เราเป็นคนที่พยายามกับการมั่นใจในตัวเองค่ะ เราเข้าใจว่าไม่มีใครเพอเฟคสมบูรณ์แบบ แต่ก็ยังมั่นใจในตัวเองไม่ได้สักที บางทีหน้าตาของเราอาจจะเกินเยียวยาแล้วล่ะมั้งคะ เราตาไม่เท่ากัน รูจมูกเราก็ไม่เท่ากันค่ะ  ปากเราเบี้ยว หน้าเราก็เบี้ยว หลายคนอาจจะคิดว่าแค่นี้ก็ปกติ จะว่ายังไงดีคะ มันต่างกันมากจนมันเห็นได้ชัด ไม่ต้องเพ่งก็เห็น  แต่เราก็มีคนรอบตัวที่น่ารักมากคอยบอกให้เรามั่นใจตลอด แบบว่าเราไม่ได้แย่ขนาดนั้น บางคนบอกว่าเราดูปกติ ไม่ก็สวยไปเลย เราพยายามมากกับการมั่นใจในตัวเอง เพราะไม่อยากไประบายให้คนในครอบครัวหรือใครฟังอีก เพราะกลัวเค้าจะรำคาญเรา เพราะเราเป็นบ่อยแล้วไม่เคยแก้นิสัยแบบนี้ได้เลย แล้วเวลาพูดเรื่องแบบนี้เราชอบร้องไห้อะค่ะ น้อยใจไปเรื่อย กลัวว่ามันจะเป็นการแบ่งพลังลบให คนอื่นอะไรแบบนั้น แต่สุดท้ายเราก็ไม่เคยเชื่อคำพูดของคนอื่นได้ว่าเราดูปกติ เราคิดมาตลอด แต่พอลองเปิดใจ ลองคิดว่าตัวเองไม่ได้แย่ แต่สุดท้ายเรื่องที้ว่าเราหน้าแย่จะขึ้นมาตลอดเราเคยโดนคนทักบ่อยเรื่องทรงปาก เพราะเคยไปผ่าตัดมา เค้าบอกกับเราว่าถ้าเราไม่มีรอยตรงปากแบบนั้นเราจะดูดีกว่านี้มาก  เราก็ทำไรไม่ถูกเครียดเรื่องนี้ตลอด พอจะมั่นใจ สุดท้ายความมั่นใจนั้นก็ถูกลบออกไปตลอดเลย