#ภัยเงียบของผู้หญิงที่ไม่มีแม้สัญญาณเตือน
สาวๆที่ปวดท้องอย่านิ่งนอนใจ รีบไปตรวจ อย่าปล่อยไว้นานนะคะ
โพสต์นี้ทำขึ้นเพื่อเป็นวิทยาทาน และเเชร์ประสบการณ์ให้กับผู้หญิงทุกคน อยากให้ตระหนักถึงความสำคัญในการตรวจสุขภาพ เเละใส่ใจสุขภาพให้มากยิ่งขึ้น เพราะปัจจุบันมีโรคภัยมากมายที่เราไม่คาดคิด รู้ก่อนรักษาก่อน ก่อนที่มันจะสายเกินแก้...
เรื่องนี้เป็นประสบการณ์ตรงของเรา เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 12 สิงหาคม 2561 เรามีอาการปวดท้องน้อยด้านขวามากจนลุกนั่งและเดินไม่ไหว ผ่านไป 1 ชม. เริ่มมีอาการคลื่นไส้ อาเจียน พี่สาวจึงพาไปโรงพยาบาล
เราได้เข้าตรวจที่ห้องฉุกเฉิน พี่พยาบาลฉีดยาแก้ปวดเเละให้นอนพักเพื่อสังเกตอาการ แต่อาการปวดเพิ่มขึ้นจนนอนไม่ได้ กระสับกระส่าย ลุกนั่งบนเตียงสลับกับนอนอย่างทรมาน สักพักพยาบาลก็พาไปเก็บปัสสาวะ เเละนอนรอผลประมาณ 1 ชม.
ระหว่างรอผลปัสสาวะเราปวดท้องรุนเเรงมากขึ้น คุณหมอจึงสั่งฉีดยาเเก้ปวดเพิ่ม เเละฉีดยาแก้คลื่นไส้อาเจียน โดยเจาะเข็มที่หลังมือซ้ายและแปะสก็อตเทปไว้ เพื่อเตรียมการเเอดมิท
ตอนนั้นในความคิดเราคือมันเป็นเรื่องใหญ่มาก กลัวมาก อยากกลับบ้านเดี๋ยวนั้นเลย ยาก็เริ่มออกฤทธิ์เเล้ว กระสับกระส่ายหนักมาก รู้สึกทรมานอย่างบอกไม่ถูก ทั้งปวดท้องเเละได้รับเอฟเฟกซ์จากยา ตอนนั้นมีเคสผู้ป่วยหนักเข้าพอดี ทีมแพทย์พยาบาลจึงเข้าไปช่วยเหลือ ส่วนเรานอนๆลุกๆรอผล ความรู้สึกคือมันนานมาก อึดอัดมาก อยากลุกออกไปหาพี่เราที่รออยู่หน้าห้องก็ไปไม่ได้ รู้สึกเเย่มากค่ะ
ผลปัสสาวะออกเเล้ว!!! คุณหมอเเจ้งว่าไม่เป็นไส้ติ่งตามที่คาดไว้ เลยจะให้แอดมิทเพื่อทำการตรวจต่อ #โอ้ววพระเจ้าเราเกลียดคำว่าเเอดมิทมาก 😭 เราเลยอ้อนคุณหมอว่าสามารถมาตรวจวันอื่นได้ไหม ไม่อยากเเอดมิทจริงๆ TT ถือเป็นโชคดีของเราที่เราเคยทำงานที่รพ.นี้ เราเลยรู้จักบุคลากรที่นี่หลายท่าน ครั้งนี้คุณหมอเลยนัดมาตรวจอีกทีวันที่ 15 สิงหาคม เย้! รอดตัวไป 😊
15 สิงหาคม 2561 นัดตรวจกับคุณหมอสูติ-นรีเวช เบื้องต้นมีการซักประวัติ จากนั้นก็อัลตร้าซาวด์ คุณหมอวางเครื่องมือบนท้องน้อยครั้งเเรกก็เห็นก้อนเนื้อชัดเจนเนื่องจากมีขนาดใหญ่มาก จึงระบุว่าเป็นเนื้องอกที่รังไข่ข้างขวา สันนิษฐานครั้งเเรกว่ามีขนาด 7 cm.
