(ยาวหน่อยนะครับ)

ต้องบอกก่อนว่า ผมเป็นคนพูดไม่เก่ง
แสดงออกไม่เป็น ไม่ค่อยกล้าแสดงออก
ชวนคุยไม่เก่งด้วย ก่อนจะพูดคิดแล้วคิดอีก
ก็เลยจะเป็นคนตอบช้าหน่อย ใจเย็น

แฟนผมพูดเก่ง ชวนคุยเก่ง ขี้นอยด์ ขี้เบื่อ
กล้าแสดงออก พูดไม่คิด ใจร้อน

ตรงข้ามกับผมหมดเลย

เข้าเรื่องเลยละกัน
วันนี้ผมกับแฟนก็โทรคุยกันปกติเหมือนทุกวัน
แต่วันนี้เราทะเลาะกันเรื่อง
ผมไม่ได้แสดงออก/พูดว่าผมคิดถึงเขา
คือในช่วงเวลาประมาณตี1-4
เป็นช่วงเวลาที่เราสองคนจะไม่มีอะไรทำกัน
ซึ่งสิ่งที่เราจะทำกันก็คือ
ดูยท. ไถตต. อ่านการ์ตูน/มังงะ
ซึ่งแน่นอนว่าบรรยากาศมันก็จะเงียบๆ
ไม่มีใครพูดอะไรกัน
ต่างคนต่างทำในสิ่งที่อยากทำ
เหมือนในทุกๆวัน ที่เราทำกันก่อนจะนอน

เวลาประมาณตี1

ผม: ทำอะไรกันดี

แฟน: ไม่รู้เลย

ผม: พี่ว่าพี่จะดูยท.

แฟน: หนูก็เหมือนกานนน

ผม: อะเค

แล้วก็เงียบไปยาวๆ
จนเวลาประมาณตี2 (ยังดูยท.อยู่ทั้งคู่)

แฟน: พี่คิดถึงหนูมั้ย

ผม: คิดถึงสิ คิดถึงตลอดนั่นแหละ

แฟน: อื้ม(เสียงน่ารักๆ ก็คือรับรู้)

แล้วก็เงียบไปยาวๆ จนเวลาตี4 (เลิกดูยท.ละ)

แฟน: พี่ง่วงยัง

ผม: เริ่มง่วงละ

แฟน: นอนกันมั้ย

ผม: อื้ม ก็ว่าจะนอนละ

แฟน: พี่คิดถึงหนูจริงหรือปล่าว

ผม: จริงสิ พี่ก็คิดถึงอยู่ตลอดนั่นแหละคับ

แฟน: ไม่เชื่ออะ

ผม: อ่าว ทำไมล่ะ

แฟน: พี่ไม่เห็นจะพูดอะไรเลย หนูเป็นคนถามพี่ตลอดเลย หนูจะรู้ได้ยังไงว่าพี่คิดถึงหนูจริงๆ

ผม: มันก็ใช่ แต่ว่าพี่คิดถึงหนูจริงๆนะ
ถึงพี่จะไม่ได้แสดงออกหรือพูดก็เถอะ

แฟน: ก็นั่นแหละแล้วหนูจะรู้ได้ยังไงว่าพี่คิดถึงหนูจริงๆ

ผม: ..... แต่ว่าพี่คิดถึงหนูจริงๆนะ ถึงพี่จะไม่ได้พูดก็เถอะ พี่พูดจริงนะ
(เริ่มหง๋อย+เสียงก็เริ่มหง๋อย)

แฟน: อ๋อ..ค่ะ (เสียงประชด)

ผม: พี่ขอโทษนะ แต่พี่คิดถึงหนูจริงๆ (หง๋อย)

แฟน: ขอโทษทำไม

ผม: ก็พี่ไม่ได้บอกหนูว่าพี่คิดถึงไง

แฟน: พี่ไม่ได้ผิดสักหน่อย หนูแค่สงสัยว่าพี่คิดถึงหนูจริงๆหรือปล่าว

ผม: พี่คิดถึงจริงๆค้าบ

แฟน: หนูไม่ได้อยากทะเลาะนะ เพราะมันเป็นเวลาที่เราต้องนอน เดี๋ยวทะเลาะกันก็ไม่ได้นอนอีก เอาเป็นว่า หนูจะเชื่อพี่ละกัน
เดี๋ยวจะไม่ได้นอน

ผม: อ่าว..พี่คิดถึงหนูจริงๆนะ

แฟน: จ้าา..เชื่อแล้ว(ประชด) ละพี่จะนอนเลยมั้ย

(หลังจากนี้คือผมหง๋อยมากๆละ)
ผม: ถ้าหนูนอนพี่ก็นอนคับ

แฟน: หนูก็กำลังจะนอนนี่ไง

ผม: งั้นพี่ก็จะนอนคับ

แฟน: มีอะไรจะพูดหรือจะแก้ตัวอีกมั้ย

ผม: พี่ไม่มีอะไรจะแก้ตัวคับ แต่ว่าพี่คิดถึงหนูจริงๆนะ เชื่อพี่เถอะ

แฟน: แล้วหนูจะรู้ได้ยังไงล่ะ

ผม: งั้นพี่จะทำให้หนูเห็นเองว่าพี่คิดถึงจริงๆ

แฟน: อ๋ออ แล้วจะเริ่มทำเมื่อไหร่หรอ 1ปี หรือ 1เดือน

ผม: ก็ตั้งแต่วันนี้นี่แหละ

แฟน: อืม จะทำได้จริงหรอ นี่พี่พูดกี่รอบละนะจำไม่ค่อยได้เลย

(เวลาทะเลาะกันแล้วผมสัญญาว่าจะแก้ไข
ผมมักจะพูดว่า จะไม่ทำอีกแล้วตั้งแต่วันนี้ไป และผมก็ไม่เคยกลับไปทำอีกจริงๆ)

ผม: ....(หง๋อยมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆน้อยใจสุดๆ)

แฟน: เอาเป็นว่าไปนอนละ ไปละนะ

ผม: โอเค ฝันดีนะคับ จุ๊บๆ พี่รักหนูมากๆเลยนะ
(เราจะพูดให้กันทุกครั้งก่อนนอน)

แฟน: อื้ม
(แต่แฟนผมไม่พูดเพราะโกรธอยู่)

ก็ประมาณนี้อาจจะยาวหน่อยแต่ผมเล่าหมดแน่นอน

อยากถามว่า
ผมควรแก้ไขเรื่องนี้ยังไงดี
แฟนผมงี่เง่าเกินไปหรือปล่าว
ผมยอมให้เขามากไปมั้ย
หรือผมสมควรที่จะโดนโกรธอยู่แล้ว
คิดยังไงช่วยบอกหน่อยนะครับ

(แฟนผมเวลาทะเลาะ ชอบขุดเรื่องเก่าไม่ว่าผมจะแก้ไขไปแล้ว หรือ ชอบจี้ปมผมเป็นปกติอยู่แล้ว)

(ผมยังหง๋อยไม่หายเลย ตอนนี้ก็ยังไม่ได้นอนแต่คิดว่าคงต้องนอนได้ละ)