ผมอายุ28แฟนอายุ27คบกันมา10ปีมีลูกด้วยกัน1คนเป็นลูกชายอายุ9ขวบ
 เหตุการมีอยู่ว่า มีอยุ่วันนึงผมเล่นหยอกล้อกับแฟนตามประสาแฟนเล่นหยอกกันอยู่บนห้องเสียงดัง แล้วลูกผมเข้าใจผิดคิดว่าพ่อแม่ทะเลาะกัน วิ่งขึ้นมาทุบหน้าผมที่เบ้าตา ความรู้สึกตอนนั้นมันเจ็บและมึนมากเพราะโดนทุบแบบไม่ได้ตั้งตัว ทำให้มีอารมณ์ชั่ววูบหันไปตบหน้าลูกตบเข้าที่ข้างหัว แล้วผมก็ดุลูกว่าทำพ่อทำไม ไม่เห็นหรอว่าพ่อแม่เขาเล่นกันไม่ได้ทะเลาะกันจริงๆ แล้วแฟนผมก็เข้ามาโอ๋ลูก ผมก้อยังโมโหอยุ่เลยดุด่าไปอีกชุดนึงแต่ลูกผมดันขึ้นเสียงใส่ผมว่า ก็หนูคิดว่าพ่อกับแม่ทะเลาะกันหนูเลยอยากช่วยแม่ ผมก็เลยหยิบไม้แขวนเสื้อมาตีอีก1ที โกรธลูกมากที่ทำผิดแล้วยังไม่ขึ้นใส่ผู้ใหญ่อีก
แล้วด้วยความโมโหอยู่ผมก็มีปากเสียกับแฟนผมว่าแฟนว่า ทำไมไม่คิดจะบอกลูกหน่อยว่าพ่อแม่ไม่ได้ทะเลาะกัน ทำไมถึงส่งเสริมให้ลูกตีพ่อ แต่แฟนผมได้บอกสอนลูกไปแล้วแต่ผมไม่ได้ยินเลยคิดว่าแฟนผมตามใจลูกกลัวจะโตมาเป็นเด็กชอบใช้กำลัง แล้วผมก็ทะเลาะด่ากันกับแฟนไปยกนึง แล้วพ่อของผมก็ขึ้นมาห้ามว่าให้ผมหยุดเสียงดัง ผมก็ฟังผู้ใหญ่แล้วก็ลงจากห้องไปอยู่ข้างนอกบ้านเพื่อสงบสติอารมณ์ ผมก็มานั่งขางนอกบ้านประมาณ20นาที พอรู้สึกว่าตัวเองเริ่มใจเย็นลงแล้วผมก็จะกลับเข้าไปในบ้านเพื่อใช้เหตุผลคุยกับแฟนแต่ว่าแฟนผมเธอไม่จบยังอารมณ์ขึ้นอยู่ ก็เข้ามาด่าผมพลักผมออกจากบ้านผมก็เดินหนีมาข้างนอกบ้านอีกที แต่แฟนผมก็ตามมาด่าต่อไม่จบไม่พอใจที่ผมตบหน้าลูกแล้วก็เลยเถียงกันอีกยก แต่รอบนี้ผมก็พูดจากวนประสาทแฟนเพราะผมโมโหแล้วแฟนผมก็หยิบถังน้ำมาปาใส่หน้าผมป้าที่อยู่ไกล้ๆก็เขามาห้ามพอห้ามแฟนผมก็ขู่จะปาขวดแก้วใส่ผมอีกแต่ป้าก็ห้ามไว้ แล้วแฟนผมก็ไล่ผมออกจากบ้านให้ไปอยู่ที่อื่นแต่ผมไม่มีที่ไปเพราะที่อยู่ก็เป็นบ้านเช่าจ่ายคนละครึ่งแฟนผมก็จะเอาชนะจะขอออกไปเองแต่จะเอาลูกไปด้วยผมก็ไม่ยอมผมบอกลูกมาเกี่ยวอะไรถ้าอยากไปก็ไปคนเดียวอย่าเอาลูกไปแฟนผมก็มาหาลูกพูดกับลูกให้ลูกเก็บเสื้อผ้าจะย้ายออกไปกับลูกแต่ลูกผมร้องไห้ไม่อยากไปป้าก็เลยมาช่วยพูดให้แฟนผมใจเย็นลงสรุปผมกับแฟนแยกกันนอนแฟนผมนอนชั้นบนกับลูกผมนอนชั้นล่าง
