เหตุผลที่ผมตั้งกระทู้นี้ขึ้นมานั้นเพราะว่าผมมีเรื่องที่เคยเจอและอยากจะมาเล่าให้ฟังเพื่ออยากรู้มุมมองของแต่ละคน โดยผมจะแบ่งแต่ละเรื่องเป็นข้อๆไป
-เรื่องที่1 เรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับเพื่อนในกลุ่ม เรื่องมีอยู่ว่ามีครั้งนึงมีprojectวิชาที่ต้องทำงานเป็นกลุ่มและกลุ่มนี่ต้องอยู่ด้วยกัน1เทอมซึ่งพอเลือกลุ่มเสร็จก็จะทำงานเลย โดยในกลุ่มก็แบ่งงานกันเรียบร้อยแต่พอถึงเวลาส่งส่วนของเราเสร็จแต่เพื่อนกลับทำงานไม่เสร็จแล้วทำให้งานไม่สามารถส่งได้เราทักบ้างครั้งก็ไม่ตอบบางครั้งตอบช้าบางครั้งบอกว่าเดี่ยวจะทำให้แต่พอขอดูงานก็ไม่ส่งมาให้จนสุดท้ายเราก็ทำงานในส่วนของเขาให้เพราะเราคิดว่าเขาอาจจะติดธุระก็ได้ จนมาวันนึงเขาเคยพูดกับเราว่าที่ทำงานช้าเพราะติดเรียนพิเศษบ้าง อ่านหนังสือบ้าง ในขณะที่เราทำงานจนเวลาอ่านหนังสือก็มรแต่เหลือน้อยลง เราเลยรู้สึกว่าเรายอมเสียสละเวลาของเราเพื่อส่วนรวมหรือกลุ่มแต่สิ่งที่ได้กลับมาเรากลายเป็นคนที่เหมือนโง่ยอมเหนื่อยแต่คนบางคนกลับใช้ชีวิตแบบสบาย
-เรื่องที่2 เรื่องนี้เป็นเรื่องของเพื่อนในกลุ่มที่สนิทกัน เรื่องมีอยู่ว่าครั้งนึงกลุ่มเรามีกัน4คนแล้วก็คุยเล่นกันอยู่บ้างตามปกติแล้วมีอยู่วันนึงเพื่อนในกลุ่มก็มา
บอกกับเราว่าเพื่อนอีกคนนึงในกลุ่มเคยนินทากับเพื่อนที่มาเล่าให้ฟังว่าเขานินทาเราว่าเวลาไปไหนมาไหนทำไมชอบไปกับแค่บางคนทำไมไม่ชวนเขา
เราก็เลยเกิดความสงสัยว่าเราเป็นคนที่ชอบไปเที่ยวกับคนที่สนิทมากๆเพราะมันคุยกันง่ายกว่าแล้วเข้าใจกันง่าย แต่ทำไมคนที่เราเรียกว่าเพื่อนถึงได้พูดจาหลับหลังเราแบบนี้ทั้งที่เราก็เคยช่วยเขาเรื่องเรียนหรือคุยเล่นด้วยซ้ำ
-เรื่องที่3 เรื่องของเพื่อนที่เรียนพิเศษ เรื่องมีอยู่ว่ามีกลุ่มเราก็จะมีเพื่อนอีก3คนซึ่งก็เป็นกลุ่มที่จะประมาณเรื่องที่2คือคุยเล่นกันบ้างแต่ไม่เยอะ(น้อยมากๆ)แต่ประเด็นคือจะมี2คนในกลุ่มที่เรารู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไร ส่วนอีกคนนึงก็ปกติ
