ใส่ปิ่นโตให้แบบลูกเรายังกินเยอะกว่า×3. มื้อเย็นไม่กิน แล้วออกกำลังด้วยการเดินเร็ว สัก30 นาที ทำอยู่อย่างนี้1เดือน น้ำหนักลงมา 2 กก. แต่ช่วงท้องกลับใหญ่ขึ้น และท้องอืดตลอดเวลา จนที่ทำงานทักว่าอ้วนเกินไปแล้ว ลดด่วนเลยบอกทุกวันนี้ก็ลดแต่ยิ่งลดยิ่งพุงออก. และที่สำคัญเราสังเกตตอนนอนท้องเราเหมือนคนท้อง5-6เดือนท้องแข็งลูบๆคลำเหมือนเจอก้อน เลยไปหาคุณหมอที่คลีนิก. เล่าอาการท้องอืด เรอเปรี้ยว อาหารที่กินตีขึ้นมา ให้ฟัง คุณหมอบอกอาการคนเป็นกรดไหลย้อน ให้เราปรับพฤติกรรมการกิน น้ำให้กินแต่น้ำเปล่า ผลไม้แนะนำให้กินได้แต่กล้วยกับแตงโม  ผลไม้ที่มีรสเปรี้ยวให้งด อาหารกินไม่รสจัด สัก1อาทิตย์ดูว่าอาการดีขึ้นไหม พร้อมกับให้กินยารักษาอาการกรดไหลย้อน. ก่อนกลับเราบอกหมอว่าเราว่าเราคลำเจอก้อนที่ท้องคุณหมอมาจับ พูดว่ามีก้อนจริงแนะนำให้ไป รพ. ตรวจกับคุณหมอสูติ  น่าจะเป็นที่มดลูกไม่ก็รังไข่ พอเราได้เข้าไปตรวจคุณหมอสูติ ก็สอบอาการที่เป็นเราเลยบอกว่าเจอก้อน คุณหมอเลยอุตตร้าซาวน์ท้องเรา แล้วได้แต่มองจอ แล้วพูดตลอดว่าอืมๆ. สั่งให้เราเปลี่ยนผ้าถุงเพื่อตรวจภายใน และมะเร็งปากมดลูกจริงๆเราก็ทำใจไว้บ้างแล้วหาอ่านข้อมูลในพันทิปมาบ้าง พอตรวจเสร็จคุณหมอก็คุยด้วยความกังวลใจ เราเลยเปิดประโยคคำถามแรกว่า เกิน 20 ซม.โดยไม่รู้หรอกว่าก้อนนี้เป็ยยังไง. คุณหมอเลยให้ดูผลซาวน์วัดได้ 10×14 ซม. ปลอบใจตัวเองว่าน้อยกว่าที่อ่านเจอ ก้อนมาจากรังไข่แต่ดูไม่ได้ว่าซ้ายหรือขวาหรือทั้งคู่เพราะก้อนมันเต็มท้องน้อยไปหมด. ก่อนกลับคุณหมอให้ตรวจเลือดค่า ca125  ,15-3 ,19-9 ค่าตับ ค่าไต แล้วนัดวันที่ 11 เม.ย ที่ผ่านโดยผลออกมาดูดีอยู่ในเกณฑ์ทุกตัว ยกเว้น ca125. เราได้ 40. จากที่ต้องไม่เกิน 35 คุณหมอเลยสั่ง ct scan เอาจริงขนาดอ่านมาแล้วว่าเค้าทำกันยังไง ยังผวาเลยมันไม่ได้เจ็บแบบทนไม่ได้ เรา scan ช่วงท้องล่างเลยต้องกินน้ำแดงใส่สารทึบพร้อมทั้งต้องสวนทวารเพื่อใส่สารทึบแล้วกลั่นเหมือนกลั่นปัสสาวะจนกว่าจะเสร็จ. แต่ที่ทำให้ร้อนวูบวาบด้วยตัวที่เค้าฉีดสีเข้าไปนี่แหละสะดุ้งจนเกือบอั้นไม่อยู่ ตรวจเสร็จ น้องพยาบาลแนะนำให้กินน้ำเยอะๆๆ2-3ลิตรเพื่อขับสารออกมาให้มากที่สุด. แล้วเราก็พึ่งฟังผล ct scan เมื่อวาน ผลเป็นที่น่าพอใจ ตับ ไต ม้าม ดูดีเชียว ยกเว้นระบบสืบพันธุ์ ก้อนขนาด 10×22×17. เห็นเลขแล้วนั่งยิ้มเบาๆอยู่คนเดียวว่าเราเอาลูกบาสหรือรักบี้ไปไว้ในท้องทำไม และผลออกมาดูดีนะ คุณหมอให้คะแนนระหว่างเนื้อดีที่ 80 ร้าย 20 แล้วนัดแต่ด้วยเราขอคุณหมอเป็นช่วงต้น พค. คุณหมอว่างได้วันที่11 พค. ถึงจะได้ผ่า แต่ต้องยังนัดกับคุณหมออีกช่วงต้นเดือนเพื่อเตรียมความพร้อมในการผ่าครั้งนี้  เราน่าจะถูกยกออกทั้งระบบ. เพราะด้วยอายุที่เยอะแล้ว ความเจ็บป่วยครั้งนี้เราไม่มีน้ำตาสักหยดด้วยกำลังใจคนรอบข้างและคุณหมอที่ทำให้เราต้องเข้มแข็ง เราอยากรู้ค่ะว่าเราต้องเตรียมตัวอย่างไร หลังผ่าตัดต้องรับมือกับสถานการณ์ไหนบ้าง ขอความรู้จากผู้รู้ด้วยนะคะ. ....ถือคติใจเป็นนาย กายเป็นบ่าว...แล้วเราจะมีความสุขกับชีวิตทุกช่วงของเรา