กระทู้ระบาย  ขอคำปรึกษา และ กำลังใจให้ผ่านมันไปให้ได้ (อาจจะยาวหน่อยนะคะ)

เรากับแฟนคบมาได้6ปี ยังไม่ได้แต่งงานนะคะ อยู่กันคนละจังหวัด (แฟนอยู่กทม. เราอยู่ชลบุรี)
ตลอดเวลาเราก็รู้สึกอึดอัดมาตลอด เพราะเขาเป็นคนชอบบ่น ชอบสั่งและบงการชีวิต โดยยึดแต่หลักความถูกต้อง มารยาททางสังคมและการมีเหตุมีผล

ตัวอย่าง

บนรถ
- เวลาขับรถ เราจะไม่ขับรถจี้ตูดรถคันหน้า เราจะกะตามระยะที่เราคิดว่าเราจะเบรคทัน แฟนก็จะบอกว่า"ทำไมต้องขับรถห่างแบบนี้ คันอื่นเขาก็มาแทรกหมด "
- เวลารถคันหน้าเบรค แล้วเรายังไม่เหยียบเบรคทันที (เราจะเริ่มจากการถอนคันเร่งแล้วค่อยเบรคเป็นระยะๆ) "รถคันหน้าเบรคแล้วทำไมเธอไม่เบรค"
- ตรงจุดกลับรถที่มีรถรอเพื่อจะกลับรถ เราขับมาทางตรง แล้วเราไม่ชะลอรถ แฟนก็จะบอกว่า "ทำไมเธอไม่ส่งไฟสูงให้สัญญาณเขา ว่าเราไม่ให้ทาง"
- เวลาจอดรถในระยะที่เราคิดว่าเหมาะสม แฟนจะบอกว่า "ทำไมเธอต้องไปจอดรถจี้ตูดเขาด้วย"
- เวลาหาร้านตามข้างทาง เราขับรถอยู่ พอขับเลยร้าน "ทำไมเธอไม่ช่วยกันดู" , "ทำไมต้องขับเร็ว ชะลอๆหน่อยก็ได้ ดูไม่ทัน" 
- นั่งรถไปกับเขาตอนไปเที่ยว ตอนหาอะไรกิน "ทำไมเธอไม่ช่วยดูทาง", " ทำไมเธอไม่ช่วยดูร้าน", "ทำไมเธอไม่คิดไว้ล่วงหน้าว่าจะกินอะไร", "ทำไมไม่วางแผนการเดินทาง" 

กินข้าว
- ทำไมเธอไม่เรียงอาหารให้มันเรียบร้อยก่อน
- ทำไมเธอต้องเคี้ยวผักเสียงดัง (ผักสดกรอบ) ใครทราบวิธีกินผักสดไม่ให้เสียงดังบอกทีนะคะ
-ทำไมเธอต้องกินของเปรี้ยวๆ
-ทำไมเธอต้องเคี้ยวกระดูกอ่อน
-ทำไมเธอต้องรีบกิน กินเรื่อยๆก็ได้ (อันนี้แก้ไม่ได้ค่ะ เพราะที่บ้านสอนให้รีบกินแล้วจะไปทำอะไรก็ทำตั้งแต่เด็ก)
-กินข้าวเสร็จระหว่างรอเขากิน ร้องเพลงตามเพลงในร้าน "ทำไมต้องร้องเพลง" แล้วก็ทำหน้าไม่พอใจ

เรื่องส่วนตัว
-ทำไมเธอไม่บอกเรื่องบลาๆๆๆ คนเป็นแฟนกัน(บางทีก็ผัวเมีย) มีอะไรก็ต้องบอก ก็ต้องปรึกษากันทุกเรื่อง จะเรื่องเล็กน้อยแค่ไหนก็ตาม
(เราจะปรึกษาหรือบอกแค่เรื่องสำคัญๆเท่านั้น บางเรื่องที่เราจัดการเองได้ก็ไม่ได้บอก แต่จะบอกตอนผลลัพธ์ออกแล้ว )
- ทำไมต้องให้ถามตลอด ( เขาชอบพูดแบบนี้ ) 