จากนั้นคุณหมอส่งให้ไปอัลตร้าซาวด์ครั้งที่ 2 และ X-Ray ปอด ที่แผนกรังสีวิทยา เพื่อเก็บข้อมูลวางเเผนการรักษา ผลคือพบเนื้องอกขนาด 12*11 cm. จากนั้นก็ไปเจาะเลือด (เข็มเจาะเลือดใหญ่มาก เเต่พี่พยาบาลบอกว่าวันผ่าเข็มใหญ่กว่านี้อีกนะหนู 😑 #ส่วนเรายิ้มอ่อน) ภารกิจวันนี้เรียบร้อย คุณหมอนัดให้มาอีกครั้งวันที่ 17 สิงหาคม
17 สิงหาคม 2561 คุณหมอเเจ้งแผนการรักษาว่าต้องผ่าตัดเปิดหน้าท้อง เพื่อตัดเนื้องอก เเละจำเป็นต้องตัดรังไข่ข้างขวาออก เนื่องจากก้อนเนื้อมีขนาดใหญ่มากจนเบียดกระเพาะปัสสาวะ และเกิดการบิดขั้วทำให้ปวดท้องรุนเเรง นัดผ่า 22 สิงหาคม เวลา 13.00 น. เรานั่งฟังคุณหมอพูดเเบบหน้าชาๆ มือเริ่มเย็น คุยเสร็จก็เดินออกมาบอกเเฟนแบบงงๆ ว่าต้องผ่าตัดใหญ่นะ โทรบอกแม่กับที่บ้าน โทรบอกเจ้านาย ทุกคนให้กำลังใจเราเต็มเปี่ยมมาก พลังใจสำคัญมากเลยนะ ทำให้คนป่วยรู้สึกดีขึ้นมากจริงๆค่ะ
20 สิงหาคม 2561 พบวิสัญญีแพทย์ + จองเลือดสำรอง สั่งให้งดน้ำงดอาหารก่อนผ่าตัด 8 ชั่วโมง และพักผ่อนให้เพียงพอ ทำใจให้สบาย (เรื่องทำใจให้สบายทำไม่ได้เลย ในหัวเราตอนนี้มีเเต่เรื่องงาน เพราะช่วงครึ่งเดือนหลังเรามีงานที่ต้องเคลียร์ค่อนข้างเยอะ จึงรีบสอนงานให้น้อง และทำรายละเอียดให้น้องที่ช่วยดูงานเเทนเราในช่วงที่รักษาตัว)
22 สิงหาคม 2561 เวลา 7.30 น. เรามาตามนัดที่เเผนกสูติ-นรีเวช พบคุณหมอ เเละพี่พยาบาล มีการตรวจสอบดูยาที่เราทานประจำ เป็นยาไมเกรน เเละซักถามเกี่ยวกับการทานยาล่าสุด เพื่อให้ไม่เกิดอันตรายในระหว่างการผ่าตัด หลังจากนั้นก็ไปจองห้องพักฟื้น เราได้นอนห้อง VIP เพราะพี่ๆเจ้าหน้าที่เเนะนำให้ การรักษาครั้งนี้เราใช้สิทธิประกันสังคมร่วมกับประกันชีวิต พอทำเรื่องห้องพักเรียบร้อยเเล้วก็ไปพักที่ห้องเพื่อรอผ่าตัด
ไปถึงห้องพักก็มีพี่พยาบาลเข้ามาเเนะนำขั้นตอนต่างๆ จากนั้นให้เราเปลี่ยนชุดเข้าห้องผ่าตัด เเละเจาะสายน้ำเกลือ + สวนปัสสาวะ ***เราโดนสวนปัสสาวะเเบบสด คือเจ็บมาก สำหรับเราขั้นตอนนี้เจ็บที่สุดในการรักษาเเล้ว เราบีบมือพยาบาลเเน่น เจ็บจนน้ำตาไหล ที่จริงต้องสวนตอนเราบล็อกหลังเเล้วไม่ใช่หรือ? TT แต่ช่างเถอะเราผ่านมาได้เเล้ว จากนั้นก็นอนรอเวลาผ่าตัด...