แล้วก็จบหลังจากวันนั้นทุกๆวันก็ต่างคนต่างอยู่ต่างทำหน้าที่รับผิดชอบของพ่อแม่
แล้วผมก็หาโอกาสคุยกับลูก2ต่อ2พูดถึงเรื่องวันที่ผมตบหน้าลูก ผมบอกลูกว่าพ่อขอโทษที่ตบหน้าลูกเพราะผมไม่เคยตบหน้าลูกเลยนี้เป็นครั้งแรก แล้วผมก็สอนลูกว่าให้แยกแยะสอนว่าอย่าตีพ่อมันเป็นสิ่งที่เด็กไม่ควรทำต่อพ่อแม่ แล้วผมก็ถามว่าให้อภัยพ่อได้ไหมที่ตบหน้า ลูกผมก็บอกให้อภัยเรา2คนพ่อลูกก็เคลียกันจบ แต่ที่ไม่จบคือแฟนผม ผ่านมาครึ่งเดือนแล้วก็ไม่พูดไม่คุยกันผมโดนบล๊อกเฟสกับไลน์ไม่คุยกันเลยจะพูดก็แต่เรื่องสำคัญ ปกติผมจะเป็นคนง้อตลอดแต่รอบนี้ที่ทะเลาะกันผมโดนแฟนผมใช้กำลังกับผมเคืองที่ปาถึงน้ำใส่หน้าผม ผมเลยไม่ง้อ
 ขอท้าวความนิดนึง เมื่อสมัยตอนผมกับแฟนอายุ20ต้นๆยังเป็นเด็กวัยรุ่นอยู่ตอนนั้นผมกับแฟนทะเลาะกัน มีบางครั้งผมใช้กำลังกับแฟนแฟนผมก็ใช้กำลัว แต่แรงผู้หญิงกับผู้ชายไม่เหมือนกัน ผมทำแฟนเจ็บกว่าอยู่แล้วจนแฟนต้องเอาลูกหนีมีหลายครั้งผมไปขอโทษไปตามกลับมาตลอด มันเลยมีส่วนที่ปลูกฝังลูกผมว่าพ่อตีแม่ ผมยอมรับว่าตอนนั้นผมยังไม่มีวุฒิภาวะทางอารมณ์ ยังขาดสติตลอด แล้วต้องมาเสียใจกับสิ่งที่ทำทุกครั้ง ผมก็พยามยามเลิกนิสัยใช้กำลังเวลาทะเลาะกับแฟนผมก็รับปากกับแฟนว่าผมจะไม่ใช้กำลังอีก แล้วผมก็ทำตามสันยาได้มาจนถึงทุกวันนี้ผัวเมียทะเลาะกันมันเป็นเรื่องธรรมชาติแต่ไม่ควรทำร้ายร่างกายกันแต่แฟนผมกลัยกลายเป็นคนใช้กำลังแทนพอผมว่าเธอให้เหตุผลว่าในอดีตผมเคยตีเธอไงเธอเลยตีผม ผมก็เข้าใจว่าคนเรามันฝังใจกันทุกคนเวลามีใครมาทำร้ายเรา แต่ผมไม่เข้าว่าตัวผมยับยั้งชั่งใจได้แล้วว่าจะไม่ทำร้ายแฟน ทำไมแฟนถึงทำซะเอง เสียใจเหมือนกัน คงเป็นเวรกรรมที่ไปทำเขาก่อน พยายามอดทนมาตลอด

ผมอยากถามทุกคนว่า คิดยังไงกับเรื่องที่ทะเลาะกันที่ผมตบหน้าลูกแล้วความผิดของผมร้ายแรงมากจริงๆหรอ ผมแทบจะไม่ค่อยตีลูกผมเลยที่เลี้ยงมา

ผมควรทำยังไงกับแฟน ควรพูดยังไง เพราะเธอมองว่าผมเลวมากบาปหนาไม่ควรให้อภัย