ทำไมเราถึงแสดงความรู้สึกออกมาไม่ได้ ?

ตามหัวข้อเลยค่ะ

                   เนื่องจากตัวเราเนี่ยประสบปัญหาเรื่องเพื่อนมานานมาก โดยที่เราโดนเป็นหลักๆเป็นโดนเหวี่ยงอารมณ์ใส่โดยไม่ทราบสาเหตุ และ เขามองว่าเราเป็นตัวน่าอายขายขี้หน้า บางครั้งเขาก็ร้องไห้หาว่าเราโกรธเขาบ้าง

           เรื่องแรกที่โดนเหวี่ยงก็มักจะเป็นเรื่องที่เขาไม่พอใจอะไรบางอย่าง หรือแม้กระทั่งโกรธคนอื่น อยู่ดีๆก็ร้องไห้ตอนเราเงียบๆ อันนี้เราพอรับได้บ้างนะคะ แต่บางอย่างที่เขาร้องขอมากๆจนดูเกินไปเราก็ให้หมด เช่น เขาบอกว่าเหงาจนร้องไห้ เราก็อุตส่าห์โดดเรียนไปนั่งเป็นเพื่อนด้วยทุกคาบจนติด 0 ไม่ก็เป็นเรื่องเงินเล็กๆน้อยๆเราก็ให้เขายืมถึงเขาไม่คืนก็ให้ยืม

           เรื่องต่อมา เป็นเรื่องที่เขามองว่าเราเป็นตัวน่าอาย อันนี้เราทราบจากกลุ่มเพื่อนที่ลงงานสภาว่าเขาพูดถึงเราแบบนั้น ตอนแรกก็ไม่เชื่อ พอมาเห็นเขาพูดใส่เราด้วยน้ำเสียงตะคอกว่า (ไม่ต้องพูดอะไรในกลุ่ม เข้าใจมั้ย)   ทุกอย่างในใจตอนนั้นคือหายไปหมดเลย

   อย่างเรื่องที่พบเจอในชีวิตประจำวันแถบทุกวันเนี่ยมีอีกเพียบเลยค่ะ เราพยายามไม่คิดอะไรแล้วปล่อยวางในเรื่องพวกนั้น แต่กลับกลายเป็นว่าเราคิดถึงเรื่องพวกนี้ทวีคูณ    

*ปล.เรารับประทานยารักษาอาการทางจิตร่วมด้วย ไม่รู้จะจัดการความเครียดหรือแก้ไขเรื่องนี้ยังไงดีค่ะ
(แค่อยู่เฉยๆก็เบื่อชีวิตจะแย่อยู่แล้วค่ะ เจอแบบนี้อยากจะหายไปเลยค่ะ)
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่