เรื่องนี้เขียนและทำคลิป เพื่อเพื่อนนักเขียนบนถนนได้อ่านและฟังสนุกเพลิดเพลินไปด้วยกันค่ะ ได้รับการอนุเคาระห์เสียงอ่านจากคุณเดือนเอก ขอขอบคุณมา ณที่นี้ด้วยค่ะ
พระอาจารย์จอมขมังเวทย์ผจญผีบ่อพลอย
ล. วิลิศมาหรา
พระอาจารย์บุญชูกับเจ้าเอกลูกศิษย์ตัวน้อย ออกเดินธุดงค์ไปทางป่าภาคตะวันออก เพื่อไปหาญาติที่มีอาชีพขุดหาพลอยอยู่ที่นั่น เพราะสมัยนั้น การขุดหาพลอยกำลังเป็นที่นิยมในหมู่นักล่าสมบัติใต้พื้นพิภพ คนไหนโชคดีหน่อยได้พลอยเม็ดงาม ๆ ก็เปลี่ยนฐานะตัวเองจากคนไม่มีจะกิน กลายเป็นเศรษฐีไปในชั่วพริบตา
สมัยก่อนป่าทึบแถวนั้นแสงแดดส่องไปไม่เคยถึงพื้นดิน ไม้ใหญ่ลำต้นขนาดหลายคนโอบขึ้นเบียดเสียดกันแทบไม่มีช่องว่าง ลำไผ่ปล้องใหญ่ใส่น้ำดื่มเดินทางได้ทั้งวันทั้งคืน ขุนเขาสูงใหญ่เต็มไปด้วยสัตว์ดุร้ายและฝูงทากที่พร้อมจะกระโดดเกาะแข้งขาดูดเลือดกิน ยังมีไข้ป่าที่อาจจะคร่าเอาชีวิตไปได้ทุกเวลา ไม่นับพวกอสรพิษและแมลงที่ล้วนแต่มีพิษอันร้ายกาจ
นอกจากนี้ยังมีอาถรรพ์ของเหล่าผีป่าและบรรดาสัมภเวสีเร่ร่อน ที่ดวงวิญญาณยังคงล่องลอยอยู่ในพงไพร หาทางไปผุดไปเกิดใหม่ไม่เจอ ได้แต่คอยหลอกหลอนสิงกินซากศพเน่าตาย จนกลายเป็นดวงวิญญาณอันโสโครก แม้แต่นรกขุมไหนก็ลงไปไม่ได้ จึงไม่สามารถชดใช้กรรมให้หมดไป เพื่อไปเกิดใหม่ในภพอื่นอีก ความอันตรายของป่าเช่นนี้ จึงนับได้ว่า เด็กผู้ชายวัยสิบเอ็ดปีอย่างเจ้าเอก มีหัวจิตหัวใจที่แข็งแกร่งดีเลยทีเดียว เพียงแต่ยังไม่ถึงขั้นกำหนดจิตให้มีสมาธิตั้งมั่นอยู่ในความสงบเท่านั้น
เดินมาจนตะวันลอยต่ำ พระอาจารย์เริ่มมองหาสถานที่ปักกลด หันไปมองเจ้าเอกที่ทำท่าอ่อนระโหยโรยแรงลงทุกที แต่เด็กบ้านป่าที่เติบโตมากับพงพี ย่อมมีร่างกายที่อึดทนกว่าเด็กที่เติบโตมาในเมือง เอกมองตอบมาเหมือนจะบอกให้รู้ว่าใจยังสู้อยู่เต็มที่ พระบุญชูจึงยิ้มให้ลูกศิษย์ตัวน้อยอย่างเมตตาปรานี เห็นมีสถานที่ราบเตียนแห่งหนึ่ง จึงพาเอกไปปักกลดอยู่ที่นั่น หลังจากพักกินน้ำท่ากันแล้ว ก็พากันไปเก็บท่อนฟืนมาก่อกองไฟ จากนั้นเอกก็ผล็อยหลับไป
ด้านข้างห่างจากที่ปักกลดไปไม่ไกล มีหลุมอยู่หลุมหนึ่งกว้างประมาณหนึ่งวา ลึกลงไปสักหนึ่งศอก มันคือหลุมขุดพลอยเก่า ซึ่งมีลักษณะถูกทิ้งร้างมานาน ดินลูกรังปนกรวดสีแดงถูกขุดขึ้นมากองอยู่บนปากหลุม มีวัชพืชขึ้นปกคลุมไปทั่ว สังเกตดูยังเห็นพลั่วที่ใช้ขุดหลุมวางอยู่ แต่มองไปโดยรอบไม่เห็นมีบ้านเรือนของผู้คนอยู่เลย หรือว่าจะพากันย้ายไปหาที่ขุดพลอยกันใหม่
