สวัสดีค่ะ ปัจจุบันเราเรียนอยู่ชั้นปี2 ตอนม.ปลายไม่เคยกลับบ้านดึก ไม่ดื่มเหล้า ไม่มีบุหรี่ พอขึ้นมหาลัยโทรหาแม่ทุกวันเสมอ

   เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อตอนปี1 เราไปดูหอกับแม่หลายหอแต่เรากับแม่ถูกใจหอไม่ตรงกัน เราให้เหตุผลไปต่างๆนาๆแต่สุดท้ายต้องอยู่หอที่แม่ถูกใจเพราะโดนแม่โมโหใส่เอาเรื่องต่างๆมาพูด ทั้งเรื่องเกรดตอนม.6 ว่าเราเป็นคนไม่เอาไหนแถมเรื่องเยอะ(ตอนนั้นได้เกรด3กว่าๆและพยายามแล้วจริงๆค่ะ) แม่พูดว่า "ส่งมาเรียน ไม่ได้ให้มาเลือกหอ" พอไปอยู่เราก็ไม่ค่อยโอเค หอไม่มีฝ้า ไฟเปิดติดช้า หอคนเยอะใกล้มัสยิสและตลาดสด เจ้าของหอจัดการปัญหาภายในห้องให้ช้า คิดถึงหอที่เราถูกใจแต่แรกเพราะอยู่ใกล้มอมาก+ค่าห้องถูกแต่มีความปลอดภัยดี เรามีการโทรมาเล่าให้แม่ฟังหลายครั้งแม่ก็บอกว่า "เดี้ยวให้ย้าย" สักพักไปเรื่อยๆแม่ก็บ่ายเบี่ยง บ่น รำคาญเราบ้าง

หลังจากนั้นเราเลยทำงานเก็บตังเอง จนพอค่ามัดจำหอใหม่จึงตัดสินใจย้ายด้วยตัวเอง  ขนของเอง แต่งห้องจัดการเอง เราไปแจ้งออกหอเก่าโดยให้เขาโอนค่าประกันให้แม่เรา พอเงินเข้าแม่ก็โทรมาด่าเราหลายเรื่อง เช่น
-ย้ายเองเก่งนักเหรอ
-ไม่เชื่อฟัง
-ลำบากใจมากก็เลิกเรียน แล้วก็ด่าว่าE ,กูอะไรต่างๆ
-ปวดท้องแล้วไปหาหมอเพราะผู้ชายเอา ( จริงๆเรากินอาหารไม่ตรงเวลาและช่วงนั้นกินแต่อาหารรสจัด แถมแม่ก็ไปหาหมอพร้อมเรา )

เราเข้าใจว่าที่แม่บ่นแม่ด่าเพราะบางทีเราต้องพึ่งพาแม่อยู่ แต่ครั้งนี้เราใช้เงินตัวเองและเราบอกแม่ว่าเราทำงาน ได้เงินเท่านั้นเท่านี้(เราทำงานรับจ้างทำการบ้าน,ขายของมือ2ตามตลาด,พาทไทม์) แม่ก็บอกว่า ได้ตังแค่นี้กระจอกมากเลยนะ โง่รึเปล่า พอเราปรึกษาพ่อ พ่อก็หงุดหงิดใส่ ด่าเราตามแม่บ้าง

ปกติเวลาเราไปเรียนไกลก็โทรหาแม่ทุกวันและตรงเวลา มีหลายครั้งที่แม่ด่าจนเรารู้สึกไม่ค่อยอยากโทรไปให้แม่ด่าให้แม่เปรียบเทียบเรากับลูกคนอื่นให้ฟัง
บางครั้งเราก็คิดประมาณว่าถ้าอยู่ห่างกันปกติน่าจะต้องคิดถึงกัน แต่แม่เรามักจะรับสายเราและด่าเรา จนเราร้องไห้หลังจากวางโทรศัพท์ตลอด

หลังๆเริ่มหนักขึ้นๆ ด่าหนักจะให้เลิกเรียน เรียนไปก็โง่ แม่บอกว่าถ้าอยากเป็นอิสระต้องจ่ายมา6ล้าน(ค่าแม่เลี้ยงเราแม่บอกว่า2ล้าน มีค่าเหนื่อย ค่าที่ทำให้เราต้องเกิดมา)  บอกว่าคนขายตัวยังมีค่ามากกว่าเราจะได้มีตังเยอะๆมีคนเลี้ยงแต่เราโง่หาเงินเล็กๆน้อยๆ

ตอนนี้เราก็ยังร้องไห้ รู้สึกเสียสุขภาพจิตมากๆเรารักแม่นะแต่เราเสียใจมากๆเลย ไม่รู้จะจัดการความรู้สึกยังไงดี