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
12.40 น. พี่เวรเปลมารับ เข็นพาเราไปห้องผ่าตัด ตอนนี้ใจเราโหวงเหวง วังเวง ลำไยตัวเองมาก 😔 ตอนเราทำงานที่นี่เคยเห็นเเต่คนไข้นอนบนเตียงถูกเข็นไปเเผนกต่างๆ เเต่ตอนนี้เป็นเราที่นอนอยู่บนเตียงเเทน ความรู้สึกเเตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
ถึงห้องผ่าตัดเเล้ว น้ำตาไหลอัตโนมัติเลยค่ะ เข้าไปพยาบาลก็สอบถามชื่อนามสกุลเรา ถามว่าเรามาผ่าตัดอะไร เราก็ตอบไปร้องไห้ไป งอเเงมากรู้ตัว >< สักพักคุณหมอดมยาเข้ามาเอาเครื่องมืองับที่นิ้วชี้ด้านซ้าย ให้ขยับตัวชิดขอบเตียงด้านขวา เเละงอตัวลักษณะคล้ายกุ้ง เอาคางชิดเข่า เเล้วเตรียมฉีดยาเข้าที่กระดูกสันหลัง แต่ด้วยความที่เรากลัว ร้องไห้ตัวสั่น คุณหมอจึงฉีดยานอนหลับให้เราเพื่อความปลอดภัยในการผ่าตัด
1 ชม.ผ่านไป เราถูกเข็นออกจากห้องผ่าตัด มาที่ห้องสังเกตอาการ ตอนนี้ครึ่งตัวด้านล่างเรายังชาอยู่ และมีสายออกซิเจนที่จมูก ตอนนี้รู้สึกคันที่หน้าเเละตัวมาก เราพยายามกระดิกเท้าให้รู้สึกตัวเร็วๆ (ซนจัง
นอนรอสักพัก (แต่ความรู้สึกตอนนั้นคือนานมากนะ😿) ก็ได้กลับห้องพักค่ะ
คืนเเรกที่เเอดมิท แฟนเราซื้อเตียงโดยเอาเหรียญวางไว้ที่หัวเตียง (เป็นความเชื่อส่วนบุคคล ทำเเล้วสบายใจดีค่ะ ไม่มีพี่ผีมากวนเลย
เราต้องนอนราบจนถึง 3 ทุ่ม งดน้ำงดอาหารจนถึงพรุ่งนี้เช้า รู้สึกคอเเห้งและปากแห้งมาก แฟนแอบเอาน้ำมาเเตะๆ ที่ปากเรา พอช่วยได้ค่ะ ^^ คืนเเรกนอนไม่หลับเพราะฤทธิ์ยา ทำให้คลื่นไส้ อาเจียน เจ็บแผลมาก พยาบาลจึงฉีดยาเเก้ปวด เเละเเก้แพ้ให้
คืนที่ 2 เป็นประจำเดือนซะงั้น ทรมานมาก เพราะเจ็บแผลผ่าตัดเเล้วต้องปวดท้องประจำเดือนอีก หนักเอาการสำหรับคืนนี้ พยาบาลมาถอดสายสวนฉี่ เเละสายน้ำเกลือ เราเริ่มลุกขึ้นเดินไปเข้าห้องน้ำ เจ็บแผลมากแต่ต้องพยายามเดินเพราะกลัวเเผลเป็นพังผืด และกลัวโดนสวนฉี่ครั้งที่ 2 ค่ะ 😭
คืนที่ 3 งอเเงอยากกลับบ้านอีกเเล้วค่ะ ยังเจ็บแผลมากไม่ทุเลาเลย ตั้งเเต่ออกจากห้องผ่าตัดวัดไข้ก็มีไข้ต่ำๆทุกครั้ง เลยได้ยาพาราทานบรรเทาอาการปวด
