ปีนี้เป็นปีที่เรารู้สึกสับสน ว่างเปล่า ไม่รู้ความหมายชีวิต ไร้ทิศทาง .....เป็นหนักมาก จนต้องพบจิตแพทย์และได้รับยา 
คือเรารู้สึกว่า เราใช้ชีวิตไปวันๆ แบบไร้จุดหมาย ไปทำงาน กลับบ้าน นอน ตื่นไปทำงาน ไม่อยากจะทำกิจกรรมอะไร อยากนอนอย่างเดียว
เรารู้สึกว่าอยากได้แรงบัลดาลใจในการใช้ชีวิตใหม่ๆ เรื่องไปทำงานเมืองนอก ใช้ชีวิตเมืองนอกผุดขึ้นมาในหัว แต่คนในครอบครัวไม่อยากให้ไป
ทุกคนมองว่าเรามีชีวิตที่ดีมากๆ แล้วที่ไทย มีรถ มีบ้าน แต่เรากลับรู้สึกว่าเราว่างเปล่า ใช้ชีวิตคนเดียว ไร้จุดหมาย ไม่รู้ว่าจะเอายังงัยกับชีวิตต่อไปแล้ว ......เรารู้แต่ว่าเราไม่มีความสุขกับชีวิต ไปปฏิบัติธรรม เข้าหาธรรมะช่วยได้ แต่กลับมาสักพักก็เป็นอีก เหนื่อยกับชีวิตมาก