ตามหัวข้อเลยค่ะ อยากแชร์ประสบการณ์นิดๆหน่อยๆกับโรคPCOSหรือถุงน้ำรังไข่หลายใบค่ะ ตอนนี้อายุกำลังจะ 17 แล้วก็ยังเป็นอยู่ค่ะ เริ่มเรื่องเลยคือตอนมอต้น เพื่อนๆเขาก็จะเริ่มมีประจำเดือนกันแต่เรายังไม่มีก็ไม่ได้แปลกใจเพราะที่บ้านมีเมนช้าทุกคนเลย เวลาเจอหมอก็ถามเรื่อยๆ หมอบอกว่าถ้าอายุ15ยังไม่มีก็ค่อยมาหาหมอ พอช่วงอายุ14 เราเป็นคนเดียวในห้องที่ยังไม่มีประจำเดือน555 พอหลังวันเกิดอายุ15 ได้เดือนนึงก็ไปหาหมอค่ะ ตอนแรกหาหมอเด็กที่เกี่ยวกับฮอร์โมน หมอก็ตรวจเบื้องต้น ว่ามีรังไข่มั้ย สรุปก็คือมี555 หมอเลยส่งต่อไปหมอเฉพาะทางค่ะ ก็ไปอุลตร้าซาวด์ปกติ สุดท้ายก็คือเป็นPCOSค่ะ พอรู้ว่าเป็นไม่ได้รู้สึกอะไรเลยค่ะ เชยๆ สาเหตุคือน้ำหนักเยอะเมนเลยไม่มาค่ะ555 หมอบอกว่าจริงๆคนอ้วนมักจะมีเมนเร็วกว่าคนทั่วไปแต่เราเมนไม่มาทำให้มีถุงน้ำในรังไข่ แต่ถ้าผอมแล้วเมนไม่มาหมอบอกว่าอาจจะหาสาเหตุยากกว่าค่ะ วิธีแก้คือพยายามคุมน้ำหนักไม่ให้ขึ้นถ้าลดได้ก็ลด แล้วก็กินยาตามที่หมอบอกค่ะ เราไม่ได้กินยาคุมแต่กินยาฮอรโมนแทนค่ะ กินทุกเดือนตามแพทย์สั่ง แล้วก็ตรวจเลือดทุกอย่างปกติมีแค่ฮอร์โมนเพศชายมากกว่าเพศหญิงนิดหน่อยแต่ก็ไม่ได้กระทบอะไร อยากเน้นว่า "เป็นPCOSไม่ได้น่ากลัวเลยค่ะ" จากการที่เราเป็นมาเกือบ2ปี สำหรับเราไม่มีผลกระทบต่อชีวิตเลยค่ะ มีหลายคนในโซเชียลที่ออกมาแชร์เหมือนกัน บางคนสิวขึ้นเยอะ ฯลฯ สำหรับเราแล้ว เรามีแค่น้ำหนักลดยากมากกกกกค่ะ เราต้องใช้ความพยายามกินออกกำลังกายมากกว่าคนทั่วไปค่ะ แล้วก็เราเป็นคนเสียงห้าว5555 กรรมพันธุ์ที่บ้านเป็นผู้หญิงเสียงใหญ่ เราก็เป็นหนึ่งในนั้นแต่พอฮอร์โมนเพศชายเยอะมันก็ทวีคูณค่ะ555 เผื่อใครนึกไม่ออกเราเสียงเหมือน Nina Simone, Tracy chapman ประมานนั้นเลยค่ะ เรื่องเป็นสิวหรือขนเยอะ เราไม่เป็นสิวเลยค่ะ แทบจะไม่เลย แล้วก็ขนเราคิดว่า เราขนไม่ได้น้อยแล้วไม่ได้เยอะค่ะ ตอนประจำเดือนมาก็ไม่ได้ปวดท้องจนทนไม่ไหวอารมณ์เหมือนปวดอุจจาระ ออกจะดีด้วยซ้ำค่ะ5555 เราสามารถคำนวนประจำเดือนของเราได้ล่วงหน้าหลายเดือนเลยค่ะว่าจะมาวันที่เท่าไหร่ เมื่อไหร่ วันไหน เรื่องอารมณ์ตัวเราไม่มีผลอะไรเลยค่ะคงที่บ้าๆบอๆเหมือนเดิม5555 แต่มีแค่เรื่องเดียวที่หมอบอกคือถ้าในอนาคตอยากมีบุตรอาจจะต้องปรึกษาหมอค่ะ แต่เราพึ่งอายุ17เลยไม่ได้กังวลเรื่องนี้ค่ะ555
สุดท้ายนี้ก็ไม่ได้มีอะไรค่ะ แค่อยากมาเขียนไว้เผื่อใครมาอ่าน เพราะรู้สึกว่าคนเริ่มเป็นเยอะ ใครที่กังวลหรือกลัวเป็นโรคนี้ อยากจะบอกว่าเป็นก็รักษามันไม่ได้ร้ายแรงอะไรค่ะ
ปล. ทุกวันนี้เรายังกินยาอยู่ค่ะ กินไปเรื่อยๆไม่รู้จะได้เลิกกินเมื่อไหร่555 เมื่อไหร่เมนมาเองได้ก็เลิกกินได้