วันที่ 4 กลับบ้านได้เเล้วค่ะ 😊 ตอนนั่งรถเข็นเจ็บแบบบรรยายไม่ถูกเลย ต้องค่อยๆนั่ง เอาตุ๊กตามารอง ต้องจัดท่าให้ดีเลย พอขึ้นรถป๊าขับช้าเเบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เเต่ก็ยังสะเทือนอยู่ดีค่ะ แม่ร้องเเทนเราเลย เจ็บแผลเเทนลูกตอนที่รถสะเทือน ระหว่างทางต้องประครองเเผลให้ดีเชียว
29 สิงหาคม 2561 นัดตัดเเม็ก แผลเราคุณหมอผ่าแนวบิกินี่ไลน์ เย็บด้วยเเม็ก 16 อัน ตัดโดยนำเครื่องมือตัดเเม็กตัดตรงกึ่งกลางทีละอัน เเล้วดึงออก พอดึงเสร็จก็เช็ดแอลกอฮอล์ เเสบมากๆ ทรมานรองจากสวนฉี่เลยค่ะ
ผลชิ้นเนื้อออกเเล้ว ไม่เป็นเนื้อร้ายค่ะ #ดีใจมากๆเลย😊
คุณหมอให้พักงาน 1 เดือน แผลภายนอกจะเริ่มดีขึ้น เเผลผ่าตัดด้านในจะดีขึ้นประมาณ 3-6 เดือน ห้ามยกของหนัก 1 ปี และตรวจร่างกายสม่ำเสมอเนื่องจากเรามีโอกาสที่จะเกิดเนื้องอกมากกว่าคนปกติ
ปัจจุบัน 11 กันยายน 2561 พักฟื้นร่างกาย พยายามทานอาหารจำพวกโปรตีน เพื่อเสริมสร้างเนื้อให้แผลหายเร็ว ทานผลไม้เพื่อระบบขับถ่ายที่ดี ดื่มน้ำมากๆ นอนพักผ่อนมากๆ แผลภายนอกตอนนี้ดีขึ้น เเต่ท้องน้อยบวม รู้สึกเจ็บๆ มีอาการชาเเละตึงอยู่ค่ะ
ขอบคุณกำลังใจจากทุกคนมากๆเลยนะคะ ทั้งเข้ามาเยี่ยมเเละส่งกำลังใจมาให้ รวมไปถึงคุณหมอ พี่ๆพยาบาล และเพื่อนๆที่โรงพยาบาลที่คอยดูแลหนูเป็นอย่างดี ขอบคุณนะคะ ❤️
#เนื้องอกรังไข่ #OvarianTumor #เตือนภัยผู้หญิง
แชร์ประสบการณ์รักษาเนื้องอกรังไข่
สาวๆที่ปวดท้องอย่านิ่งนอนใจ รีบไปตรวจ อย่าปล่อยไว้นานนะคะ
โพสต์นี้ทำขึ้นเพื่อเป็นวิทยาทาน และเเชร์ประสบการณ์ให้กับผู้หญิงทุกคน อยากให้ตระหนักถึงความสำคัญในการตรวจสุขภาพ เเละใส่ใจสุขภาพให้มากยิ่งขึ้น เพราะปัจจุบันมีโรคภัยมากมายที่เราไม่คาดคิด รู้ก่อนรักษาก่อน ก่อนที่มันจะสายเกินแก้...
เรื่องนี้เป็นประสบการณ์ตรงของเรา เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 12 สิงหาคม 2561 เรามีอาการปวดท้องน้อยด้านขวามากจนลุกนั่งและเดินไม่ไหว ผ่านไป 1 ชม. เริ่มมีอาการคลื่นไส้ อาเจียน พี่สาวจึงพาไปโรงพยาบาล
เราได้เข้าตรวจที่ห้องฉุกเฉิน พี่พยาบาลฉีดยาแก้ปวดเเละให้นอนพักเพื่อสังเกตอาการ แต่อาการปวดเพิ่มขึ้นจนนอนไม่ได้ กระสับกระส่าย ลุกนั่งบนเตียงสลับกับนอนอย่างทรมาน สักพักพยาบาลก็พาไปเก็บปัสสาวะ เเละนอนรอผลประมาณ 1 ชม.