และในคืนนั้นเอง ด้วยฌานพิเศษของพระอาจารย์ ก็เห็นวิญญาณสัมภเวสีตนหนึ่งนั่งก้มหน้าอยู่ในหลุมด้วยท่าทางโศกเศร้า เป็นวิญญาณของหญิงสาวที่คงจะถูกดินปากหลุมทลายลงมาทับ จนขาดอากาศหายใจตาย อาจเป็นสาเหตุให้ผู้คนที่มาหาพลอยย้ายบ้านเรือนไปอยู่ที่อื่นก็เป็นไปได้
พระอาจารย์จึงเดินไปที่ปากหลุมนั้น เอ่ยถามด้วยกระแสจิตที่เป็นกุศล
“ทำไมถึงยังติดค้างอยู่ที่นี่ล่ะโยม หรือว่าโยมขึ้นมาไม่ได้”
“ฉันขึ้นไปไม่ได้จ้ะ พระอาจารย์ ฉันมันเป็นคนมีกรรมหนัก ถูกภูตอีกตนหนึ่งจองจำดวงวิญญาณไว้ให้อยู่แต่ที่นี่ อยากจะขึ้นไปขอขมาต่อคนที่เคยทำผิดกับเขาไว้ เพื่อให้เขาอโหสิกรรมให้ ก็ทำไม่ได้”
“ภูตตนไหนมันถึงได้ร้ายกาจขนาดนั้น ถ้าอย่างนั้นอาตมาจะแผ่ส่วนบุญไปให้แก่โยมก็แล้วกันนะ โยมชื่ออะไรล่ะ”
“ชื่อแก้วจ้ะ”
พลันก็มีเสียงช้างเชือกหนึ่งร้องดังขึ้นแว่ว ๆ เสียงเหมือนมันกำลังโกรธจัด พระอาจารย์สัมผัสได้ถึงวิญญาณร้ายที่แฝงมากับเสียงช้าง จึงรู้ว่าเจ้าผีร้ายที่จองจำวิญญาณของนางผีไว้ มันได้สิงอยู่ที่ช้างตัวนั้นเอง ท่านจึงกำหนดจิตแผ่เมตตาให้แก่สรรพสัตว์ เสียงช้างนั้นก็เงียบไป
“ภูตตนนั้นเป็นคนมีวิชา มันทำร้ายฉันจนตาย และสะกดดวงวิญญาณของฉันไว้ที่นี่ แต่มันก็ถูกช้างไล่กระทืบจนตายไปเหมือนกัน จากนั้นมันก็เข้าไปสิงอยู่ในตัวช้าง คอยไล่ทำร้ายคน เพื่อกันคนไม่ให้เข้ามาใกล้หลุมพลอยแห่งนี้จ้ะ”
ติดตามต่อได้ข้างล่างนี้ค่ะ
พระอาจารย์จอมขมังเวทย์ผจญผีบ่อพลอย
พระอาจารย์บุญชูกับเจ้าเอกลูกศิษย์ตัวน้อย ออกเดินธุดงค์ไปทางป่าภาคตะวันออก เพื่อไปหาญาติที่มีอาชีพขุดหาพลอยอยู่ที่นั่น เพราะสมัยนั้น การขุดหาพลอยกำลังเป็นที่นิยมในหมู่นักล่าสมบัติใต้พื้นพิภพ คนไหนโชคดีหน่อยได้พลอยเม็ดงาม ๆ ก็เปลี่ยนฐานะตัวเองจากคนไม่มีจะกิน กลายเป็นเศรษฐีไปในชั่วพริบตา
สมัยก่อนป่าทึบแถวนั้นแสงแดดส่องไปไม่เคยถึงพื้นดิน ไม้ใหญ่ลำต้นขนาดหลายคนโอบขึ้นเบียดเสียดกันแทบไม่มีช่องว่าง ลำไผ่ปล้องใหญ่ใส่น้ำดื่มเดินทางได้ทั้งวันทั้งคืน ขุนเขาสูงใหญ่เต็มไปด้วยสัตว์ดุร้ายและฝูงทากที่พร้อมจะกระโดดเกาะแข้งขาดูดเลือดกิน ยังมีไข้ป่าที่อาจจะคร่าเอาชีวิตไปได้ทุกเวลา ไม่นับพวกอสรพิษและแมลงที่ล้วนแต่มีพิษอันร้ายกาจ
นอกจากนี้ยังมีอาถรรพ์ของเหล่าผีป่าและบรรดาสัมภเวสีเร่ร่อน ที่ดวงวิญญาณยังคงล่องลอยอยู่ในพงไพร หาทางไปผุดไปเกิดใหม่ไม่เจอ ได้แต่คอยหลอกหลอนสิงกินซากศพเน่าตาย จนกลายเป็นดวงวิญญาณอันโสโครก แม้แต่นรกขุมไหนก็ลงไปไม่ได้ จึงไม่สามารถชดใช้กรรมให้หมดไป เพื่อไปเกิดใหม่ในภพอื่นอีก ความอันตรายของป่าเช่นนี้ จึงนับได้ว่า เด็กผู้ชายวัยสิบเอ็ดปีอย่างเจ้าเอก มีหัวจิตหัวใจที่แข็งแกร่งดีเลยทีเดียว เพียงแต่ยังไม่ถึงขั้นกำหนดจิตให้มีสมาธิตั้งมั่นอยู่ในความสงบเท่านั้น
