เราทำงานในagencyนึงที่ต้องรับสมาสมาชิกเพื่อจัดหางานให้
ซึ่งในพาร์ทที่เราดูแลจะเป็นแรงงานชาวเมียนมาร์ถึง 70% ฟิลิปปินส์อีก 20% ส่วนคนไทยก็มีบ้างค่ะ

เรามักจะเจอปัญหาที่หลังจากเราจัดหางานให้ สมาชิกคนนั้น(ต่างด้าว)จะไม่มีความรับผิดชอบค่ะ อยากหยุดก็หยุด อยากลาก็หายไปเลยแล้วมาแจ้งทีหลัง อยากออกก็ไปตอนเที่ยงนั้นเลย ซึ่งพอหน้างานมันกระทบกับเราค่อนข้างเยอะค่ะ
เรามีทั้งเซ็นข้อตกลง(ไม่ใช่สัญญานะคะ) ลาหยุดหักเงินทุกกรณี(ยกเว้นวันทำงานตรงกับวันหยุดพิเศษ ทำในประเภท Part time) มีทั้งช่องทางการติดต่อมากกว่า 1 ช่องทาง ลาป่วยแจ้งยังไง ลากิจแจ้งยังไง ถ้าทำผิดเงื่อนไขจะมีactionยังไง
รวมถึงคนไทยที่ป่วยบ่อยๆ ใช้สิทธิลาป่วย 1 เดือน ลาป่วยไป 3 ครั้ง เราเคยโทรไปถามสารทุกข์สุขดิบ มีปัญหาอะไรหรือป่าว สุขภาพพร้อมทำงานมั้ย ถ้าไม่พร้อมไปดูแลสุขภาพก่อนมั้ยแล้วค่อยกลับมาหางาน และเขาก็สวนกลับมาว่า ฉันไม่มีสิทธิลาป่วยหรอ ฉันทำงานให้มาเนี่ย

เลยมีความสงสัยในใจว่า ทำไม กรรมกรแรงงานต่างด้าวถึงทำงานกันขยันขันแข็งไม่หยุดงานเลยทำๆทั้งวัน แต่พอทำงานประเภทแม่บ้าน พี่เลี้ยง เรามั่นใจว่าเราก็ดูแลใจใส่พวกเขา มีปัญหาเปิดใจคุยกับเราได้เงินเดือนน้อยไป จะไปคุยกับลูกค้าให้ต่างๆนานา บางทีหยุดเราก็พิจารณาให้เงิน(สำหรับคนประพฤติดี) แต่ก็ยังไม่มีความรับผิดชอบ เหมือนไม่อยากทำงาน 

เพื่อนๆพันทิปคิดเห็นยังไงบ้างคะ

ความรับผิดชอบ กับ ความขยัน ไม่เหมือนกันนะคะ 
เช่น
ทำงาน 6 วันหยุด 1 วัน ≠ ขยัน 
แต่การมาทำงานครบ 6 วัน คือความรับผิดชอบค่ะ