สวัสดีค่ะตอนนี้จะขึ้น ม.6 แล้วค่ะคุยกับพี่คนหนึ่งมาตั้งแต่ ม3 เรา2คนห่างกัน2 ปี เราเริ่มคบหากันช่วง ม4 ค่ะ คือที่มีแฟนแล้วไม่อยากบอกพ่อกับแม่ก็คือเคยมีปมสมัยขึ้น ม3 แรกๆคะ พ่อมาแอบฟังเราคุยโทรศัพท์กับคนคุยเราคนหนึ่งแล้วพ่อก็ไม่รู้โมโหอะไร เราคุยกันก็ไม่ได้เกินเลยเลยตอนนั้นแค่คุยกันปกติประมาณกินข้าวยัง แล้วพ่อก็เข้ามาในห้องมาถามว่าเราคุยกับใครเอาไม้กวาดมาฟาดเรา แล้วมาด่าเราเราได้แต่วิ่งไปหาย่า เพราะแม่ช่วยอะไรไม่ได้เลยแม่กลัวพ่อ เอาโทรศัพท์เราไปอ่านแชท เรามีปมในใจมาตลอดพอขึ้น ม4 เราก็มาคบหากับแฟนปัจจุบัน จะบอกว่าพ่อแม่ไม่เคยปล่อยให้ออกจากบ้านเลยค่ะ ตอน ม4 คุยกับแฟนคนนี้ก็ยังไม่เคยเห็นหน้ากัน เราคบหากันคนทั้งโลกรู้แต่พ่อแม่ไม่รู้แต่ไม่นานแม่ก็รู้ค่ะเพราะมีคนเอาไปบอกแม่แล้วแม่ก็ไม่ว่าอะไรค่ะแต่มันติดที่พ่อคอยด่าเราตลอดเวลาเราไปไหนจริงๆจังๆกับแฟนก็ตอน ม5 ค่ะ เหมือนแฟนไปส่งบ้านไรงี้ก็ต้องหลบๆซ่อนๆค่ะเพราะกลัวพ่อด่า ตอนนี้ปิดเทอม ม5 จะขึ้น ม 6 คือเมื่อคืนเราคุยโทรศัพท์กับแฟนดึกไปหน่อยถึงประมาณ6ทุ่มค่ะ พอเมื่อเช้าบอกว่าเราไม่ยอมตื่นแต่มาปลุกตั้งแต่6โมงเช้าช่วงปิดเทอม ตื่นมาประมาณ7โมงค่ะแต่มาด่าหนูว่าคุยไรกันนักหนาคุยถึงตี4ตี5งงสิเราคุยกันเสร็จ6ทุ่มแล้วแยกย้ายกันนอน แล้วมาบอกจะห้ามเรามีแฟนแต่เกรดดีมาโดยตลอดไม่เคยเหลวไหล ตอนนี้อยากขึ้นมหาลัยแล้วค่ะอยาดได้ความเป็นส่วนตัวอยู่บ้านโดนด่าทุกวันจนทำให้คิดมากเพราะด่าแต่ละทีได้ยินทั้งหมู่บ้าน ไม่กล้าออกไปสู้หน้าใครเลยค่ะ พอออกไปก็จะโดนถามว่าด่าอะไรกัน อายคนค่ะยอมรับไม่เคยออกจากบ้านขอไปไหนก็ต้องโกหกเอาเรื่องเรียนมาอ้างไม่งั้นไม่ได้ไปเคยขอตรงๆแล้วโดนด่าโดนตีค่ะเข้าใจพี่ชายแล้วทำไมไปเรียนมหาลัยถึงกลับเดือนละครั้งเพราะมันได้รับอิสระมากมายอยู่บ้านโดนแต่ด่าไม่มีความสุขหรอกมันอึดอีดเรื่องมีแฟนพ่อแม่ฝั่งนั้นรับรู้ทุกอย่างไม่เคยด่าแต่ฝั่งเราติดที่พ่อคนเดียวค่ะ อายุขนาดนี้ไม่เคยปล่อยให้ขับมอไซไปไหนเองไม่รู้จะโตเมื่อไหร่เหมือนกัน เพราะปีหน้าขึ้นมหาลัยก็ต้องใช้ในการเดินทาง อยากได้ความเป็นอิสระอยากได้ความเป็นส่วนตัวค่ะ ขอคำตอบแบบรักษาน้ำใจนะคะไม่ต้องมาพิมพ์ว่าพ่อแม่เป็นคนเลี้ยงดูเราหาเงินให้ใช้มองว่ามันเป็นหน้าที่ของพ่อแม่ทุกคนที่ต้องคอย ซับพอร์ตลูกค่ะ แต่แค่อยากได้ความเข้าใจ เคยปรึกษาอะไรเรื่องแฟนก็โดนด่ากลับมาค่ะบางทีก็อิจฉาเพื่อนที่มีพ่อแม่คอยรับฟังปัญหาส่วนเราไม่มีค่ะต้องมาระบายกับเพื่อนอยากได้ความเป็นอิสระเหนื่อยมาก ทุกวันนี้แทบจะเป็นโรคซึมเศร้าแล้วไม่น่าปิดเทอมเฃย