คนแรก:เป็นผู้ชาย ซึ่งเพื่อนคนนี้คือถ้าเวลาเพื่อนกลุ่มเขายังไม่มาเลยสักคนก็จะมานั่งคุยเล่นกับเรา แต่พอเพื่อนกลุ่มเขาที่สนิทมากัน1คนหรือมากกว่านั้นเขาก็จะไปนั่งคุยกับกลุ่มเขาเเละไม่ออกมานั่งกับเราต่อ ถึงแม้ว่าเรากับเขาจะเคยเรียนมาด้วยกับตั้งแต่ป.5 จนมาภายหลังเขาก็เรื่มไปนั่งเรียนกลับเพื่อนกลุ่มของเขาเเล้วไม่เคยกลับมานั่งเรียนด้วยกันกับเราอีกเลย
คนสอง: คนนี้เป็นผู้หญิง ซึ่งเพื่อนคนนี้จะเป็นคนที่ทักมาเมื่อมีปัญหาหรือต้องการให้ช่วยอะไร เช่น เรื่องเรียน ช่วยตรวจงานให้ จะฝากเราซื้อของ ถ้าไม่มีอะไรถึงเดินผ่านก็ไม่เคยสนใจ จนกว่าจะมีปัญหาอะไรถึงจะทักมาหรือเดินมาคุย ซึ่งคนนี้ก็จะสนิทกับเพื่อนผู้ชายคนที่ผมกล่าวไปเมื่อสักครู่นะครับ ซึ่งก็ทำให้ผมรู้สึกแย่ต้องที่ว่าเราคิดว่าเขาเป็นเพื่อนแต่สิ่งที่เคยสนใจคือเเค่ผลประโยชน์ไม่ใช่มิตรภาพ
-เรื่องที่4 เรื่องของครูที่สอนพิเศษ เรื่องนี้มีอยู่ว่าผมนั้นเป็นเด็กที่เรียนพิเศษ แล้วล่าสุดก็เป็นช่วงที่เรียนจบม.6 แล้วก็ไปช่วยงานที่เรียนพิเศษ แต่สิ่งที่เป็นปัญหาคือพอเรากลับไปทำงานเรื่มรู้สึกเห็นพฤติกรรมของครูสอนพิเศษที่ไม่okหลายอย่าง เช่น ชอบนินทาเด็ก,พูดคำหยาบบ้าง,ชอบว่าเด็กที่ไม่เรียนหนังสือ
เป็นต้น ซึ่งสำหรับที่เราเจอมาเขาเคยพูดกับเราประมาณว่า เขาไม่okกับพฤติกรรมของเราที่ไม่ค่อยเข้าสังคมเท่าไรคือเรารู้สึกว่าเพื่อนที่เรียนพิเศษเป็นพวกขี้นินทาแล้วเราไม่อยากไปยุ่งด้วยเพราะเราไม่ค่อยชอบอะไรแบบนี้,แล้วก็มีพูดอีกว่า อย่าเป็นคนดีมาก หัดเป็นคนเลวบ้าง,แล้วก็มีครั้งนึงเขาพูดว่าปกติพกเงินมาไหมเราก็บอกว่าพกบ้างแต่ไม่เยอะ เพราะใช้เงินโอน เขาก็พูดว่าเเล้วถ้าวันนึงเงินหายจะทำอย่างไง ระวังเดี่ยวต้องไปขายตูดแถวฝั่งตรงข้าม หาเงินกลับบ้านนะ ซึ่งคำพูดนี้เราไม่okมาก,แล้วนอกจากนี้มีครั้งนึงที่รุ่นน้องสอนพิเศษเราไม่ได้มาเขาก็ถามว่าไปไหนมารุ่นน้องเราบอกว่าเผลอหลับไป เขาก็พูดว่าถ้าอยากไม่เรียนออกเลยก็ได้ งั้นเดี่ยวต่อไปเขาสอนเเล้วเผลอหลับดีไหม ซึ่งอันนี้เขาพูดลอยๆแต่เสียงก็เหมือนพูดปกติเลย แล้วล่าสุดที่เรารู้สึกแย่มากคือคะแนนadmissionออกแล้วคะแนนเรากับเพื่อนบางครั้งไม่ดีมากครูที่นี่ก็แทบไม่สนใจพวกเราเลยจากที่เมื่อก่อนยังสนใจอยู่บ้างแต่กลับคุยกับเด็กที่ได้คะแนนเยอะมากๆซึ่งเขาก็ไม่รู้ด้วยว่าเด็กที่ได้คะแนนเยอะเรียนพิเศษเก่งมาจากที่อื่นเเล้วมาเรียนที่นี่สำรองอีกทีนึง ซึ่งอันนี้เราก็น้อยใจนะว่าเรามช่วยงานที่นี่แต่ทำไมความดีที่เราทำเขาถึงไม่ค่อยสนใจเราเลย