เดินมาจนตะวันลอยต่ำ พระอาจารย์เริ่มมองหาสถานที่ปักกลด หันไปมองเจ้าเอกที่ทำท่าอ่อนระโหยโรยแรงลงทุกที แต่เด็กบ้านป่าที่เติบโตมากับพงพี ย่อมมีร่างกายที่อึดทนกว่าเด็กที่เติบโตมาในเมือง เอกมองตอบมาเหมือนจะบอกให้รู้ว่าใจยังสู้อยู่เต็มที่ พระบุญชูจึงยิ้มให้ลูกศิษย์ตัวน้อยอย่างเมตตาปรานี เห็นมีสถานที่ราบเตียนแห่งหนึ่ง จึงพาเอกไปปักกลดอยู่ที่นั่น หลังจากพักกินน้ำท่ากันแล้ว ก็พากันไปเก็บท่อนฟืนมาก่อกองไฟ จากนั้นเอกก็ผล็อยหลับไป
ด้านข้างห่างจากที่ปักกลดไปไม่ไกล มีหลุมอยู่หลุมหนึ่งกว้างประมาณหนึ่งวา ลึกลงไปสักหนึ่งศอก มันคือหลุมขุดพลอยเก่า ซึ่งมีลักษณะถูกทิ้งร้างมานาน ดินลูกรังปนกรวดสีแดงถูกขุดขึ้นมากองอยู่บนปากหลุม มีวัชพืชขึ้นปกคลุมไปทั่ว สังเกตดูยังเห็นพลั่วที่ใช้ขุดหลุมวางอยู่ แต่มองไปโดยรอบไม่เห็นมีบ้านเรือนของผู้คนอยู่เลย หรือว่าจะพากันย้ายไปหาที่ขุดพลอยกันใหม่
และในคืนนั้นเอง ด้วยฌานพิเศษของพระอาจารย์ ก็เห็นวิญญาณสัมภเวสีตนหนึ่งนั่งก้มหน้าอยู่ในหลุมด้วยท่าทางโศกเศร้า เป็นวิญญาณของหญิงสาวที่คงจะถูกดินปากหลุมทลายลงมาทับ จนขาดอากาศหายใจตาย อาจเป็นสาเหตุให้ผู้คนที่มาหาพลอยย้ายบ้านเรือนไปอยู่ที่อื่นก็เป็นไปได้
พระอาจารย์จึงเดินไปที่ปากหลุมนั้น เอ่ยถามด้วยกระแสจิตที่เป็นกุศล
“ทำไมถึงยังติดค้างอยู่ที่นี่ล่ะโยม หรือว่าโยมขึ้นมาไม่ได้”
“ฉันขึ้นไปไม่ได้จ้ะ พระอาจารย์ ฉันมันเป็นคนมีกรรมหนัก ถูกภูตอีกตนหนึ่งจองจำดวงวิญญาณไว้ให้อยู่แต่ที่นี่ อยากจะขึ้นไปขอขมาต่อคนที่เคยทำผิดกับเขาไว้ เพื่อให้เขาอโหสิกรรมให้ ก็ทำไม่ได้”
“ภูตตนไหนมันถึงได้ร้ายกาจขนาดนั้น ถ้าอย่างนั้นอาตมาจะแผ่ส่วนบุญไปให้แก่โยมก็แล้วกันนะ โยมชื่ออะไรล่ะ”
“ชื่อแก้วจ้ะ”
พลันก็มีเสียงช้างเชือกหนึ่งร้องดังขึ้นแว่ว ๆ เสียงเหมือนมันกำลังโกรธจัด พระอาจารย์สัมผัสได้ถึงวิญญาณร้ายที่แฝงมากับเสียงช้าง จึงรู้ว่าเจ้าผีร้ายที่จองจำวิญญาณของนางผีไว้ มันได้สิงอยู่ที่ช้างตัวนั้นเอง ท่านจึงกำหนดจิตแผ่เมตตาให้แก่สรรพสัตว์ เสียงช้างนั้นก็เงียบไป
“ภูตตนนั้นเป็นคนมีวิชา มันทำร้ายฉันจนตาย และสะกดดวงวิญญาณของฉันไว้ที่นี่ แต่มันก็ถูกช้างไล่กระทืบจนตายไปเหมือนกัน จากนั้นมันก็เข้าไปสิงอยู่ในตัวช้าง คอยไล่ทำร้ายคน เพื่อกันคนไม่ให้เข้ามาใกล้หลุมพลอยแห่งนี้จ้ะ”
ติดตามต่อได้ข้างล่างนี้ค่ะ