ในสมัยหนึ่ง พระพุทธเจ้าประทับอยู่วัดเชตวันเมืองสาวัตถี ทรงปรารภภิกษุรูปหนึ่งผู้ปราบความจองหองของชายด้วน ได้ตรัสอดีตนิทานมาสาธกว่า...
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ บ้านพักริมทางชายแดนแห่งหนึ่งระหว่างอังครัฐกับมคธรัฐ จะมีพ่อค้าทั้งสองเมืองแวะมาพักร้อนก่อนเดินทางไปค้าขายต่ออยู่เป็นประจำ อยู่มาวันหนึ่งมีพ่อค้ากลุ่มหนึ่งแวะมาพักเช่นเคย แต่ครั้งนี้ได้นำสุรามาดื่มด้วย พักค้างคืนแล้วจึงออกเดินทางในตอนเช้ามืด
เมื่อพวกพ่อค้าไปแล้วไม่นาน มีหนอนกินอุจจาระตัวหนึ่งได้กลิ่นอุจจาระจึงมาที่นั้น เห็นสุราที่เขาทิ้งไว้ตรงนั้น มันก็กินด้วยความหิวกระหายแล้วเกิดอาการเมาสุรา ไต่ขึ้นไปบนกองอุจจาระๆ ก็ยุบลง มันจึงร้องขึ้นด้วยความลำพองใจว่า
"อะฮ้า ในโลกนี้ไม่มีใครใหญ่เกินเรา แม้แต่แผ่นดินก็ยังทนทานน้ำหนักเราไม่ได้"
ขณะนั้นเองได้มีช้างตกมันตัวหนึ่งเดินผ่านมาทางนั้นพอดี พอได้กลิ่นอุจจาระจึงปลีกตัวเดินห่างออกไป เจ้าหนอนเห็นช้างเดินตรงมาถึงแล้วก็หลบไปทางอื่นก็ยิ่งลำพองใจคิดว่าช้างกลัวตนเอง จึงร้องเรียกช้างขึ้นว่า
"ท่านเป็นช้างผู้กล้าหาญมิใช่เหรอ? ท่านอย่างพึ่งหนีไป กลับมาสู้กันก่อน เราคือผู้ยิ่งใหญ่อยู่ที่นี่"
ช้างพอได้ยินเสียงหนอนเรียกท้าสู้ด้วย จึงเดินกลับไปหาพร้อมตวาดขึ้นว่า...
"เจ้าหนอนตัวเหม็น เราไม่จำเป็นต้องออกแรงฆ่าเจ้าด้วยเท้าด้วยงาดอก เพียงแค่ขี้ของเราจึงจะคู่ควรกับเจ้า"
ว่าแล้วช้างก็ถ่ายอุจจาระก้อนโตตกลงไปทับหนอนตายคาที่ พร้อมกับปัสสาวะรดแล้วก็แผดเสียงร้องเดินเข้าป่าไป
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :
ฤทธิ์สุราทำให้คนใจใหญ่หยิ่งผยองไม่เกรงกลัวใคร และมักนำความsิบหายมาให้มากกว่าผลดี
( ที่มา : หนังสือนิทานชาดก โดย พระมหาสุนทร สุนฺทรธฺมโม
http://www.dhammathai.org/chadoknt/chadoknt37.php )
🌷🤍🌷 นิทานชาดก ๐๓๗ (คูถปาณกชาดก) : หนอนท้าสู้กับช้าง 🌷🤍🌷
"อะฮ้า ในโลกนี้ไม่มีใครใหญ่เกินเรา แม้แต่แผ่นดินก็ยังทนทานน้ำหนักเราไม่ได้"
"ท่านเป็นช้างผู้กล้าหาญมิใช่เหรอ? ท่านอย่างพึ่งหนีไป กลับมาสู้กันก่อน เราคือผู้ยิ่งใหญ่อยู่ที่นี่"
"เจ้าหนอนตัวเหม็น เราไม่จำเป็นต้องออกแรงฆ่าเจ้าด้วยเท้าด้วยงาดอก เพียงแค่ขี้ของเราจึงจะคู่ควรกับเจ้า"
ว่าแล้วช้างก็ถ่ายอุจจาระก้อนโตตกลงไปทับหนอนตายคาที่ พร้อมกับปัสสาวะรดแล้วก็แผดเสียงร้องเดินเข้าป่าไป