เรื่องที่5 เรื่องของเพื่อนสนิทอีกเหมือนเดิม เรื่องมีอยู่ว่าผมมีเพื่อนสนิทชื่อArt เพื่อคนนี้เรียนมาด้วยกันตั้งแต่อนุบาลถึงประถมเป็นเพื่อนที่ค่อนข้างสนิทกันมาก จนเข้ามัธยมก็เรียนที่เดี่ยวกันแต่คนละห้อง แต่สิ่งที่รู้สึกแย่คือเขาไม่เคยโทรมาคุยกับเราเมื่อไม่มีเรื่องจำเป็นหรือเรื่องที่เขาต้องการแต่จะโทรมาเมื่อมีเรื่องให้ช่วย exเรื่องเรียน,หนังสือเตรียมสอบซื้อเล่มไหน,มีที่เรียนที่ไหนแนะนำ ประมาณนี้แต่ถ้าไม่มีอะไรจะไม่เคยโทรมาแล้วเขาก็จะไปอยู่กับเพื่อนกลุ่มเขา ไปเที่ยวเล่นหรือไปไหนด้วยกันแต่กับเรากับไม่เคยด้วยซ้ำ จนทุกวันนี้เราปล่อยผ่าน เขาก็เจอกันแล้วโบกมือทักกันแค่นั้น แต่ไม่เคยคิดที่จะกลับไปเหมือนได้อีกแล้ว แล้วก็ไม่น่าเชื่อเลยว่าจากเพื่อนที่สนิทกันมากจะสามารถกลายเป็นคนเป็นที่แทบไม่เหลือความสนิทไว้อีกเลย
คุณคิดว่าทุกวันนี้ในสังคมของเรานั้นคนดีกับคนไม่ดีใครจะอยู่บนโลกใบนี้ได้ดีกว่ากัน
-เรื่องที่1 เรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับเพื่อนในกลุ่ม เรื่องมีอยู่ว่ามีครั้งนึงมีprojectวิชาที่ต้องทำงานเป็นกลุ่มและกลุ่มนี่ต้องอยู่ด้วยกัน1เทอมซึ่งพอเลือกลุ่มเสร็จก็จะทำงานเลย โดยในกลุ่มก็แบ่งงานกันเรียบร้อยแต่พอถึงเวลาส่งส่วนของเราเสร็จแต่เพื่อนกลับทำงานไม่เสร็จแล้วทำให้งานไม่สามารถส่งได้เราทักบ้างครั้งก็ไม่ตอบบางครั้งตอบช้าบางครั้งบอกว่าเดี่ยวจะทำให้แต่พอขอดูงานก็ไม่ส่งมาให้จนสุดท้ายเราก็ทำงานในส่วนของเขาให้เพราะเราคิดว่าเขาอาจจะติดธุระก็ได้ จนมาวันนึงเขาเคยพูดกับเราว่าที่ทำงานช้าเพราะติดเรียนพิเศษบ้าง อ่านหนังสือบ้าง ในขณะที่เราทำงานจนเวลาอ่านหนังสือก็มรแต่เหลือน้อยลง เราเลยรู้สึกว่าเรายอมเสียสละเวลาของเราเพื่อส่วนรวมหรือกลุ่มแต่สิ่งที่ได้กลับมาเรากลายเป็นคนที่เหมือนโง่ยอมเหนื่อยแต่คนบางคนกลับใช้ชีวิตแบบสบาย
