เราโตมาในสังคมเมืองอยู่กับแม่ แต่ในตอนเด็กเคยอยู่กับพ่อในชนบทค่ะ เราชอบชีวิตในเมืองที่มันสะดวกสบายหลายอย่างอยากทำงานในเมือง ตอนนี้แม่เราเสียเลยมีแต่พ่อ พ่อชอบชีวิตชนบท ตอนนี้แกปลูกบ้านอยู่คนเดียวห่างไกลพี่น้องแต่พยายามคะยั้นคะยอให้เราย้ายไปอยู่ด้วย ใจก็เป็นห่วงพ่อแต่ใจก็ไม่ได้อยากไป บ้านทางนั้นค่อนข้างห่างไกลคน พอคิดว่าถ้าพ่อตายเราเป็นผู้หญิงคนเดียวจะใช้ชีวิตอยู่ได้ยังไง แต่ลึกๆก็ถ้าไม่ไปเราจะกลายเป็นลูกอกตัญญูไหม เศร้ากับชีวิตมากเลยค่ะ แกไม่ยอมย้ายมาอยู่ในเมืองคือเราควรทำยังไงดีคะ ถ้าแก่กว่านี้ยังไงก็ต้องมีคนอยู่บ้านกับแกตลอดคงอดห่วงไม่ได้ เราไม่ได้อยากย้ายที่ทำงานบ่อยๆเลยค่ะ ถ้าย้ายไปทำงานชนบทจนกว่าพ่อจะเสียได้กลับมาในเมืองก็คงอายุจะ 40 แล้ว ตอนนี้ยังไม่มีแฟนหรือแต่งงานค่ะ รู้สึกตัวเองเหมือนเห็นแก่ตัวแต่พอคิดสภาพคงไม่ค่อยมีความสุข