คือปกติเเม่เราเป็นคนที่อารมณ์ไม่ค่อยดีเวลาทำอะไรเเล้วมันน่ารำคาญก็เหวี่ยงใส่เราเกินไปเราพูดดีๆกับเเม่เเต่เเม่จะพูดตะคอกใส่เราคือเวลาเราอธิบายอะไรโดยที่เราพูดเเบบดีๆก็เอาอารมณ์มาลงที่เราตลอดเเล้วพอเเม่เราสงบปุ้ปก็จะมาพูดดีเหมือนโอ๋อ่ะค่ะเเบบพึงมาตะคอกเเล้วก็มาพูดดีใส่โดยที่ไม่มีการขอโทษอะไรเลยเป็นมาตั้งเเต่เด็กเเต่เราจำได้อยู่ว่าตอนเด็กกว่านี้เวลาเเม่ตะคอกใส่เราโดยไม่ใช่ความผิดเราเเล้วเราอธิบายเเม่เเม่ยังเคยขอโทษเราเลยเเต่พอโตขึ้นนิดหน่อยก็ตะคอกพอมา6-8ขวบเราจำฝังใจสุดๆว่าพูดว่าโตเป็นควาย...หรือกู คือถ้าพูดเอาขำมันโอเคค่ะเเต่นี้ตะคอกคือเราตอนนั้นยังเป็นเด็กที่กลัวโดนตะคอกเเล้วไม่เคยมีใช้คำเเบบนี้พูดใส่เลยอยากให้ใครก็ตามที่อ่านเเล้วมีลูกหรือน้องอยากให้ใส่คำพูดค่ะหรือเวลาที่เราโใโหอะไรก็ตามอย่าเอามาลงกับใครเลยค่ะจะเด็กหรือผู้ใหญ่ก็เสียใจทั้งนั้นเเล้วยิ่งต้องมาโดนกับเรื่องที่ตัวเองไมผิดด้วยค่ะ
บางทีเเม่ก็ใส่อารมณ์กับลูกเกินไป