คือเรามีปัญหากับครอบครัวเรื่อง กรอ เข้าไม่ตรงวันค่ะบางครั้งก็ต้องรอทบงวดตลอด ซึ่งโดยพื้นฐานบ้านเราไม่ได้มีฐานะอะไร เราจะใช้เงินจาก กรอ. ในการจ่ายค่าหอในทุกๆงวดแต่หลายครั้งที่มันเข้าไม่ตรงบางเดือนได้บางเดือนไม่ได้ต้องรอทบเดือนอื่นทำให้เดือดร้อนเป็นอย่างมาก กรอ.ที่ได้ต่อเดือนเพียง3000
ทางผู้ปกครองไม่เข้าใจปัญหาตรงนี้เขาคิดว่าเราไม่ให้เงินเขาแล้วเก็บไว้ใช้ทั้งๆที่เราก็เเคปหลักฐานให้ดูว่ามันยังได้ไม่ครอบจริงๆแต่เราก็ให้แม่โทรไปเช็คกับฝ่ายการเงิน ฝ่ายการเงินเเจ้งว่าได้เงินครบตามที่กำหนดเเล้ว แต่ตอนจัดการเอกสารเราถามเขาเขาบอกเขาไม่สามารถรู้เรื่องการเงินได้ต้องถามทางธนาคาร แต่พอที่นี่เขารับรู้ได้เลยหรอคะว่า ได้เงินครบแล้ว มันทำให้ผู้ปกครองเข้าใจผิดกับเรา ต่อให้อธิบายไปเขาก็ไม่ฟังเพราะเป็นแบบนี้มาหลายครั้งแล้วมีทั้งหลักฐานในแอพ กรอ. ในธนาคารแต่แม่ก็ยังไม่เชื่อเพราะทางมหาลัยแจ้งว่าครบแล้วมันทำให้ปัญหามันตกอยู่ที่เราที่เราคนเดียว จะหาทำพาร์ทไทม์ก็เป็นไปไม่ได้เลยเรียน9:00-4โมงครึ่ง จันทร์-เสาร์ ตอนนี้เครียดมากไม่เข้าใจว่าทำไมฝ่ายการเงินถึงบอกว่าครบเเล้ว เพราะเพื่อนในคลาสทุกคนก็ยังไม่ได้ครบแต่เพื่อนไม่มีปัญหาแบบเรา ด้วย พื้นฐานของครอบครัวด้วย เราจะทำยังไงดีคะเพราะเราเเค่รู่สึกว่าไม่อยากอยู่แล้วเราเหนื่อยเเต่การมีชีวิตรอดอยู่ทุกวันนี้เป็นสิ่งที่ทรมานที่สุดเเล้วค่ะ
เคยมีปัญหากับครอบครัวเรื่อง กรอ กยศ เข้าไม่ตรงวันกันมั้ย
ทางผู้ปกครองไม่เข้าใจปัญหาตรงนี้เขาคิดว่าเราไม่ให้เงินเขาแล้วเก็บไว้ใช้ทั้งๆที่เราก็เเคปหลักฐานให้ดูว่ามันยังได้ไม่ครอบจริงๆแต่เราก็ให้แม่โทรไปเช็คกับฝ่ายการเงิน ฝ่ายการเงินเเจ้งว่าได้เงินครบตามที่กำหนดเเล้ว แต่ตอนจัดการเอกสารเราถามเขาเขาบอกเขาไม่สามารถรู้เรื่องการเงินได้ต้องถามทางธนาคาร แต่พอที่นี่เขารับรู้ได้เลยหรอคะว่า ได้เงินครบแล้ว มันทำให้ผู้ปกครองเข้าใจผิดกับเรา ต่อให้อธิบายไปเขาก็ไม่ฟังเพราะเป็นแบบนี้มาหลายครั้งแล้วมีทั้งหลักฐานในแอพ กรอ. ในธนาคารแต่แม่ก็ยังไม่เชื่อเพราะทางมหาลัยแจ้งว่าครบแล้วมันทำให้ปัญหามันตกอยู่ที่เราที่เราคนเดียว จะหาทำพาร์ทไทม์ก็เป็นไปไม่ได้เลยเรียน9:00-4โมงครึ่ง จันทร์-เสาร์ ตอนนี้เครียดมากไม่เข้าใจว่าทำไมฝ่ายการเงินถึงบอกว่าครบเเล้ว เพราะเพื่อนในคลาสทุกคนก็ยังไม่ได้ครบแต่เพื่อนไม่มีปัญหาแบบเรา ด้วย พื้นฐานของครอบครัวด้วย เราจะทำยังไงดีคะเพราะเราเเค่รู่สึกว่าไม่อยากอยู่แล้วเราเหนื่อยเเต่การมีชีวิตรอดอยู่ทุกวันนี้เป็นสิ่งที่ทรมานที่สุดเเล้วค่ะ