ถึงเวลาจะผ่านไปไม่หวนกลับ
ได้แต่ลับหายไปในโลกหล้า
ถึงเธอจะจากไปไกลสุดตา
เกินเอื้อมคว้าเธอมาอิงแนบกาย

ถึงตัวเธอจะหายไปไม่หวนกลับ
แต่ในใจไม่เคยลับไม่ห่างหาย
ทุกวันคืนยังเหมือนเธออยู่ข้างกาย
ไม่เคยตายไปจากใจในทุกครา

ทุกวันนี้ฉันยังมีชีวิต
เพราะเธอมาลิขิตเสน่หา
ทุกวันนี้ฉันยังมีคราบน้ำตา
เพราะเธอมาต่อเติมลมหายใจ

ทุกวันนี้ที่ฉันยังอยู่ได้
ไม่มลายเพราะเธอไม่หายไปไหน
เธอยังคงสถิตอยู่ในหัวใจ
ไม่ห่างไกลไม่ห่างเธอเสมอมา

ฉันจะรอวันที่มีความหมาย
ที่ฉันตายไปพบเธอในภพหน้า
รอฉันนะรออีกนิดอนิจจา
จะไปหาแนบชิดนิจนิรันดร์.