ระหว่างรอผลปัสสาวะเราปวดท้องรุนเเรงมากขึ้น คุณหมอจึงสั่งฉีดยาเเก้ปวดเพิ่ม เเละฉีดยาแก้คลื่นไส้อาเจียน โดยเจาะเข็มที่หลังมือซ้ายและแปะสก็อตเทปไว้ เพื่อเตรียมการเเอดมิท
ตอนนั้นในความคิดเราคือมันเป็นเรื่องใหญ่มาก กลัวมาก อยากกลับบ้านเดี๋ยวนั้นเลย ยาก็เริ่มออกฤทธิ์เเล้ว กระสับกระส่ายหนักมาก รู้สึกทรมานอย่างบอกไม่ถูก ทั้งปวดท้องเเละได้รับเอฟเฟกซ์จากยา ตอนนั้นมีเคสผู้ป่วยหนักเข้าพอดี ทีมแพทย์พยาบาลจึงเข้าไปช่วยเหลือ ส่วนเรานอนๆลุกๆรอผล ความรู้สึกคือมันนานมาก อึดอัดมาก อยากลุกออกไปหาพี่เราที่รออยู่หน้าห้องก็ไปไม่ได้ รู้สึกเเย่มากค่ะ
ผลปัสสาวะออกเเล้ว!!! คุณหมอเเจ้งว่าไม่เป็นไส้ติ่งตามที่คาดไว้ เลยจะให้แอดมิทเพื่อทำการตรวจต่อ #โอ้ววพระเจ้าเราเกลียดคำว่าเเอดมิทมาก 😭 เราเลยอ้อนคุณหมอว่าสามารถมาตรวจวันอื่นได้ไหม ไม่อยากเเอดมิทจริงๆ TT ถือเป็นโชคดีของเราที่เราเคยทำงานที่รพ.นี้ เราเลยรู้จักบุคลากรที่นี่หลายท่าน ครั้งนี้คุณหมอเลยนัดมาตรวจอีกทีวันที่ 15 สิงหาคม เย้! รอดตัวไป 😊
15 สิงหาคม 2561 นัดตรวจกับคุณหมอสูติ-นรีเวช เบื้องต้นมีการซักประวัติ จากนั้นก็อัลตร้าซาวด์ คุณหมอวางเครื่องมือบนท้องน้อยครั้งเเรกก็เห็นก้อนเนื้อชัดเจนเนื่องจากมีขนาดใหญ่มาก จึงระบุว่าเป็นเนื้องอกที่รังไข่ข้างขวา สันนิษฐานครั้งเเรกว่ามีขนาด 7 cm.
จากนั้นคุณหมอส่งให้ไปอัลตร้าซาวด์ครั้งที่ 2 และ X-Ray ปอด ที่แผนกรังสีวิทยา เพื่อเก็บข้อมูลวางเเผนการรักษา ผลคือพบเนื้องอกขนาด 12*11 cm. จากนั้นก็ไปเจาะเลือด (เข็มเจาะเลือดใหญ่มาก เเต่พี่พยาบาลบอกว่าวันผ่าเข็มใหญ่กว่านี้อีกนะหนู 😑 #ส่วนเรายิ้มอ่อน) ภารกิจวันนี้เรียบร้อย คุณหมอนัดให้มาอีกครั้งวันที่ 17 สิงหาคม
17 สิงหาคม 2561 คุณหมอเเจ้งแผนการรักษาว่าต้องผ่าตัดเปิดหน้าท้อง เพื่อตัดเนื้องอก เเละจำเป็นต้องตัดรังไข่ข้างขวาออก เนื่องจากก้อนเนื้อมีขนาดใหญ่มากจนเบียดกระเพาะปัสสาวะ และเกิดการบิดขั้วทำให้ปวดท้องรุนเเรง นัดผ่า 22 สิงหาคม เวลา 13.00 น. เรานั่งฟังคุณหมอพูดเเบบหน้าชาๆ มือเริ่มเย็น คุยเสร็จก็เดินออกมาบอกเเฟนแบบงงๆ ว่าต้องผ่าตัดใหญ่นะ โทรบอกแม่กับที่บ้าน โทรบอกเจ้านาย ทุกคนให้กำลังใจเราเต็มเปี่ยมมาก พลังใจสำคัญมากเลยนะ ทำให้คนป่วยรู้สึกดีขึ้นมากจริงๆค่ะ
