แฟนผม บอกเลิก จนคำนั้นไม่มีความหมายแล้วครับ 

เขาจะโมโหตลอดเวลา และเราทะเลาะกัน แทบทุกวัน เรื่องช่วนใหญ่ ก็เป็นเรื่อง ที่ผมทำ ไม่ตรงใจเขา เช่น หาของไม่เจอ  ทำอะไรบ้างอย่างไม่เป็น แล้วเขา ก็จะด่าผมโง่ แล้วก็ โมโหใส่ 

ผมกับเขา ห่างกัน 11 ปีครับ  เขาแก่กว่า ผม 21 เขา 32  

ผม โดนห้าม ทุกอย่างครับ ไปเที่ยวกับเพื่อน กินข้าวกับเพื่อน หรือ แม้แต่ งาน ก็จะให้เราออก ประไม่ชอบเพื่อนเรา

ตอนนี้ ผมอยู่กินกับเขาได้ 8เดือนแล้วครัง อยู่ด้วยกัน กินนอนด้วยกัน

เวลาทะเลาะมักจะ ด่า   สัส โง่ และ ตีเป็นประจำ

ตอนใหม่ๆ ผมเทียงและด่า กลับ หลังจากนั้น ผม รู้สึกไม่ดีและ ไม่ชอบ จึง หยุด และ คุย แบบมีเหตุผล

แต่ไม่เลยครับ ทุกครั้งที่ผมจะคุย และเครีย กัน เขา จะเงียบและ ไม่คุย  หลายครั้งที่ ผม ขอเขา ว่า เราอย่าด่ากันได้ไหม และ อย่าตี ผม ผม เป็น ผ ช ถ้า โมโหขึ้นมา อาจทำอะไร ที่ไม่ดี ได้   แต่ เขา บอก ไม่จะไม่เปลี่ยนถ้าไม่งันก็ เลิก

คำๆ นี้ ออกมา ทุกครั้งที่ ผม ไม่ยอม หรือ ไม่ทำตาม จนผม ต้อง ทำตาม ทุก อย่าง 

เขาใช้ผม เยอะมาก งานบ้านทุกอย่าง จนผมรู้สึกว่า ผมเป็นแฟนหรือเป็นขี้ข้ากันแน่   ถ้าพูดดีๆ ผมก็ทำให้ แต่ เวลาพูด ขอ ไม่ ค่อยจะดีสักเท่าไหร่ ถ้าเราไม่ทำ ก็ โมโห 

หลังๆ มานี้ ผมโดนด่าทุกเรื่องเลย ทุกเรื่องจริงๆ และ เขาจะขี้หงุดหงิด และ โมโห ง่าย.  ล่าสุด ผมจะงัด สายแข็ง เพื่อ เขาจะดีขึ้น เขาตีผม ผมก็ตีกลับเล่นๆ, โมโห หนักกว่าเดิน แล้วผม ก็บอกเขา ไป ว่า เคยพูดแล้ว ว่า อย่าตีกัน เห็นไหม ถ้าโดนตีมั้งรู้สึกยังไง และ ผม ก็ขอโทษเขาไป และ เราก็มีปากเสียง จน เขา บอก เลิกกันเถอะ ผม โมโห เลยบอก เลิกก็เลิก  เราเงียบกันไป แต่ ผมก็ทนไม่ไหว อยากคุย ผม ก็บอกเขาว่า จะเลิกกันจริงๆ หรือ แค่เรื่องนิดเดียวที่แก้ไขได้ ผม ขอ เขา ห้ามตีผมอีก ผม ไม่ชอบ ไม่งันก็เลิก หรือ ไม่ ก็แค่ขอโทษ และจะไม่ตี อีก ผม ก็โอเคแล้ว, แต่เขา เงียบ ผม ถามแล้วถามอีก จน เขา บอก เลิก. ...    

ไอ้เราก็ใจอ่อนยอม แพ้ และ ไปขอโทษ  แต่ว่า เขา ไม่คุยด้วย และ โมโห  ไม่สนใจผมเลย แม้แตกจับตัวก็ไม่ได้ โมโหมากกว่าเดิม  แล้วเขาก็บอกกับผม จะเลิกก็เลิก กูไม่สนใจหลอก อย่าคิดว่ากูไม่มีทางจะไป ผมก็ได้แต่บอกว่าไม่เลิก เพราะ ผม รักคนๆนี้จริงๆ แต่เหมือนรัก อยู่ข้างเดียว แหละไม่รู้จะทำยังไง  คุย ก็ พยายามแล้ว  เปลี่ยนก็เปลี่ยนทุก อย่าง ทำ ก็ทำทุกอย่าง แต่ เหมือนทันยิ่งแย่ครับ   ทุกวัน ผมเหมือน มีความทุก ตลอดเวลา และ เหมือนศูนย์เสีย ตัวตน ไปช้าา   จะตัดใจผม ก็กลัวใจตัวเอง 

ผม ควรทำยังไงดีครับ ควร เปลี่ยนแปลงอะไรดี เพื่อ อะไรจะดีขึ้น     คนที่มีประสพการณ์ช่วยแนะนำผมที่ครับ ผมหลงทาง จริงๆ