-เรื่องที่2 เรื่องนี้เป็นเรื่องของเพื่อนในกลุ่มที่สนิทกัน เรื่องมีอยู่ว่าครั้งนึงกลุ่มเรามีกัน4คนแล้วก็คุยเล่นกันอยู่บ้างตามปกติแล้วมีอยู่วันนึงเพื่อนในกลุ่มก็มา
บอกกับเราว่าเพื่อนอีกคนนึงในกลุ่มเคยนินทากับเพื่อนที่มาเล่าให้ฟังว่าเขานินทาเราว่าเวลาไปไหนมาไหนทำไมชอบไปกับแค่บางคนทำไมไม่ชวนเขา
เราก็เลยเกิดความสงสัยว่าเราเป็นคนที่ชอบไปเที่ยวกับคนที่สนิทมากๆเพราะมันคุยกันง่ายกว่าแล้วเข้าใจกันง่าย แต่ทำไมคนที่เราเรียกว่าเพื่อนถึงได้พูดจาหลับหลังเราแบบนี้ทั้งที่เราก็เคยช่วยเขาเรื่องเรียนหรือคุยเล่นด้วยซ้ำ
-เรื่องที่3 เรื่องของเพื่อนที่เรียนพิเศษ เรื่องมีอยู่ว่ามีกลุ่มเราก็จะมีเพื่อนอีก3คนซึ่งก็เป็นกลุ่มที่จะประมาณเรื่องที่2คือคุยเล่นกันบ้างแต่ไม่เยอะ(น้อยมากๆ)แต่ประเด็นคือจะมี2คนในกลุ่มที่เรารู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไร ส่วนอีกคนนึงก็ปกติ
คนแรก:เป็นผู้ชาย ซึ่งเพื่อนคนนี้คือถ้าเวลาเพื่อนกลุ่มเขายังไม่มาเลยสักคนก็จะมานั่งคุยเล่นกับเรา แต่พอเพื่อนกลุ่มเขาที่สนิทมากัน1คนหรือมากกว่านั้นเขาก็จะไปนั่งคุยกับกลุ่มเขาเเละไม่ออกมานั่งกับเราต่อ ถึงแม้ว่าเรากับเขาจะเคยเรียนมาด้วยกับตั้งแต่ป.5 จนมาภายหลังเขาก็เรื่มไปนั่งเรียนกลับเพื่อนกลุ่มของเขาเเล้วไม่เคยกลับมานั่งเรียนด้วยกันกับเราอีกเลย
คนสอง: คนนี้เป็นผู้หญิง ซึ่งเพื่อนคนนี้จะเป็นคนที่ทักมาเมื่อมีปัญหาหรือต้องการให้ช่วยอะไร เช่น เรื่องเรียน ช่วยตรวจงานให้ จะฝากเราซื้อของ ถ้าไม่มีอะไรถึงเดินผ่านก็ไม่เคยสนใจ จนกว่าจะมีปัญหาอะไรถึงจะทักมาหรือเดินมาคุย ซึ่งคนนี้ก็จะสนิทกับเพื่อนผู้ชายคนที่ผมกล่าวไปเมื่อสักครู่นะครับ ซึ่งก็ทำให้ผมรู้สึกแย่ต้องที่ว่าเราคิดว่าเขาเป็นเพื่อนแต่สิ่งที่เคยสนใจคือเเค่ผลประโยชน์ไม่ใช่มิตรภาพ
-เรื่องที่4 เรื่องของครูที่สอนพิเศษ เรื่องนี้มีอยู่ว่าผมนั้นเป็นเด็กที่เรียนพิเศษ แล้วล่าสุดก็เป็นช่วงที่เรียนจบม.6 แล้วก็ไปช่วยงานที่เรียนพิเศษ แต่สิ่งที่เป็นปัญหาคือพอเรากลับไปทำงานเรื่มรู้สึกเห็นพฤติกรรมของครูสอนพิเศษที่ไม่okหลายอย่าง เช่น ชอบนินทาเด็ก,พูดคำหยาบบ้าง,ชอบว่าเด็กที่ไม่เรียนหนังสือ