20 สิงหาคม 2561 พบวิสัญญีแพทย์ + จองเลือดสำรอง สั่งให้งดน้ำงดอาหารก่อนผ่าตัด 8 ชั่วโมง และพักผ่อนให้เพียงพอ ทำใจให้สบาย (เรื่องทำใจให้สบายทำไม่ได้เลย ในหัวเราตอนนี้มีเเต่เรื่องงาน เพราะช่วงครึ่งเดือนหลังเรามีงานที่ต้องเคลียร์ค่อนข้างเยอะ จึงรีบสอนงานให้น้อง และทำรายละเอียดให้น้องที่ช่วยดูงานเเทนเราในช่วงที่รักษาตัว)
22 สิงหาคม 2561 เวลา 7.30 น. เรามาตามนัดที่เเผนกสูติ-นรีเวช พบคุณหมอ เเละพี่พยาบาล มีการตรวจสอบดูยาที่เราทานประจำ เป็นยาไมเกรน เเละซักถามเกี่ยวกับการทานยาล่าสุด เพื่อให้ไม่เกิดอันตรายในระหว่างการผ่าตัด หลังจากนั้นก็ไปจองห้องพักฟื้น เราได้นอนห้อง VIP เพราะพี่ๆเจ้าหน้าที่เเนะนำให้ การรักษาครั้งนี้เราใช้สิทธิประกันสังคมร่วมกับประกันชีวิต พอทำเรื่องห้องพักเรียบร้อยเเล้วก็ไปพักที่ห้องเพื่อรอผ่าตัด
ไปถึงห้องพักก็มีพี่พยาบาลเข้ามาเเนะนำขั้นตอนต่างๆ จากนั้นให้เราเปลี่ยนชุดเข้าห้องผ่าตัด เเละเจาะสายน้ำเกลือ + สวนปัสสาวะ ***เราโดนสวนปัสสาวะเเบบสด คือเจ็บมาก สำหรับเราขั้นตอนนี้เจ็บที่สุดในการรักษาเเล้ว เราบีบมือพยาบาลเเน่น เจ็บจนน้ำตาไหล ที่จริงต้องสวนตอนเราบล็อกหลังเเล้วไม่ใช่หรือ? TT แต่ช่างเถอะเราผ่านมาได้เเล้ว จากนั้นก็นอนรอเวลาผ่าตัด...
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
12.40 น. พี่เวรเปลมารับ เข็นพาเราไปห้องผ่าตัด ตอนนี้ใจเราโหวงเหวง วังเวง ลำไยตัวเองมาก 😔 ตอนเราทำงานที่นี่เคยเห็นเเต่คนไข้นอนบนเตียงถูกเข็นไปเเผนกต่างๆ เเต่ตอนนี้เป็นเราที่นอนอยู่บนเตียงเเทน ความรู้สึกเเตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
ถึงห้องผ่าตัดเเล้ว น้ำตาไหลอัตโนมัติเลยค่ะ เข้าไปพยาบาลก็สอบถามชื่อนามสกุลเรา ถามว่าเรามาผ่าตัดอะไร เราก็ตอบไปร้องไห้ไป งอเเงมากรู้ตัว >< สักพักคุณหมอดมยาเข้ามาเอาเครื่องมืองับที่นิ้วชี้ด้านซ้าย ให้ขยับตัวชิดขอบเตียงด้านขวา เเละงอตัวลักษณะคล้ายกุ้ง เอาคางชิดเข่า เเล้วเตรียมฉีดยาเข้าที่กระดูกสันหลัง แต่ด้วยความที่เรากลัว ร้องไห้ตัวสั่น คุณหมอจึงฉีดยานอนหลับให้เราเพื่อความปลอดภัยในการผ่าตัด
