สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นขอออกตัวก่อนว่า เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อ 5 ปีที่แล้วของ จขกท เอง แล้วก็เป็นกระทู้แรกของเราเลยค่ะ
มันเริ่มจากช่วงนั้นเราโสด แล้วรู้สึกว่าไม่อยากติดอยู่ในสภาพแวดล้อมเดิมๆ ทีมันคิดวนไปมากับความเจ็บช้ำใจ ก็เลยลองหากิจกรรมทำเยอะๆ จะได้ไม่มีเวลาว่าง เช่น ทำงานเยอะๆ ออกไปวิ่ง ดูหนัง เล่นเกมส์ อ่านพันทิป ^ ^
จากการอ่านไปเรื่อยๆ ก็เริ่มสู่การตอบกระทู้ บอกก่อนว่าโปรไฟล์พันทิปของเราไม่ได้ใส่รูปตัวเองลงไปนะคะ เราก็ได้ตอบกลับกระทู้หนึ่ง ที่ก็ไม่ได้ใส่รูปโปรไฟล์เหมือนกัน นำไปสู่การทักมาคุยกันหลังไมค์ แล้วก็แลกไลน์กัน ใจในคือ เอาว่ะ ลองคุยดู ถ้าไม่ใช่ก็แค่บล็อคไลน์เท่านั้นเอง 55
วันแรกที่คุยไลน์กัน ก็พิมพ์ทำความรู้จักกันตามปกติ แต่เรานี่สิ อยากลองโทรคุยดู เขาจะเป็นยังไงนะ เหมือนกับที่พิมพ์คุยกันหรือเปล่า แต่ก็รู้สึกว่า เวลาคุยกัน เราถามคำ เขาตอบคำ เพื่อไม่ให้บทสนทนาเงียบหาย เราต้องพยายามคิดคำถามเพื่อให้ไปต่อ เห้อออ! มันเหนื่อยนะ
พอวางสายก็บอกกับตัวเองว่า ไม่คุยต่อแน่นอนจ้า บล็อคจ้าาาา แล้วก็เข้าใจว่าเขาไม่ได้อยากคุยกับเราค่ะ
วันถัดมาก็ไปเห็นว่ามีกระทู้ตั้งกลุ่มไลน์ เมื่อความเหงาเป็นขั้วบวกขั้วลบ ก็ join สิจ๊ะรออะไร จำได้ว่าในกลุ่มนั้นมีประมาณ 30 คนนะ แต่ว่า จขกท เข้าไปก็เจอ เขาคนนั้น!!! อยู่ในกลุ่มอยู่แล้วจ้า คิดในใจ แหมมม! โลกกลมเนอะ
แล้วจะทำตัวยังไงดีล่ะ ทำเงียบๆเนียนๆไปก่อนแล้วกัน เขาจะรู้ตัวไหมเนี่ยว่าเราแอบบล็อคไลน์เขาไว้
ในกลุ่มไลน์ช่วงแรกๆ เราก็รับบทนักอ่านที่ดี ก็เริ่มขยับสู่การพิมพ์โต้ตอบกับคนอื่นบ้าง แต่จากที่สังเกตุ เขาคนนั้นพยายามเข้ามาตอบคำถามเรา
หรือเปิดประเด็นให้เราเป็นคนตอบ สังเกตุมาได้ 1 เดือนก็ชัดเจนแล้วว่าเขามักจะแท็กหาเจาะจงคุยกับเราบ่อยๆ จนคนอื่นๆในกลุ่นไลน์ก็ผิดสังเกตุขึ้นมานิดหน่อยเหมือนกัน
เขาเป็นอะไรเนี่ย พอโทรคุย ก็ไม่ค่อยคุย ทีนี้มาชวนคุยเก่งเหลือเกินในกลุ่มไลน์ เหมือนเป็นคนละคนกันเลย
แต่เท่าที่คุยในกลุ่ม เขาน่าจะยังไม่รู้ว่าโดนบล็อคไลน์ส่วนตัวนะ 555+
ก็ถ้าเขาชวนคุยขนาดนี้ เราก็ลองปลดบล็อคไลน์ก็แล้วกัน
