ผ่านมาแค่ให้จำ

เราเจอกัน
ในวัน
ฝูงชนเต็มถนน

เพียงสบตาเพียงแรกเห็น
วินาทีนั้น
ฉันอาจไม่ใช่คนเดิม ฉันเปลี่ยนไป

มาพานพบ ที่เดียวกัน
เรื่องบังเอิญ
ฉันและเธอห่างเพียงเอื้อมคว้า

อยากพูดคุย
ทักทาย
ให้สนิท

ถ้อยสลัก
ลงจิต
กลับขลาดเขลา

เสี้ยวพริบตา
ปล่อยผ่าน เธอไปแล้ว
ไม่ย้อนกลับ เราห่างกันไกลเกินฝัน

หวนนึกรำพัน
คนบางคนผ่านมา
เพียงให้จำ

จันทร์ยิ้มหลับฝันดี
แล้วคืนนี้
เรามองฟ้าเดียวกันไหม

ฉันเพียรถามตัวเองจนรู้คำตอบ
บางทียามเขียนกลอนบทนี้
ฉันอาจชอบเธอ

             --Littlegoat view moon