เป็นต้น ซึ่งสำหรับที่เราเจอมาเขาเคยพูดกับเราประมาณว่า เขาไม่okกับพฤติกรรมของเราที่ไม่ค่อยเข้าสังคมเท่าไรคือเรารู้สึกว่าเพื่อนที่เรียนพิเศษเป็นพวกขี้นินทาแล้วเราไม่อยากไปยุ่งด้วยเพราะเราไม่ค่อยชอบอะไรแบบนี้,แล้วก็มีพูดอีกว่า อย่าเป็นคนดีมาก หัดเป็นคนเลวบ้าง,แล้วก็มีครั้งนึงเขาพูดว่าปกติพกเงินมาไหมเราก็บอกว่าพกบ้างแต่ไม่เยอะ เพราะใช้เงินโอน เขาก็พูดว่าเเล้วถ้าวันนึงเงินหายจะทำอย่างไง ระวังเดี่ยวต้องไปขายตูดแถวฝั่งตรงข้าม หาเงินกลับบ้านนะ ซึ่งคำพูดนี้เราไม่okมาก,แล้วนอกจากนี้มีครั้งนึงที่รุ่นน้องสอนพิเศษเราไม่ได้มาเขาก็ถามว่าไปไหนมารุ่นน้องเราบอกว่าเผลอหลับไป เขาก็พูดว่าถ้าอยากไม่เรียนออกเลยก็ได้ งั้นเดี่ยวต่อไปเขาสอนเเล้วเผลอหลับดีไหม ซึ่งอันนี้เขาพูดลอยๆแต่เสียงก็เหมือนพูดปกติเลย แล้วล่าสุดที่เรารู้สึกแย่มากคือคะแนนadmissionออกแล้วคะแนนเรากับเพื่อนบางครั้งไม่ดีมากครูที่นี่ก็แทบไม่สนใจพวกเราเลยจากที่เมื่อก่อนยังสนใจอยู่บ้างแต่กลับคุยกับเด็กที่ได้คะแนนเยอะมากๆซึ่งเขาก็ไม่รู้ด้วยว่าเด็กที่ได้คะแนนเยอะเรียนพิเศษเก่งมาจากที่อื่นเเล้วมาเรียนที่นี่สำรองอีกทีนึง ซึ่งอันนี้เราก็น้อยใจนะว่าเรามช่วยงานที่นี่แต่ทำไมความดีที่เราทำเขาถึงไม่ค่อยสนใจเราเลย
เรื่องที่5 เรื่องของเพื่อนสนิทอีกเหมือนเดิม เรื่องมีอยู่ว่าผมมีเพื่อนสนิทชื่อArt เพื่อคนนี้เรียนมาด้วยกันตั้งแต่อนุบาลถึงประถมเป็นเพื่อนที่ค่อนข้างสนิทกันมาก จนเข้ามัธยมก็เรียนที่เดี่ยวกันแต่คนละห้อง แต่สิ่งที่รู้สึกแย่คือเขาไม่เคยโทรมาคุยกับเราเมื่อไม่มีเรื่องจำเป็นหรือเรื่องที่เขาต้องการแต่จะโทรมาเมื่อมีเรื่องให้ช่วย exเรื่องเรียน,หนังสือเตรียมสอบซื้อเล่มไหน,มีที่เรียนที่ไหนแนะนำ ประมาณนี้แต่ถ้าไม่มีอะไรจะไม่เคยโทรมาแล้วเขาก็จะไปอยู่กับเพื่อนกลุ่มเขา ไปเที่ยวเล่นหรือไปไหนด้วยกันแต่กับเรากับไม่เคยด้วยซ้ำ จนทุกวันนี้เราปล่อยผ่าน เขาก็เจอกันแล้วโบกมือทักกันแค่นั้น แต่ไม่เคยคิดที่จะกลับไปเหมือนได้อีกแล้ว แล้วก็ไม่น่าเชื่อเลยว่าจากเพื่อนที่สนิทกันมากจะสามารถกลายเป็นคนเป็นที่แทบไม่เหลือความสนิทไว้อีกเลย