1 ชม.ผ่านไป เราถูกเข็นออกจากห้องผ่าตัด มาที่ห้องสังเกตอาการ ตอนนี้ครึ่งตัวด้านล่างเรายังชาอยู่ และมีสายออกซิเจนที่จมูก ตอนนี้รู้สึกคันที่หน้าเเละตัวมาก เราพยายามกระดิกเท้าให้รู้สึกตัวเร็วๆ (ซนจัง
คืนเเรกที่เเอดมิท แฟนเราซื้อเตียงโดยเอาเหรียญวางไว้ที่หัวเตียง (เป็นความเชื่อส่วนบุคคล ทำเเล้วสบายใจดีค่ะ ไม่มีพี่ผีมากวนเลย
คืนที่ 2 เป็นประจำเดือนซะงั้น ทรมานมาก เพราะเจ็บแผลผ่าตัดเเล้วต้องปวดท้องประจำเดือนอีก หนักเอาการสำหรับคืนนี้ พยาบาลมาถอดสายสวนฉี่ เเละสายน้ำเกลือ เราเริ่มลุกขึ้นเดินไปเข้าห้องน้ำ เจ็บแผลมากแต่ต้องพยายามเดินเพราะกลัวเเผลเป็นพังผืด และกลัวโดนสวนฉี่ครั้งที่ 2 ค่ะ 😭
คืนที่ 3 งอเเงอยากกลับบ้านอีกเเล้วค่ะ ยังเจ็บแผลมากไม่ทุเลาเลย ตั้งเเต่ออกจากห้องผ่าตัดวัดไข้ก็มีไข้ต่ำๆทุกครั้ง เลยได้ยาพาราทานบรรเทาอาการปวด
วันที่ 4 กลับบ้านได้เเล้วค่ะ 😊 ตอนนั่งรถเข็นเจ็บแบบบรรยายไม่ถูกเลย ต้องค่อยๆนั่ง เอาตุ๊กตามารอง ต้องจัดท่าให้ดีเลย พอขึ้นรถป๊าขับช้าเเบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เเต่ก็ยังสะเทือนอยู่ดีค่ะ แม่ร้องเเทนเราเลย เจ็บแผลเเทนลูกตอนที่รถสะเทือน ระหว่างทางต้องประครองเเผลให้ดีเชียว
29 สิงหาคม 2561 นัดตัดเเม็ก แผลเราคุณหมอผ่าแนวบิกินี่ไลน์ เย็บด้วยเเม็ก 16 อัน ตัดโดยนำเครื่องมือตัดเเม็กตัดตรงกึ่งกลางทีละอัน เเล้วดึงออก พอดึงเสร็จก็เช็ดแอลกอฮอล์ เเสบมากๆ ทรมานรองจากสวนฉี่เลยค่ะ
ผลชิ้นเนื้อออกเเล้ว ไม่เป็นเนื้อร้ายค่ะ #ดีใจมากๆเลย😊
คุณหมอให้พักงาน 1 เดือน แผลภายนอกจะเริ่มดีขึ้น เเผลผ่าตัดด้านในจะดีขึ้นประมาณ 3-6 เดือน ห้ามยกของหนัก 1 ปี และตรวจร่างกายสม่ำเสมอเนื่องจากเรามีโอกาสที่จะเกิดเนื้องอกมากกว่าคนปกติ
ปัจจุบัน 11 กันยายน 2561 พักฟื้นร่างกาย พยายามทานอาหารจำพวกโปรตีน เพื่อเสริมสร้างเนื้อให้แผลหายเร็ว ทานผลไม้เพื่อระบบขับถ่ายที่ดี ดื่มน้ำมากๆ นอนพักผ่อนมากๆ แผลภายนอกตอนนี้ดีขึ้น เเต่ท้องน้อยบวม รู้สึกเจ็บๆ มีอาการชาเเละตึงอยู่ค่ะ
ขอบคุณกำลังใจจากทุกคนมากๆเลยนะคะ ทั้งเข้ามาเยี่ยมเเละส่งกำลังใจมาให้ รวมไปถึงคุณหมอ พี่ๆพยาบาล และเพื่อนๆที่โรงพยาบาลที่คอยดูแลหนูเป็นอย่างดี ขอบคุณนะคะ ❤️
#เนื้องอกรังไข่ #OvarianTumor #เตือนภัยผู้หญิง