เเม่ผมหย่ากับพ่อตอนผม 9 ขวบครับ จากนั้นเอาเเม่ก็เอาแฟนใหม่ ผมไม่ชอบพ่อเลี้ยงคนนี้เลยครับ ตั้งเเต่เข้ามาชีวิตผมพังหมด เมื่อก่อนทะเลาะกับ เเม่ผมบ่อยมากครับ ผมไม่มีความสุขเลย เมื่อก่อนเค้าเสพยาครับ มีทั้งปืนทั้งยาขู่จะเอามีดฟันสารพัดครับพ่ออยู่ต่อหน้าเม่ก็พูดดีใส่ผม พอผ่านมา บ้านหลังนี้พ่อเลี้ยงกับเเม่ผมก็ขายครับ ผมเลยไปอยู่บ้านตาซึ่งเสียไปเเล้ว เหลือเเต่ยาย เเม่กับไอพ่อเลี้ยงคนนั้นก็ไปหางานทำต่างจังหวัดเพราะขัดสนเรื่องเงินครับ บ้านของตาผม มียายกับป้าอยู่ผมก็ไปอาศัยอยู่กับเค้าครับ เเต่ก็นั้นเเหละไม่ต่างกันเลย ป้ากับพวกญาติพี่น้องผมเค้าไม่นับผมเป็นญาติหรอกครับ เพราะครอบครัวผมจน พอตาตายไปก็ฮุบเอาสมบัติไปหมด พวกเค้าทำเหมือนผมไม่มีตัวตนเลยครับลับหลังก็พากันด่าผม ผมก็หน้าด้านอยู่ต่อไปเพราะไม่มีทางเลือก พอจบม.3 ผมจำต้องไปต่อ ปวช.เพราะ เงินเเม่ไม่พอจ่ายค่าเทอม ผมได้ไปสมครเรียนที่เดียวกับจังหวัดที่เเม่อยู่ครับ เเต่เเม่ผมจะให้ผมไปอยู่บ้านหลังเดียวกับพ่อเลี้ยงครับ ซึ่งผมก็ไม่อยากอยู่ พอเจอหน้าพ่อเลี้ยงอีกครั้ง เค้าก็พูดเเซะพูดกระแนะกระแหนผมสารพัดครับ ซึ่งตอนนั้นเเม่ไม่ได้อยู่ด้วย เเถมพ่อเลี้ยงคนนั้นก็ขู่ผมอีกครับ ผมบอกเเม่ไปเเม่ก็ไม่ค่อยสนใจ เเถมยังทำท่าทีไม่พอใจเวลาผมพูดถึงพ่อเลี้ยงคนนั้นตอนที่เขาทำอะไรกับผมด้วยครับ เเม่ผมบอกว่า ถ้าไม่อยู่นี่ก็กลับไปหายายไม่ต้องเรียนหนังสือพูดเหมือนตัดหางปล่อยวัด  ตอนนี้ผมไม่มีที่พึ่งเลยครับ ไม่รู้จะไปอยู่ไหน บ้านตาหลังนั้นพวกญาติก็จะเอาคนนอกมาเช่าอยู่เเล้วครับ ตอนนี้ผมออกมาขึ้นรถกลับบ้านว่าจะไปหายาย ผมไม่รู้จำไปยังไงต่อเลยครับ