หลังๆมาระหองระแหงมาก เนื่องจากสร้างบ้านด้วยกัน เขาจะไม่พอใจที่เราไม่เข้มงวดกับช่างที่มาทำบ้าน  เวลามีปัญหากับช่าง หาว่าเราเข้าข้างช่าง ลำเอียง ไม่เข้าข้างเขา เห็นเขาเป็นคนนอก  ไม่เห็นหัวเขา        เราซึ่งเป็นคนกลาง ช่างคือญาติ เราคิดว่าพูดถนอมน้ำใจกันดีกว่า จะพูดกับช่างเชิง ชื่นชมผลงานก่อน แล้วค่อยชี้จุดตรงที่บกพร่องเพื่อให้เขาช่วยแก้ไข  ช่างก็จะทำให้เราแบบตั้งใจและรีบทำให้ แฟนเราก็ไม่พอใจหาว่าเราทำตัวไม่เป็นเจ้าของบ้าน ไม่เป็นกลาง ให้ท้ายช่าง ไม่บ่นไม่ว่าช่างเลย ซึ่งแฟนจะว่าและตำหนิช่างบ่อยๆจนช่างไม่อยากทำงานด้วย   (แฟนเป็นวิศวะโยธา - ชอบติ, ช่างเป็นลุงประสบการณ์ทำงานมากกว่า40-50ปี - ขี้น้อยใจ)  

เวลาเขาไม่พอใจจะพูดใส่อารมณ์กับเราตลอด (เมื่อก่อนขึ้นเสียงดัง ตะคอก ปิดประตูดังปึงปังๆ ตอนนี้ดีขึ้นมานิดนึงเพราะเราเคยบอกไปว่าเราไม่ชอบ )
ทั้งเคยบอกเลิกตอนที่คบกันได้2ปี เราก็โอเคนะตอนนั้น แต่เขาก็ไม่เลิกจริงๆ หลังจากนั้นเขาก็ไม่กล้าพูดอีกเลย      ตอนช่วงทำบ้านมานี่ทะเลาะกันบ่อยมาก เขาก็พูดเชิงบอกเลิกมาหลายครั้งเช่น
" เราเข้ากันไม่ได้, ความคิดไม่เกื้อหนุนกัน อยู่ด้วยกันไม่ได้, ฉันจะไม่ยุ่งกับเธอแล้ว,  บ้านนี้มันบ้านเธอ ฉันเป็นคนนอก ฉันไม่มาอยู่หรอกบ้านหลังนี้ " 
ทุกครั้งเราก็จะบอกโอเค ขอบคุณสำหรับที่ผ่านมา พอเราพูดแบบนี้ไปกลับมาอารมณ์เสียมากกว่าเดิม หาว่าเราไม่เข้าใจเขา  ไม่ใส่ใจเขา ไม่สนใจเขา

เวลาทะเลาะกันเขาจะขุดคุ้ยเอาเรื่องเก่าเดิมๆมาพูดวนซ้ำไปซ้ำมา จะให้เรารู้สึกผิดรู้สึกแย่มากๆ  แต่เราก็บอกเขานะว่าจะทะเลาะก็เอาเป็นเรื่องๆ อย่าขุดคุ้ย เขาก็ตอบว่ามันเป็นความผิดที่ไม่ได้รับการแก้ไข แล้วก็บ่นต่อ ไม่ยอมหยุด เราก็จะนิ่งไม่ตอบอะไรให้เขาบ่นไปจนหยุดไปเอง       เราคิดนะว่าเขายอมรับในสิ่งที่เราเป็นบ้างได้ไหม เพราะเรื่องที่เขาคิดว่าเราทำผิด ติเตียนเรา มันก็เป็นเรื่องทั่วไปที่คนอื่นเขาก็ทำกัน มันเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆในชีวิตมาก เราไม่ได้ฆ่าคนตาย ไม่ได้ทำผิดกฎหมาย แค่ไม่ทำถูกจริต มารยาทบ้านคุณ ฉันผิดขนาดนั้นเลยหรอ 

