ค่ะ ตามหัวข้อเลย เรารู้สึกแบบนี้มาเป็นปีแล้วค่ะ เวลาเราโดนทำร้ายความรู้สึก ทั้งคำพูด การกระทำ ทำให้เรารู้สึกอยากทำแบบนั้นเพื่อให้พวกเขารู้สึกผิดกับสิ่งที่เขาทำกับเราแบบนี้ เราไม่เคยรู้สึกแย่กับครอบครัวเราแบบนี้มาก่อนเลย ทุกครั้งเราจะโดนด่าด้วยคำแรงๆ โดนกดดัน เปรียบเทียบมาตั้งแต่เด็ก เราเป็นคนเรียนดีค่ะ ตอนเด็กจะโดนว่าถ้าเรียนดีสู้เด็กข้างบ้านไม่ได้ โดนเปรียบเทียบหากเด็กคนไหนได้รับสิ่งดีๆ เรารู้สึกโดนคาดหวังมากๆ เเต่สุดท้ายเราก็เรียนดี ได้รับสิ่งดีๆตามที่เราตั้งใจไว้ แต่เราไม่เคยได้รับคำชมเลย เราเรียนได้เกรด 3.9+ แต่กลับพูดว่าเรียนดีอย่างเดียวอย่างอื่นไม่ได้เรื่อง เรียนไปก็เอาตัวไม่รอด เราได้รับเลือกเป็นตัวแทนร่วมกิจกรรมต่างๆเผื่อต้องการมีรูปใส่พอร์ตเพื่อต่อมหาลัย แต่เเค่เราหาเรื่องการอยู่หอ เราต้องการหาหอดีๆ แต่กลัยโดนด่าว่าเรื่องเยอะไม่ต้องเรียน เสียตังเรียนไม่ได้อะไรเลย เราเสียใจมาก ตลอดเวลาที่เราตั้งใจมามันแทบพัง แต่เราเองไม่รู้ว่าเขาพูดเล่นหรือป่าวแต่เราเสียใจจริงๆ บางทีเราโดนด่าพูดจาแย่ๆใส่ เมื่อก่อนนู้นเราเถียงจนตอนนี้เราไม่เถียงอะไรเลย เรารู้สึกว่าต่อให้เรานั่งหายใจเฉยๆเขาก็หาเรื่องมาด่าได้ ยิ่งล่าสุดเราไม่พอใจที่มาจกแก้วเราเอาน้ำแข็ง เราก็บอกว่าอย่าจก แต่จริงๆเรากินต่อได้นะ แต่เราแค่บ่นสุดท้ายโดนด่ากลับว่าอย่าตอแห- แล้วพอเราไม่พอใจก็บอกว่าพูดเล่น แล้วพอเราบอกว่าเราเสียใจ ก็ประชดว่าต่อไปจะไม่พูดอะไรด้วยอีก มันทำให้เรารู้สึกอยากฆต- อีกครั้งเพื่อให้เขารูเสึกผิดกับสิ่งที่เขาทำบ้าง เราแค่อยากระบายนะ แต่มันคงไม่มีอะไรดีขึ้น แต่แค่รู้สึกโล่งขึ้นเท่านั้นเอง