ต้องร่ายก่อนเลย เรามีเรื่องที่มากระทบจิตใจอย่างรุนแรง ก่อนที่จะเกิดเรื่อง เรายิ้มและมีความสุขปกติ และจากนั้นก็มีเรื่อง (ส่วนตัว) ที่อยู่ ๆ ก็เกิดเรื่องขึ้น ตอนนั้นได้รับข้อมูลและเรื่องเล่ามากมาย เรานิ่งไปและช็อคมือไม้สั่นไปหมด ตอนนั้นเราไม่มีอาการที่จะร้องให้ออกมา แต่เมื่อผ่านไปประมาณ 3-4 ชม. อยู่ ๆ ความคิดเรากลับดิ่ง และร้องให้ เราออกจากความคิดนั้นไม่ได้ เราร้องและหยุด แบบนั้นไปประมาณ 2-3 รอบ จนหลับไป ตื่นขึ้นมา เราลุกอาบน้ำปกติไม่อยากคิดในเรื่องนั้นอีก แต่อยู่ดีๆก็รุ้สึกดิ่งอีกครั้ง และร้องให้อีกครั้ง เราร้องไปไม่นาน ก็ใช้ชีวิตปกติ แต่ถ้าอยู่คนเดียว เรากลับรู้สึกว่าเรื่องนั้นก็กลับมาอีกครั้ง ทำเราร้องให้อีกครั้ง หรือหากมีคนมาถามว่าเป็นอะไรไหม ทุกคนเป็นห่วงนะ แค่คำพูดนี้ เราก็ร้องให้อีกครั้งซึ่งเราไม่อยากร้องให้เลย เราไม่ชอบร้องให้ เราไม่ชอบน้ำตาของตัวเอง เราต้องทำยังไง จัดการกับความรู้สึกนี้ยังไงคะ เราไม่ไหวกับความรู้สึกนี้เลย จริงๆ