แค่เริ่มต้นก็เหนื่อยแล้ว จขกท หยุดไว้ตรงนี้ก่อนนะ ขอต่อ EP หน้าค่ะ
ตกหลุมรักหนุ่ม Pantip
มันเริ่มจากช่วงนั้นเราโสด แล้วรู้สึกว่าไม่อยากติดอยู่ในสภาพแวดล้อมเดิมๆ ทีมันคิดวนไปมากับความเจ็บช้ำใจ ก็เลยลองหากิจกรรมทำเยอะๆ จะได้ไม่มีเวลาว่าง เช่น ทำงานเยอะๆ ออกไปวิ่ง ดูหนัง เล่นเกมส์ อ่านพันทิป ^ ^
จากการอ่านไปเรื่อยๆ ก็เริ่มสู่การตอบกระทู้ บอกก่อนว่าโปรไฟล์พันทิปของเราไม่ได้ใส่รูปตัวเองลงไปนะคะ เราก็ได้ตอบกลับกระทู้หนึ่ง ที่ก็ไม่ได้ใส่รูปโปรไฟล์เหมือนกัน นำไปสู่การทักมาคุยกันหลังไมค์ แล้วก็แลกไลน์กัน ใจในคือ เอาว่ะ ลองคุยดู ถ้าไม่ใช่ก็แค่บล็อคไลน์เท่านั้นเอง 55
วันแรกที่คุยไลน์กัน ก็พิมพ์ทำความรู้จักกันตามปกติ แต่เรานี่สิ อยากลองโทรคุยดู เขาจะเป็นยังไงนะ เหมือนกับที่พิมพ์คุยกันหรือเปล่า แต่ก็รู้สึกว่า เวลาคุยกัน เราถามคำ เขาตอบคำ เพื่อไม่ให้บทสนทนาเงียบหาย เราต้องพยายามคิดคำถามเพื่อให้ไปต่อ เห้อออ! มันเหนื่อยนะ พอวางสายก็บอกกับตัวเองว่า ไม่คุยต่อแน่นอนจ้า บล็อคจ้าาาา แล้วก็เข้าใจว่าเขาไม่ได้อยากคุยกับเราค่ะ
วันถัดมาก็ไปเห็นว่ามีกระทู้ตั้งกลุ่มไลน์ เมื่อความเหงาเป็นขั้วบวกขั้วลบ ก็ join สิจ๊ะรออะไร จำได้ว่าในกลุ่มนั้นมีประมาณ 30 คนนะ แต่ว่า จขกท เข้าไปก็เจอ เขาคนนั้น!!! อยู่ในกลุ่มอยู่แล้วจ้า คิดในใจ แหมมม! โลกกลมเนอะ
แล้วจะทำตัวยังไงดีล่ะ ทำเงียบๆเนียนๆไปก่อนแล้วกัน เขาจะรู้ตัวไหมเนี่ยว่าเราแอบบล็อคไลน์เขาไว้
ในกลุ่มไลน์ช่วงแรกๆ เราก็รับบทนักอ่านที่ดี ก็เริ่มขยับสู่การพิมพ์โต้ตอบกับคนอื่นบ้าง แต่จากที่สังเกตุ เขาคนนั้นพยายามเข้ามาตอบคำถามเรา
หรือเปิดประเด็นให้เราเป็นคนตอบ สังเกตุมาได้ 1 เดือนก็ชัดเจนแล้วว่าเขามักจะแท็กหาเจาะจงคุยกับเราบ่อยๆ จนคนอื่นๆในกลุ่นไลน์ก็ผิดสังเกตุขึ้นมานิดหน่อยเหมือนกัน
เขาเป็นอะไรเนี่ย พอโทรคุย ก็ไม่ค่อยคุย ทีนี้มาชวนคุยเก่งเหลือเกินในกลุ่มไลน์ เหมือนเป็นคนละคนกันเลย
แต่เท่าที่คุยในกลุ่ม เขาน่าจะยังไม่รู้ว่าโดนบล็อคไลน์ส่วนตัวนะ 555+
ก็ถ้าเขาชวนคุยขนาดนี้ เราก็ลองปลดบล็อคไลน์ก็แล้วกัน
แค่เริ่มต้นก็เหนื่อยแล้ว จขกท หยุดไว้ตรงนี้ก่อนนะ ขอต่อ EP หน้าค่ะ