คือเราอยู่กับพ่อตั้งแต่เด็กค่ะแล้วเราย้ายมาอยู่กับแม่ตอนป.4 แต่แม่ให้เราไปเรียนรร.ประจำ เราเรียนได้ประมาณ2ปีพ่อเราก็เสีย แต่เราพึ่งรู้ตอนเขาเอาไปฝังแล้ว เราเลยเรียนเลื่อยๆจนขึ้นม.3แม่เราแต่งงานใหม่มีน้อง แม่ให้เรามาอยู่บ้านด้วยเราก็ไปรร.ปกติ
มันจะมีช่วงนึ่งที่เรารูเพรียมากแต่แม่เราก็ให้เราทำงานบ้านเหมือนทุกครั้งพอเราทำช้า เราทำไม่ทันใจเขา เขาก็จะด่าถึงขั้นตี 
มีช่วงนึงแม่เราเข้างานดึกเราอยู่บ้านกับน้องและพ่อเลี้ยงแล้วแม่ให้เราดูน้องแต่มันก็มีบางครั้งที่เราเผลอหลับแล้วเรารู้สึกว่ามีคนเอามือมาลูปช่วงบริเวณน้องสาวของเรา พอเราตื่นเราก็เจอเขามานั่งข้างๆเรา เราเลยลูกแล้วเดินหนี  แล้วมีวันนึงเรารอพ่อเลี้ยงกลับมาจากที่ทำงานเพราะเราจะได้ไปนอนที่ห้องเรา วันนั้นเขากลับดึกจนเราเผลอหลับ พอเราตื่นมาช่วงตี2เราเลยเดินกลับห้อง ไปนอนห้องตัวเอง แต่เรายังไม่หลับเพราะเราคุยกับแฟนอยู่แต่เราคุยเบาๆเราได้ยินเสียงเขาตื่นแล้วเดินมาจับลูกบิดประตูห้องเรา เรากับแฟนก็เอ๊ะใจ แต่เรายังอยู่เงียบๆดูว่าเขาจะทำอะไรต่อ เราได้ยินเสียงเขา ลงไปหยิบกุญแจเราเลยรีบลุกจากเตียงไปล็อกกลอน แล้วเดินเงียบๆมานอนเราได้ยินเสียงเขาเอากุญแจมาเปิดห้องเราแล้วเขาก็ค่อยๆเกิดแต่เราล็อกกลอนไว้เขาเลยเปิดมาไม่ได้เขาเลยเอากุญแจไปไว้แล้วกลับเข้าห้องเขา เราเอาเรื่องนี้ไปบอกครูที่สนิทเขาบอกแม่แต่แม่ก็ไม่สนใจ พอเราทำอะไรผิดแม่ก็มันจะตีพอเราทำอะไรไม่ถูกใจแม่ก็จะตี เวลาแม่โมโหพ่อแม่ก็มาลงที่เราเหมือนเราเป็นที่ระบายอารมณ์เหมือนเราไม่มีความรู้สึก พอเรามีปัญญาอัไรเราเลยไม่บอกแม่ คือเราผิดมั้ย แม่ตีเราเป็นรอยซ้ำเหมือนเลือดค้างเลยอะ555
บางครั้งเราก็คิดนะว่าเมื่อก่อนพ่อแท้ๆเราทำไม่ดีกับแม่แล้วแม่ก็เอามาลงที่เราหรือป่าว เราไปมีพ่อแม่ในโลกออนไลน์พ่อเลี้ยงรู้พ่อเลี้ยงเอาไปบอกแม่ แม่ก็ด่าว่ามีปัญญาหาอะไรเขาช่วยได้มั้ย ไม่มีตังค์เขาเอาตังให้มั้ย คือเราผิดหรอเราแค่อยากหาที่ๆทำให่เราสบายใจ เวลาทะเลาะกับแม่เราก็มีแค่โลกออนไลน์ที่ให้กำลังใจให้คำปรึกษา เรายอมรับว่าบางครั้งเราคิดจะฆ่าตัวตายเพื่อจะได้ไม่ต้องมาทนอยู่กับครอบครัวแบบนี้เราเหมือนเป็นคนใช้เหมือนเป็นที่ระบาย เหมือนเราไม่ใช่ลูกของเขาเลย ถ้าเราตายไปเขาจะได้ไม่มีคนมาขัดใจเขา