ตอนนี้เขามีปัญหาสุขภาพเนื่องจากเครียดสะสมจากงาน และก็เรื่องปลูกบ้านของเรา เลยออกจากงานมาดูแลสุขภาพ และทำบ้าน  แต่เคราะห์ซ้ำกรรมซัด แม่เขาลื่นล้มทำให้ขยับร่างกายท่อนล่างไม่ได้  กลายเป็นผู้ป่วยติดเตียง เลยไม่มีเวลามาดูบ้านที่ปลูก

      ทีนี้ยิ่งอารมณ์เสียใส่เราหนักมากขึ้น  "เธอไม่เคยเข้าใจฉัน เธอได้แต่รับรู้อย่างเดียว" คำพูดจากปากเขา  แค่ถามถึงอาการของแม่เขา  ไม่เคยเร่งรัดให้เขามาทำบ้าน เราผิดตรงไหน  เราก็งงๆนะ 

เขาชอบมาตามงานกับเรา "วันนี้คนงานมากี่คน แล้วทำอะไรกันบ้าง"  ซึ่งเราคิดนะ ทั้งๆที่มีไลน์และเบอร์โทรน้องเราที่ช่วยดูอยู่หน้างาน ติดต่อกับน้องเราจะง่ายและเร็วสุด (ที่ผ่านมาก็ติดต่อคุยกับน้องเราตลอด )กลับมาถามเราซึ่งทำงานอยู่ที่บริษัทฯ ไม่ได้อยู่หน้างาน พอเราตอบไม่ได้ ก็พาลใส่เราเฉย   "เธอไม่เคยเข้าใจฉัน ไม่เคยใส่ใจอะไรบ้านเลย"  "ทำไมไม่ถามคนงานวันนี้ทำงานอะไร"  "ทำไมไม่ให้ช่างถ่ายรูปมาให้ดู" "ต้องให้ถามตลอด สนใจเรื่องไม่เป็นเรื่อง " "เรื่องแค่นี้ทำไมต้องให้บอก คิดเองไม่เป็นหรอ"  

แล้วก็ไลน์มาบอกว่าจะไม่มายุ่งเรื่องบ้านนี้แล้วให้เราจัดการเองทุกอย่าง แล้วก็โทษเราว่าไม่เคยสนใจเรื่องบ้านผลเลยเป็นแบบนี้
เราก็ไม่ได้ว่าอะไรเขานะ  ในมุมมองเขาเขามีสิทธิที่จะคิดและพูดแบบนั้นได้  แต่ในมุมมองของเราซึ่งคิดว่ามีแฟนเป็นวิศวะโยธาปลูกบ้านปลูกตึกมามากมายหลากหลายน่าจะช่วยดูและควบคุมงานได้ราบรื่นโดยที่เราไม่ต้องลงมืออะไรมาก เราก็ดูแค่ผลลัพธ์ที่ออกมา ไม่ได้ลงรายละเอียด ก็เลยเป็นเหตุให้เขาว่าเราไม่ใส่ใจไม่สนใจบ้าน

ตั้งแต่ปลูกบ้านมา 6เดือนเราเครียดหนักมากค่ะ กับคำพูดเขาที่โทษเราตลอด ด้วยทุนเดิมก็รู้สึกว่าอึดอัดมากอยู่แล้วที่ไม่เป็นตัวของตัวเอง เรารู้สึกเหมือนเราเป็นลูกน้องเขา ไม่ใช่แฟนเลย  เราคิดว่าเราควรหยุดความสัมพันธ์กับเขาสักที  แล้วเราจะผิดไหมถ้าเราจะเดินออกมาตอนที่เขาไม่มีงาน มีปัญหาสุขภาพและแม่เขาก็ป่วยติดเตียง (น้องชายเขาบอกจะพาแม่ไปดูแล แต่แม่เขาไม่ไป )

ปล.
ตอนนี้บ้านปลูกได้ 60%แล้วค่ะ ที่เหลือคงต้องหาช่างเฉพาะด้านเข้ามาดูแลต่อ 
บ้านปลูกในที่ของเรานะคะ เงินที่กู้มาก่อสร้างก็ชื่อเราค่ะ
ตอนนี้เหล่าช่าง (ญาติ) น้องชาย และคนรอบข้างเริ่มบ่นและไม่ชอบนิสัยเขาแล้ว